ไหปีศาจ นิยาย บท 259
บทที่ 259 แสดงไพ่ตายทั้งหมด
ลั่วอู๋ไม่แน่ใจว่าหนิงปิงหลันนั้นเอาจริงรึเปล่า เพราะแม้แต่หนิงหลิงหลิงเองก็ยังไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้
“ท่านไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม?” ลั่วอู๋ลังเล
หนิงปิงหลันพูดด้วยเสียงเรียบ “ถ้าเจ้าสามารถฆ่าข้าได้ ข้าก็ขอยอมตายจริง ๆ เสียดีกว่า”
“ยังไงก็ระวังไว้ด้วยล่ะ”
ลั่วอู๋คิดว่าอีกฝ่ายนั้นเอาจริงแน่ เขาจึงเรียกต้าหวงและผีเสื้อปีกมายาเพลิงอมตะออกมา
ต้าหวงคำรามขึ้นไปบนฟ้าและเปลี่ยนร่างเป็นสุนัขขนสีเงินตัวใหญ่อย่างรวดเร็ว มันยืนอย่างสง่างามและเต็มไปด้วยลมปราณ
ด้านผีเสื้อปีกมายาเพลิงอมตะนั้นแสดงลายเส้นลึกลับที่เชื่อมต่อกันบนปีกอันแตกต่างกันทั้งสองข้าง แสดงให้เห็นถึงพลังวิญญาณอันน่าอัศจรรย์ ซึ่งทำให้ผู้คนไม่กล้ามองมันเป็นเวลานาน
หนิงปิงหลันได้แต่ประหลาดใจ
สัตว์วิญญาณสองตัวนี้เป็นสัตว์วิญญาณแบบไหนกัน?
นางไม่รู้จักพวกมันทั้งคู่เลยแม้แต่น้อย
อย่างไรก็ตามด้วยประสบการณ์อันยาวนานของนางในการต่อสู้ นี่ทำให้นางตื่นเต้นมาก ยิ่งนางได้พบกับสัตว์วิญญาณที่แปลกใหม่มากเท่าไหร่ นางก็ยิ่งจะได้พบกับการต่อสู้ที่ตื่นตาตื่นใจมากขึ้นเท่านั้น
หนิงปิงหลันผิวปาก จากนั้นร่างกายก็เริ่มเปล่งคลื่นพลังแปลก ๆ ออกมา
ลั่วอู๋พูดอย่างรีบร้อน “การผสานพลังวิญญาณระหว่างผู้ใช้พลังวิญญาณและสัตว์วิญญาณ อย่างงั้นเหรอ ? จริงจังมากไปแล้ว”
ถ้าลั่วอู๋เดาไม่ผิดหนิงปิงหลันนั้นกำลังใช้การผสานพลังวิญญาณระหว่างผู้ใช้พลังวิญญาณและสัตว์วิญญาณ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ว่านางกำลังเอาจริงเอาจัง เพราะการใช้ทักษะสภาวะนี้นั้นกินพลังวิญญาณเป็นจำนวนมากมหาศาล
“อย่าคิดมากน่า ข้าไม่ได้ใช้การผสานพลังวิญญาณระหว่างผู้ใช้พลังวิญญาณและสัตว์วิญญาณหรอก” หนิงปิงหลันยิ้ม
ลั่วอู๋จ้องมองไปที่หนิงปิงหลัน แล้วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็พร้อมที่จะเริ่มต่อสู้
เนื่องจากมีพลังแห่งพันธสัญญา เขาจึงไม่จำเป็นต้องพูดออกคำสั่ง
ผีเสื้อปีกมายาเพลิงอมตะแสดงใช้ทักษะ ผงอัมพาตปล่อยผงสีทองกระจัดกระจายไปในอากาศ
ขณะเดียวกัน ต้าหวงก็ใช้ทักษะพิธีศพกางเขนคลั่งเพื่อทำให้ฝ่ายตรงข้ามสับสน
หนิงปิงหลันขมวดคิ้วเล็กน้อย “ช่างเป็นทักษะที่อ่อนแอเสียจริง เจ้าไม่คิดจะแสดงความสามารถออกมาให้ข้าประทับใจสักหน่อยรึไงกัน”
เขาเห็นมือของหนิงปิงหลันโบกไปมาอย่างรวดเร็ว ราวกับมือของนางนั้นได้กลายเป็นเชือกเหล็กสีเงิน โดยเชือกเหล็กสีเงินนั้นได้โบกสะบัดด้วยความถี่สูงจนสร้างพายุขนาดใหญ่ขึ้นมา
แรงลมอันรุนแรงได้กลั่นตัวเป็นใบมีดครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดในทันที
ลั่วอู๋ประหลาดใจ “เห็นได้ชัดว่าไม่มีลมปราณของสัตว์วิญญาณอยู่ในร่างกายของท่านและไม่มีเงาของสัตว์วิญญาณอยู่ด้านหลัง ท่านใช้ทักษะแบบนี้ได้อย่างไร?”
“ ข้าไม่เข้าใจที่เจ้าจะสื่อ ?” หนิงปิงหลัน กล่าวเบา ๆ “นี่เป็นสิทธิพิเศษของผู้ใช้พลังวิญญาณระดับทองขั้นสูง แม้ว่าสัตว์วิญญาณจะไม่อยู่รอบ ๆ ข้าก็สามารถยืมพลังของสัตว์วิญญาณได้ผ่านทางพันธสัญญา”
ตามที่คาดไว้หนิงปิงหลันได้บรรลุถึงระดับการเป็นผู้ใช้พลังวิญญาณระดับสูงแล้ว
ผงอัมพาตถูกพัดออกไปไกลและร่างเงาของต้าหวงถูกใบมีดลมฟันทิ้งทั้งหมด
ใช้งานทักษะ [ก้าวพริบตา]
ทันทีที่ร่างเงาหายไป ต้าหวงก้ปรากฏตัวที่ด้านหลังของ หนิงปิงหลัน มันอ้าปากใช้ทักษะ [ความมืดมิดกลืนกิน]
“ก็แค่กลวิธีแบบเด็ก ๆ ” หนิงปิงหลันแสดงท่าทางเยาะเย้ย “เจ้าคิดจะใช้วิธีนี้เพื่อเอาชนะสองพี่น้องตระกูลเอ๋างั้นเหรอ?”
ร่างของหนิงปิงหลันเปล่งประกาย จากนั้นนางก็หายตัวไปในทันทีที่จุดดำซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดพลังของความมืดมิดกลืนกินปรากฏขึ้น
มันคือทักษะ [ก้าวพริบตา]
มีความรู้สึกเย็นวาบในหัวใจของลั่วอู๋
การหายตัวไปของผู้แข็งแกร่งเช่นนี้เป็นเรื่องที่น่ากลัว จริง ๆ
“พั่บ”
แส้สีเงินพาดผ่านช่องว่างที่ลั่วอู๋ไม่ทันสังเกตเห็น เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายจะโจมตีมาจากด้านไหน แต่ทันใดนั้นพื้นด้านข้างของลั่วอู๋ก็ถูกทุบทิ้งหายไป
ลั่วอู๋เหงื่อแตกไหลลงมาอย่างเคร่งเครียด
ถ้าเขาโดนแส้นี้เข้าไปล่ะก็ เขาคงจะตายลงตรงนั้น
“เจ้าต้องใจเย็นกว่านี้ เมื่อสถานการณ์เริ่มไม่ได้อยู่ในการควบคุมของเจ้า” เสียงของหนิงปิงหลันดังก้องขึ้นมา “เมื่อเจ้าตื่นตระหนก เจ้าจะไม่สามารถกลับมาควบคุมสถานการณ์ได้อีก ถ้าเจ้าไม่สงบสติอารมณ์ก่อนแล้วพยายามรู้สึกถึงตำแหน่งของข้า หากข้าไปถึงตัวเจ้า เจ้าก็จะตาย”
ลั่วอู๋หายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดอย่างจริงจัง “ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ