ไหปีศาจ นิยาย บท 34
สรุปบท ตอนที่ 34 สัตว์เลี้ยงที่ดีย่อมมีข้อบกพร่อง: ไหปีศาจ
สรุปตอน ตอนที่ 34 สัตว์เลี้ยงที่ดีย่อมมีข้อบกพร่อง – จากเรื่อง ไหปีศาจ โดย Internet
ตอน ตอนที่ 34 สัตว์เลี้ยงที่ดีย่อมมีข้อบกพร่อง ของนิยายทะลุมิติเรื่องดัง ไหปีศาจ โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
บทที่ 34
สัตว์เลี้ยงที่ดีย่อมมีข้อบกพร่อง
เด็กสาวผู้นี้ดูเหมือนจะเป็นผู้ใช้พลังวิญญาณ
ร่างกายของนางปกคลุมไปด้วยพลังงานอ่อนจาง นางได้ตรวจสอบกระต่ายตัวน้อยแล้ว และมั่นใจว่ามันต้องเป็นกระต่ายแห่งแดนสาบสูญอย่างแน่นอน
“ข้าไม่คิดมันจะมีกระต่ายแบบนี้! มันหายากมาก” หญิงสาวประหลาดใจ
รู้ไหมว่ามีหลายคนเต็มใจที่จะให้ความรักและดูแลสัตว์วิญญาณดั่งสัตว์เลี้ยงอยู่
แต่กระต่ายแห่งแดนสาบสูญนั้นขี้อายเกินไป
แม้จะมีเจ้านายอยู่ใกล้ ๆ มันก็จะกระโดดหนีไปด้วยความหวาดกลัว
พอท่านต้องการสั่งให้มันขึ้นมาอยู่บนมือ เจ้ากระต่ายแห่งแดนสาบสูญจะรีบวิ่งหนีด้วยทักษะก้าวพริบตาทันที ทำให้ท่านไม่สามารถสัมผัสมันได้เลย
สัตว์เลี้ยงอะไรกันทำไมถึงอุ้มมันไม่ได้
“ไม่เพียงมันจะไม่กลัวคนเท่านั้น แต่กระต่ายแห่งแดนสาบสูญตัวนี้มีพลังมากกว่ากระต่ายแห่งแดนสาบสูญทั่วไป ท่านควรจะรู้สึกได้แล้วว่า กระต่ายแห่งแดนสาบสูญตัวนี้อยู่ในระดับทองแดง มิติที่ 7”
เด็กผู้ชายผมสีเงินอ่อน เดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้มสบาย ๆ บนใบหน้าของเขา
ลั่วอู๋รู้สึกกระตือรือร้นในโอกาสนี้และเดินไปข้างหน้า
ลั่วอู๋เข้าไปหากระต่ายแห่งแดนสาบสูญและสัมผัสที่หูมันเบา ๆ “เจ้ากระต่ายแห่งแดนสาบสูญตัวนี้มีมิติที่แข็งแกร่ง”
“ความแข็งแกร่งงั้นเหรอ ข้าไม่อนุญาตให้ลูกสาวข้าทำพันธสัญญากับกระต่ายแห่งแดนสาบสูญแน่ๆ”
หญิงสาวย่อมต้องการให้ลูก ๆ ของพวกเขาชนะทุกสิ่ง
แม้ว่า สัตว์วิญญาณระดับเงินจะมีราคาแพง และแม้ว่าเขาจะจ่ายไม่ไหว เขาก็ต้องการมอบสิ่งที่สุดยอดให้กับลูก นอกจากนี้ กระต่ายแห่งแดนสาบสูญยังเป็นสัตว์วิญญาณระดับทองแดงที่อ่อนแอที่สุด
หากไม่ใช่การทำพันธสัญญากับสัตว์วิญญาณระดับทองแดง นางอาจจะต้องขายเหล็กเพื่อสัตว์วิญญาณระดับทอง
“ไม่ ไม่ ไม่!” ลั่วอู๋ยิ้มและส่ายหัว “ปกติแล้ว มันไม่ใช่สัตว์วิญญาณสำหรับเด็ก มันเป็นแค่สัตว์เลี้ยงเท่านั้น”
“เด็กน้อย เจ้ามีอายุประมาณเจ็ดหรือแปดปีใช่หรือไม่” ลั่วอู๋ถาม
เด็กสาวพูดออกมา “หนูอายุเก้าขวบ”
“ดี” ลั่วอู๋ยิ้มและมองเด็กสาว แล้วพูดว่า “โดยปกติแล้ว เด็กจะต้องมีอายุ 13 ปีก่อน ถึงจะเริ่มทำพันธสัญญาได้”
“ยังเหลืออีกสี่ถึงห้าปี”
“เป็นไปไม่ได้ที่ผู้ปกครองจะอยู่กับลูกตลอดเวลา”
“แต่ถ้าเด็กมีสัตว์เลี้ยงที่มีพละกำลังที่ยอดเยี่ยม พ่อแม่อาจจะโล่งใจมากขึ้น”
เด็กสาวไม่เข้าใจ
แต่ นางรู้สึกว่าพี่ชายผมสีเงินชักชวนแม่ของนางให้ซื้อลูกกระต่าย ดังนั้น นางจึงรีบพยักหน้า
ทำให้หญิงสาวนึกถึงเรื่องนี้
ถึงแม้ว่ากระต่ายแห่งแดนสาบสูญระดับทองแดง มิติที่ 7 มีความแข็งแกร่งมากกว่าตัวเต็มวัย และมีการป้องกันตัวที่ดีเยี่ยม
“ข้าไม่ต้องการซื้อกระต่ายแห่งแดนสาบสูญ ข้าจะซื้อสัตว์วิญญาณตัวอื่น” หญิงสาวกล่าว
“ท่านต้องการซื้ออะไร แมงป่องทรายที่มีตะขอเหล็ก, แมงมุมทะลวงปฐพีที่น่ากลัว, จิ้งจอกเพลิง หรือว่าแร้งทรายปีกเหล็กดีล่ะ” ลั่วอู๋ถาม
นี่เป็นคำถามสำหรับหญิงสาว
เป็นสัตว์เลี้ยงสำหรับเด็กผู้เล็ก ๆ หรือเปล่า
มันอันตรายเกินไป!!
แม้ว่ามันจะเชื่อง ความเสี่ยงจะลดลง แต่ในใจของแม่เด็ก ลูกมักจะเป็นเด็กเสมอ ไม่ได้รับอนุญาตให้สัมผัสสิ่งอันตราย
“กระต่ายน้อยทรงพลังและมีเสน่ห์ตัวนี้ ท่านไม่ชอบยังงั้นเหรอ” ลั่วอู๋พูดเบา ๆ
หญิงสาวมองที่กระต่ายแห่งแดนสาบสูญตัวนั้น
มันน่ารักมาก
กำลังดีและไม่กลัวอันตราย
หญิงสาวนึกถึงวัยเด็กของนาง นางมีกระต่ายแห่งแดนสาบสูญ แต่เนื่องจากกระต่ายตัวนั้นเป็นกระต่ายจรจัด มันมักจะอยู่ห่างนาง แม้แต่การให้อาหารต้องวางทิ้งเอาไว้ให้กระต่ายจรจัดตัวนั้นกิน
ต่อมา นางไม่มีทางเลือกนอกจากปล่อยมันไป
หลังจากนั้นนางไม่สนุกกับการเลี้ยงสัตว์เลย
“แม่ แม่ซื้อมันเลย” เด็กสาวอุ้มกระต่ายแห่งแดนสาบสูญ ท่าทางนั้นน่ารักยิ่ง
หญิงสาวยิ้มอย่างช่วยไม่ได้: “ข้าจะซื้อมัน”
เด็กสาวกระโดดสูงสามฟุต
“ขอบคุณสำหรับการอุดหนุน กระต่ายแห่งแดนสาบสูญราคาห้าร้อยหินวิญญาณ” ลั่วอู๋พูดพร้อมกับรอยยิ้ม
“ตกลง”
หญิงสาวคนนั้นจ่ายเงินและเดินออกไปอย่างมีความสุข พร้อมกับเด็กสาว
ลั่วอู๋รับเงิน แต่มันทำให้เขาตกตะลึง
ไม่ต่อรองราคางั้นรึ
ช่างน่าเศร้า เมื่อเราเลี้ยงพวกมันและตายจากไป
คนจำนวนมากยอมแพ้ที่จะเลี้ยงชางชาง
นกกางเขนทราย: นกขนาดเล็ก มีเสียงร้องดัง การร้องของมันมีความชัดเจนและไพเราะ ดั่งคลื่นน้ำในฤดูใบไม้ผลิ
น่าเสียดาย ที่สัตว์วิญญาณชนิดพิเศษนี้อาศัยอยู่ในทะเลทราย
พลังของมันไม่อ่อนแอ แต่การปรับตัวไม่ดีมากนัก
เมื่อมันออกจากทะเลทราย มันจะตายทันที
“เอาล่ะ! เอาล่ะ!” ลั่วอู๋พูดอย่างจริงจัง
ขณะนั้น
มู่เถาสลดใจอย่างมาก “นายน้อย ร้านขายยาที่ให้ความร่วมมือกับร้านของเรา ส่งข่าวร้ายมาขอรับ!”
“เกิดอะไรขึ้น” ลั่วอู๋ถาม
“ดอกไม้กระดูกและหญ้าพระจันทร์ในตลาด ถูกกวาดไปหมดแล้วขอรับ” มู่เถาพูดตอบ
“หมดแล้วเหรอ” ลั่วอู๋ประหลาดใจ
“ใช่ขอรับ! เกือบทั้งหมดของพื้นที่หวงชา, ดอกไม้กระดูกและหญ้าพระจันทร์ถูกขายไปหมดแล้วขอรับ!”
“ใครซื้อมันไป”
“หอคอยหวงชา” มู่เถาพูด
หืม! หอคอยหวงชา
ลั่วอู๋ยืนนิ่งอย่างเย็นยะเยือก
ยารวบรวมพลังวิญญาณ มียอดขายเพียงหนึ่งร้อยเม็ดต่อวันและต้องตัดยอดด้วย เวลานั้น ลั่วอู๋ไม่สามารถสร้างยารวบรวมพลังวิญญาณได้อีก…
“เรายังมีหญ้าพระจันทร์และดอกไม้กระดูกอยู่ ยังไม่ต้องกังวลไป ในระยะยาวเราไม่ทำเงินกับยาเม็ดนี้อีกแล้ว”
“เจ้าของร้านคนเก่า เกี่ยวกับเรื่องขยายขนาดร้านนั้น… ” ลั่วอู๋ถาม
เจ้าของร้านคนเก่าพูดตอบ “ตอนนี้ข้าได้ติดต่อเจ้าของบ้านโดยรอบ และข้าได้จ่ายเงินมัดจำไปแล้วข้ากำลังรอวันที่ท่านนำหินวิญญาณมาถึง”
“แล้วการรับสมัครนักเล่นแร่แปรธาตุล่ะ” ลั่วอู๋ถาม
“มันค่อนข้างยาก ตอนนี้ยังไม่คืบหน้าเลย”
“ดีแล้ว! ไม่ต้องกังวลไป เรายังมีเวลาอยู่” ลั่วอู๋สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ “มาดูกันว่าหอคอยหวงชาแห่งเมืองแห่งความพินาศจะปิดตัวลงอย่างช้า ๆ ได้อย่างไร”
Related
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ