ไหปีศาจ นิยาย บท 34

บทที่ 34

สัตว์เลี้ยงที่ดีย่อมมีข้อบกพร่อง

เด็กสาวผู้นี้ดูเหมือนจะเป็นผู้ใช้พลังวิญญาณ

ร่างกายของนางปกคลุมไปด้วยพลังงานอ่อนจาง นางได้ตรวจสอบกระต่ายตัวน้อยแล้ว และมั่นใจว่ามันต้องเป็นกระต่ายแห่งแดนสาบสูญอย่างแน่นอน

“ข้าไม่คิดมันจะมีกระต่ายแบบนี้! มันหายากมาก” หญิงสาวประหลาดใจ

รู้ไหมว่ามีหลายคนเต็มใจที่จะให้ความรักและดูแลสัตว์วิญญาณดั่งสัตว์เลี้ยงอยู่

แต่กระต่ายแห่งแดนสาบสูญนั้นขี้อายเกินไป

แม้จะมีเจ้านายอยู่ใกล้ ๆ มันก็จะกระโดดหนีไปด้วยความหวาดกลัว

พอท่านต้องการสั่งให้มันขึ้นมาอยู่บนมือ เจ้ากระต่ายแห่งแดนสาบสูญจะรีบวิ่งหนีด้วยทักษะก้าวพริบตาทันที ทำให้ท่านไม่สามารถสัมผัสมันได้เลย

สัตว์เลี้ยงอะไรกันทำไมถึงอุ้มมันไม่ได้

“ไม่เพียงมันจะไม่กลัวคนเท่านั้น แต่กระต่ายแห่งแดนสาบสูญตัวนี้มีพลังมากกว่ากระต่ายแห่งแดนสาบสูญทั่วไป ท่านควรจะรู้สึกได้แล้วว่า กระต่ายแห่งแดนสาบสูญตัวนี้อยู่ในระดับทองแดง มิติที่ 7”

เด็กผู้ชายผมสีเงินอ่อน เดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้มสบาย ๆ บนใบหน้าของเขา

ลั่วอู๋รู้สึกกระตือรือร้นในโอกาสนี้และเดินไปข้างหน้า

ลั่วอู๋เข้าไปหากระต่ายแห่งแดนสาบสูญและสัมผัสที่หูมันเบา ๆ “เจ้ากระต่ายแห่งแดนสาบสูญตัวนี้มีมิติที่แข็งแกร่ง”

“ความแข็งแกร่งงั้นเหรอ ข้าไม่อนุญาตให้ลูกสาวข้าทำพันธสัญญากับกระต่ายแห่งแดนสาบสูญแน่ๆ”

หญิงสาวย่อมต้องการให้ลูก ๆ ของพวกเขาชนะทุกสิ่ง

แม้ว่า สัตว์วิญญาณระดับเงินจะมีราคาแพง และแม้ว่าเขาจะจ่ายไม่ไหว เขาก็ต้องการมอบสิ่งที่สุดยอดให้กับลูก นอกจากนี้ กระต่ายแห่งแดนสาบสูญยังเป็นสัตว์วิญญาณระดับทองแดงที่อ่อนแอที่สุด

หากไม่ใช่การทำพันธสัญญากับสัตว์วิญญาณระดับทองแดง นางอาจจะต้องขายเหล็กเพื่อสัตว์วิญญาณระดับทอง

“ไม่ ไม่ ไม่!” ลั่วอู๋ยิ้มและส่ายหัว “ปกติแล้ว มันไม่ใช่สัตว์วิญญาณสำหรับเด็ก มันเป็นแค่สัตว์เลี้ยงเท่านั้น”

“เด็กน้อย เจ้ามีอายุประมาณเจ็ดหรือแปดปีใช่หรือไม่” ลั่วอู๋ถาม

เด็กสาวพูดออกมา “หนูอายุเก้าขวบ”

“ดี” ลั่วอู๋ยิ้มและมองเด็กสาว แล้วพูดว่า “โดยปกติแล้ว เด็กจะต้องมีอายุ 13 ปีก่อน ถึงจะเริ่มทำพันธสัญญาได้”

“ยังเหลืออีกสี่ถึงห้าปี”

“เป็นไปไม่ได้ที่ผู้ปกครองจะอยู่กับลูกตลอดเวลา”

“แต่ถ้าเด็กมีสัตว์เลี้ยงที่มีพละกำลังที่ยอดเยี่ยม พ่อแม่อาจจะโล่งใจมากขึ้น”

เด็กสาวไม่เข้าใจ

แต่ นางรู้สึกว่าพี่ชายผมสีเงินชักชวนแม่ของนางให้ซื้อลูกกระต่าย ดังนั้น นางจึงรีบพยักหน้า

ทำให้หญิงสาวนึกถึงเรื่องนี้

ถึงแม้ว่ากระต่ายแห่งแดนสาบสูญระดับทองแดง มิติที่ 7 มีความแข็งแกร่งมากกว่าตัวเต็มวัย และมีการป้องกันตัวที่ดีเยี่ยม

“ข้าไม่ต้องการซื้อกระต่ายแห่งแดนสาบสูญ ข้าจะซื้อสัตว์วิญญาณตัวอื่น” หญิงสาวกล่าว

“ท่านต้องการซื้ออะไร แมงป่องทรายที่มีตะขอเหล็ก, แมงมุมทะลวงปฐพีที่น่ากลัว, จิ้งจอกเพลิง หรือว่าแร้งทรายปีกเหล็กดีล่ะ” ลั่วอู๋ถาม

นี่เป็นคำถามสำหรับหญิงสาว

เป็นสัตว์เลี้ยงสำหรับเด็กผู้เล็ก ๆ หรือเปล่า

มันอันตรายเกินไป!!

แม้ว่ามันจะเชื่อง ความเสี่ยงจะลดลง แต่ในใจของแม่เด็ก ลูกมักจะเป็นเด็กเสมอ ไม่ได้รับอนุญาตให้สัมผัสสิ่งอันตราย

“กระต่ายน้อยทรงพลังและมีเสน่ห์ตัวนี้ ท่านไม่ชอบยังงั้นเหรอ” ลั่วอู๋พูดเบา ๆ

หญิงสาวมองที่กระต่ายแห่งแดนสาบสูญตัวนั้น

มันน่ารักมาก

กำลังดีและไม่กลัวอันตราย

หญิงสาวนึกถึงวัยเด็กของนาง นางมีกระต่ายแห่งแดนสาบสูญ แต่เนื่องจากกระต่ายตัวนั้นเป็นกระต่ายจรจัด มันมักจะอยู่ห่างนาง แม้แต่การให้อาหารต้องวางทิ้งเอาไว้ให้กระต่ายจรจัดตัวนั้นกิน

ต่อมา นางไม่มีทางเลือกนอกจากปล่อยมันไป

หลังจากนั้นนางไม่สนุกกับการเลี้ยงสัตว์เลย

“แม่ แม่ซื้อมันเลย” เด็กสาวอุ้มกระต่ายแห่งแดนสาบสูญ ท่าทางนั้นน่ารักยิ่ง

หญิงสาวยิ้มอย่างช่วยไม่ได้: “ข้าจะซื้อมัน”

เด็กสาวกระโดดสูงสามฟุต

“ขอบคุณสำหรับการอุดหนุน กระต่ายแห่งแดนสาบสูญราคาห้าร้อยหินวิญญาณ” ลั่วอู๋พูดพร้อมกับรอยยิ้ม

“ตกลง”

หญิงสาวคนนั้นจ่ายเงินและเดินออกไปอย่างมีความสุข พร้อมกับเด็กสาว

ลั่วอู๋รับเงิน แต่มันทำให้เขาตกตะลึง

ไม่ต่อรองราคางั้นรึ