ไหปีศาจ นิยาย บท 260
บทที่ 260 ขอข้านอนก่อนได้ไหม
หลังจากการฝึกของวันนั้น
หนิงปิงหลันก็เดินจากไปพร้อมกับความคิดค้างคาในหัว
นางคงไม่สามารถลืมบทสนทนาของนางกับลั่วอู๋ในวันนี้ได้
“เจ้าไปหาสัตว์วิญญาณทั้งสองนี่มาจากที่ไหนกัน ?”
“อ่อ ข้าเป็นคนปรับแต่งพวกมันขึ้นมาเองน่ะ”
หนิงปิงหลันได้รู้สึกเป็นครั้งแรกว่าผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณนั้นสำคัญแค่ไหน
ลั่วอู๋รู้สึกเหนื่อย
วันนี้หลังจากที่ต้าหวงและผีเสื้อปีกมายาเพลิงอมตะได้แสดงทักษะที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกมัน หนิงปิงหลันก็ฝึกฝนลั่วอู๋อย่างดุเดือดด้วยเหตุผลที่ว่า “ในเมื่อมีสัตว์วิญญาณที่ทรงพลังเช่นนี้ ผู้ใช้พลังวิญญาณก็ควรจะแข็งแกร่งเพียงพอกับพวกมัน”
ตอนนี้ลั่วอู๋จึงเหนื่อยมาก ในหัวของเขาเต็มไปด้วยทักษะการต่อสู้หลากหลายรูปแบบ ซึ่งเขาไม่สามารถลืมพวกมันไปได้
สภาพของเขาตอนนี้นั้นรู้สึกราวกับว่าร่างกายถูกทำให้กลวงออกมา
หลี่หยินทำซุปไก่ให้ลั่วอู๋ทาน
“นายน้อยดื่มซุปไก่เพื่อปรับสภาพร่างกายนะเจ้าคะ” หลี่หยินกล่าว
หลังจากที่จิบซุปไก่เข้าไปแล้ว ลั่วอู๋รู้สึกได้ถึงความรู้สึกอุ่น ๆ ที่ไหลเข้ามาในท้องของเขา มันอบอุ่นและทำให้รู้สึกสบายไปถึงแก่นวิญญาณ
แม้ซุปไก่จะมีความมันแต่มันก็ไม่เลี่ยน มันมีรสชาติของไก่ผสมลงในน้ำซุปซึ่งทำให้อร่อยมาก
ลั่วอู๋กลืนซุปไก่ลงไป
“ดีขึ้นไหมเจ้าคะ?” หลี่หยินลืมตาขึ้นและมองไปข้างหน้า
ลั่วอู๋พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “มันอร่อยมาก”
หลี่หยินมีความสุขมาก นางยิ้มจนปากกลายเป็นทรงพระจันทร์เสี้ยว
อย่างไรก็ตามลั่วอู๋ประหลาดใจ เมื่อเขาพบว่ามิติวิญญาณของหลี่หยินได้รับการเลื่อนขั้นเร็วมาก ตอนนี้นางได้ยกระดับมิติวิญญาณมาถึงระดับเงิน 7 แล้ว เมื่อเดือนที่แล้วเขายังจำได้เลยว่านางเป็นเพียงระดับเงิน มิติ 5
ความเร็วในการฝึกฝนของนางนั้นรวดเร็วกว่าของลั่วอู๋ ที่เป็นเจ้าของไหปีศาจไปมาก
“หลี่หยิน เจ้ารู้สึกไม่สบายหรือมีอะไรผิดปกติเมื่อเร็ว ๆ นี้รึเปล่า?” ลั่วอู๋นึกถึงคำพูดของฉูจงฉวนแล้วถาม
หลี่หยินส่ายหัว “ไม่เจ้าค่ะ ข้ารู้สึกว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี”
“ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้ว” ลั่วอู๋กล่าว
การที่มิติวิญญาณของนางถูกยกระดับได้อย่างรวดเร็วนั้นไม่ใช่เรื่องเลวร้าย บางทีอาจจะเป็นเพียงเพราะว่าหลี่หยินเก่ง
จังหวะนั้นเองจดหมายจากห้องโถงหวันฝาก็ลอยเข้ามา
มีคนสนใจใบประกาศของเขา อยากใช้บริการปรับแต่งสัตว์วิญญาณจึงติดต่อหาลั่วอู๋ ผ่านห้องโถงหวันฝา
“มีอะไรผิดพลาดรึเปล่าเนี่ย? ผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณที่ไหนเขาจะรับงานกันกลางดึก?” ลั่วอู๋โกรธเล็กน้อย แต่เมื่อคิดได้งบให้การซื้อสมุนไพรเก้าวิญญาณ ขาดอีกเพียงแค่ 100,000 คะแนน เขาจึงปล่อยละเลยไปไม่ได้ “ข้าเกือบลืมไปเลย ว่าเป้าหมายหลักตอนนี้คือการหาคะแนน”
ลั่วอู๋ฝืนให้ตัวเองตื่นแล้วเดินไปที่ห้องโถงหวันฝ
ณ ห้องโถงหวันฝา
ชายที่ชื่อว่ากงโมกำลังยืนรออย่างประหม่า
เขามาที่ห้องโถงหวันฝา เพื่อเดินเล่นในตอนกลางดึก ส่วนใหญ่เขามาเพื่อต้องการหางานเสริมและได้รับคะแนนมากขึ้น เพื่อที่จะได้ไปใช้บริการของสำนักย่อยการปรับแต่ง ขอให้เหล่าอาจารย์ที่นั่นช่วยปรับแต่งวานรพายุคลั่งของเขา
เขามาจากตระกูลเล็ก ๆ ธรรมดา ๆ และไม่มีเงินสนับสนุน ดังนั้นทุกอย่างจึงขึ้นอยู่กับตัวเขาเอง
ในระหว่างที่เขากำลังค้นหางานต่างๆผ่านใบประกาศ เขาก็พบใบประกาศเกี่ยวกับการปรับแต่ง สัตว์วิญญาณโดยไม่คาดคิด ซึ่งมันเขียนลงนามไว้ว่าลั่วอู๋สำนักย่อยการปรับแต่ง
อาจารย์ของสำนักย่อยการปรับแต่ง!
ในราคาเพียง 30000 คะแนน!
นี่มันเรื่องจริงงั้นเหรอ? ราคามันถูกเกินไปแล้ว
กงโมรีบติดต่อหาเขาผ่านพนักงานของห้องโถงหวันฝาในทันที จากนั้นก็รอคอยการมาถึงของอาจารย์ผู้ปรับแต่งอย่างประหม่า
ลั่วอู๋มาที่มาที่ห้องโถงหวันฝาในสภาพสะลึมสะลือง่วงนอน “เจ้าต้องการใช้บริการการปรับแต่งของข้าใช่ไหม ? รีบนำสัตว์วิญญาณของเจ้าออกมาเร็ว ๆ แล้วข้าจะกลับไปนอนหลังจากที่ข้าปรับแต่งมันเสร็จแล้ว”
กงโมมองไปที่ด้านหน้าของเขาอย่างว่างเปล่า ความแตกต่างระหว่างช่วงอายุของพวกเขาไม่ได้มากสักเท่าไหร่
ลั่วอู๋ชายคนนี้ดูคุ้นเคย
ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งสองคนจะเข้าสู่ สำนักเฉียนหลงในรุ่นเดียวกัน
จู่ ๆ กงโมก็นึกได้ถึงชื่อสกุลของชายตรงหน้า เขาคิดว่ามันเป็นชื่อเดียวกัน เขาไม่แน่ใจว่าจำผิดคนรึเปล่า อีกฝ่ายน่าจะเป็นเด็กหนุ่มผู้ใช้โควตาพิเศษจากตระกูลลั่ว
กงโมนั้นเป็นคนที่ผ่านการทดสอบชั้นในเข้ามาในรอบที่สาม ดังนั้นเขาจึงไม่รู้จักลั่วอู๋ดีเท่าไหร่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ