ไหปีศาจ นิยาย บท 258
บทที่ 258 ระหว่างชีวิตและความตาย
วิญญาณสงครามเกิดมาพร้อมกับทักษะการต่อสู้ที่แข็งแกร่งเช่นเดียวกับแม่ทัพที่ผ่านการต่อสู้ในสงครามมาหลายร้อยครั้ง มันมีสัญชาตญาณการต่อสู้ที่เฉียบแหลมและความสามารถในการต่อสู้อันน่ากลัว
ต่อหน้าต่อตาของ ลั่วอู๋ วิญญาณสงครามที่มีขวานขนาดใหญ่ได้เข้ามาจู่โจมอย่างต่อเนื่อง
แม้ว่าวิญญาณสงครามจะยังไม่ได้ออกแรงเต็มที่ แต่ขวานขนาดใหญ่ของมันก็สามารถสร้างลมแรงขึ้นมาจากการเหวี่ยงไปมาทำให้ลั่วอู๋รู้สึกปวดผิวหนัง
“ตูม” เมื่อขวานตกลงพื้นดินก็ระเบิดออก
ลั่วอู๋ทำได้เพียงกระโดดหนี แต่เศษซากของการระเบิดก็ยังคงกระเด็นมาโดนเขา ทำให้มีรอยแผลถลอก
วิญญาณสงครามนั้นไม่มีความเมตตา
มันโบกขวานในมือไปมา แล้วเริ่มใช้ท่าเหวี่ยงหมุนเป็นวงกว้าง
ลั่วอู๋หัวเราะอย่างขมขื่น “นี่ข้ายังมีชีวิตอยู่จริง ๆ เหรอเนี่ย”
อย่างไรก็ตามเขารู้ว่าการฝึกนี้มันเป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับเขา เพราะการขาดประสบการณ์ในการต่อสู้นั้นเป็นจุดอ่อนที่ยิ่งใหญ่
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
พื้นที่โล่งหน้าบ้านพักนั้นเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง มีก้อนกรวดกระเด็นทุกที่และมีคราบเลือดที่สามารถเห็นได้อย่างชัดเจนในหลาย ๆ จุด แม้แต่เศษเนื้อเยื่อเองก็สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
ลั่วอู๋อ้าปากอย่างเจ็บปวด ลมหายใจของเขาอ่อนแรง เขารู้สึกเจ็บปวดมากราวกับมีเข็มจำนวนนับไม่ถ้วนอยู่ในปอดของเขา เสื้อผ้าของเขาเต็มไปด้วยคราบเลือด
ที่เลวร้ายที่สุดคือแขนขวาของเขาได้ถูกตัดออกไปแล้ว และวิญญาณสงครามนั้นกำลังจะปฏิบัติหน้าที่ตามที่เจ้านายของเขาสั่ง มันจ้องมองที่มือและเท้าของลั่วอู๋
“ไม่มีแรงเลย” ลั่วอู๋รู้สึกว่าแม้แต่การยกเปลือกตาขึ้นก็เริ่มจะยากมาก “คงต้องพอก่อนแค่นี้แล้วล่ะ”
แต่ทันใดนั้นแววตาของวิญญาณสงครามก็เปลี่ยนไปเป็นสีแดงเข้ม
หัวใจของลั่วอู๋เต้นระรัว
นี่มันต้องไม่ใช่เรื่องจริงแน่ ๆ
วิญญาณสงครามหลุดจากการควบคุมงั้นเหรอ?
“กรร!” วิญญาณสงครามคำรามและยกขวานขึ้นด้วย ความเร็วที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ลมปราณของมันทั้งเพิ่มขึ้นหลายสิบเท่า และความรู้สึกอันน่ากลัวของแรงกดดันวิญญาณก็พุ่งเข้ามาในทันที
รูม่านตาของลั่วอู๋หดตัวลง
บ้าจริง! มันหลุดจากการควบคุมจริง ๆ ด้วย
วิญญาณสงครามเริ่มปลดปล่อยความแข็งแกร่งออกมาอย่างเต็มที่ ลั่วอู๋ที่ถูกปิดกั้นเส้นวงจรพลังวิญญาณ นั้นไม่สามารถเรียกสัตว์วิญญาณหรือใช้พลังวิญญาณได้ ตอนนี้เขาแค่พละกำลังมากกว่าคนทั่วไปเล็กน้อยเท่านั้น เขาจะเอาอะไรไปต้านทานพลังการโจมตีของวิญญาณสงครามที่ใช้กำลังทั้งหมดของมันได้อย่างไร
“อย่ามาเล่นบ้า ๆ น่า ! หนิงปิงหลันตายแล้วรึไง? ควบคุมดูแลวิญญาณสงครามของเจ้าหน่อยสิ” ลั่วอู๋ คำรามอย่างดุเดือด
เขารู้สึกได้ถึงความเลวร้ายของวิกฤตที่อยู่ตรงหน้าเขา
ผมของลั่วอู๋ตั้งขึ้นและหัวใจของเขาดูเหมือนจะถูกบางสิ่งบางอย่างกำจนแน่น
ทั้งความอ่อนแอและความเจ็บปวดกรูเข้ามา
“อา”
ลั่วอู๋คำรามอย่างบ้าคลั่ง พยายามกระตุ้นพลังวิญญาณในร่างกายของเขา หวังว่าเขาจะสามารถฝ่าทำลายการปิดผนึกเส้นวงจรพลังวิญญาณได้
เขายังไม่อยากตาย เขายังไม่อยากตายอย่างขี้ขลาดและโดดเดี่ยวตรงนี้
ทันทีที่ขวานกำลังสับลงมา ในช่วงเวลาวิกฤตนั้น ดวงตาของลั่วอู๋ได้เปลี่ยนเป็นสีแดงเส้นเลือดที่คอของเขาปุดขึ้นมา ใบหน้าของเขาดุร้ายเช่นเดียวกับนักพนันที่เสียพนัน
ทั่วร่างกายของลั่วอู๋ นสะท้าน มีพลังที่อธิบายไม่ได้ปรากฏขึ้นมาในร่างกายของเขา
“ฟู่”
พละกำลังทั้งร่างของลั่วอู๋เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
โดยที่เขาไม่คาดคิด วินาทีนั้นร่างลั่วอู๋ก็เคลื่อนที่หลบการโจมตีออกมาได้
ลั่วอู๋มองไปที่วิญญาณสงครามตรงหน้าเขาด้วยความสยดสยอง พลังที่พุ่งออกมาจากร่างกายของเขาไม่ใช่พลังวิญญาณ แต่เป็นพลังอย่างอื่นที่เขาอธิบายไม่ได้
ดูเหมือนว่ามันจะมาจากส่วนที่ลึกที่สุดของร่างกาย
แต่เขาก็ไม่มีเวลาจะคิดถึงมันอีก เพราะลั่วอู๋ไม่มีแรงเหลืออีกแล้ว เขาจึงสลบลงในที่สุด
อย่างไรก็ตามวิญญาณสงครามนั้นก็ไม่ได้โจมตีต่อ มันเพียงแต่ยืนรออยู่นิ่ง ๆ จนกระทั่งหนิงปิงหลัน ก็ปรากฏตัวขึ้น
“เขามีศักยภาพรึเปล่า ?” หนิงปิงหลันถาม
วิญญาณสงครามพยักหน้า
“ไม่เลวนี่นา” หนิงปิงหลันพลางมองไปที่ลั่วอู๋ จากนั้นก็พยุงเขาขึ้นมา พาเขาไปที่โรงหมอของสำนักเฉียนหลง
หมอในโรงพยาบาลนั้น ไม่ใช่หมอทั่ว ๆ ไป
พวกเขาไม่รู้วิธีใช้ยา พวกเขาไม่สามารถกลั่นยาได้ อย่างไรก็ตามพวกเขามีสัตว์วิญญาณที่สามารถใช้ทักษะการรักษาอันทรงพลัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ