ไหปีศาจ นิยาย บท 47

บทที่ 47

ตัวข้าเอง

ลั่วอู๋รู้เรื่องราวเกี่ยวกับพรรคหวงชาดี

ความจริงนั้นเป็นเหมือนที่อีกฝ่ายพูดมาทุกอย่าง

อีกทั้งยังมีการแข่งขันกันเองในพรรคหวงชาอย่างที่อีกฝ่ายบอกมาด้วย ซึ่งสามารถแบ่งได้เป็นสองกลุ่มโดยกลุ่มแรกนำโดยลูหยางพิงผู้นำของเมืองไมมู่ ผู้มีพละกำลังแข็งแกร่งที่สุด

หอคอยหวงชาเองก็สร้างตัวขึ้นมาได้ด้วยความแข็งแกร่งของเขาคนนี้ ดังนั้นรายได้ส่วนใหญ่จึงไหลเข้ากระเป๋าของเขา

ส่วนอีกกลุ่มหนึ่งมีผู้นำเป็นคงฉินเจ้าเมืองคูกู เขาไม่ใช่คนที่มีพละกำลังมากเท่าไหร่ แต่เขาก็ถือว่าเป็นผู้มีอิทธิพล กลุ่มของเขาคือกลุ่มที่ก่อตั้งศาลาไป่เปา

“น่าสนใจ” ลั่วอู๋มีรอยยิ้มปรากฏที่มุมปากของเขา

ร่วมมือกัน

เพื่อแข่งกับหอคอยหวงชา

ลั่วอู๋มองไปที่เฉินจิง “เจ้าจะร่วมมือกับข้าด้วยวิธีใดกัน”

“เจ้าจงใช้กล่องสมุนไพรเหล่านี้ทั้งหมดได้ตามสะดวกเลย ข้าหวังว่าเจ้าจะสามารถขายยารวบรวมพลังวิญญาณในศาลาไป่หยู่ได้อีกครั้งตามปกติ เพราะในอนาคตพวกเราสามารถจัดหาสมุนไพรทั้งหมดที่เจ้าต้องการได้ที่ศาลาไป่เปา” เฉินจิงกล่าวขึ้น

ลั่วอู๋ รู้สึกประหลาดใจ “ดีจังเลยนะ”

“แน่นอนและข้าสามารถส่งคนมาเพื่อปกป้องศาลาไป่หยู่จากการโจมตีได้ ข้าได้ยินมาว่าช่วงนี้หอคอยหวงชาได้ทำสิ่งต่าง ๆ มากมายที่เป็นการรบกวนศาลาไป่หยู่” เฉินจิงกล่าวต่อ

ลั่วอู๋ พยักหน้า

“กลุ่มอิทธิพลเบื้องหลังข้าพร้อมที่จะส่งคนมาให้ปกป้องศาลาไป่หยู่” รอยยิ้มของเฉินจิงดูใจดีมาก

ดูเหมือนเฉินจิงเองก็จะรู้เรื่องต่าง ๆ มามากเหมือนกัน

แต่เขาไม่รู้ว่าลั่วอู๋ ได้เชิญทีมคมมีดให้มาเข้าร่วมกับศาลาไป่หยู่และกลายเป็นผู้คุ้มกันไปแล้วเป็นที่เรียบร้อย ตอนนี้พวกเขาไม่ต้องการการปกป้องจากภายนอก

ดวงตาของลั่วอู๋สั่นไหวราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่

เฉินจิงกล่าวต่อไปว่า “ยิ่งไปกว่านั้นเรายังสามารถช่วยศาลาไป่หยู่ในการเปิดสาขาอื่น ๆ เพิ่มและเจ้าสามารถเลือกสิ่งที่เจ้าต้องการในเขตหวงชาทั้ง 23 เมืองได้ตามอิสระ เงินและทรัพยากรเองก็จะได้รับการสนับสนุนจากศาลาไป่เปาของเรา”

แม้ว่าลั่วอู๋จะมีการเตรียมความพร้อมทางด้านจิตใจมาแล้ว แต่ประโยคที่ได้ยินก็ยังคงทำให้เขาตกตะลึง

ความมุ่งมั่นนี้

การเตรียมใจนี้มันเพียงพอแล้วหรือไม่

ด้วยความมุ่งมั่นนี้ พัฒนาการของศาลาไป่หยู่ในพื้นที่ป่าหวงชาอาจจะพัฒนาไปได้อย่างไม่มีข้อจำกัด

หลังจากเงียบไปนาน ลั่วอู๋ก็รู้สึกสงบลงและในที่สุดก็พูดออกมาอย่างเงียบ ๆ “แล้วข้าต้องจ่ายอะไรบ้าง”

ไม่มีอะไรฟรีทั้งนั้นในโลกนี้

ลั่วอู๋รู้ว่าเขาจะต้องให้สิ่งที่อีกฝ่ายต้องการเป็นการแลกเปลี่ยน

“ ถึงแม้ว่าเจ้าของร้านลั่วจะยังเด็ก แต่ก็มีความมุ่งมั่นอย่างยิ่ง” เฉินจิงยกมือสรรเสริญ

แน่นอนว่าลั่วอู๋ ไม่ได้โล่งใจเลยเมื่อได้รับคำชม

ในที่สุดเฉินจิงก็กล่าวจุดประสงค์จริงออกมา “ข้าต้องการยา ยารวบรวมพลังวิญญาณ ด้วยยาเม็ดนี้เราจะสามารถปรับปรุงยารวบรวมพลังวิญญาณ จำนวนมากเพื่อระงับธุรกิจยาของหอคอยหวงชาได้”

“โอ้!” เป็นอย่างที่ลั่วอู๋คิดไว้ไม่ผิด

เฉินจิงกล่าวต่อ”ความลับในการสังเคราะห์ของตระกูลลั่วนั้นดีจริง ๆ ผู้ใช้พลังวิญญาณหลายคนในศาลาไป่เปาสนใจมันมาก

นี่คือสิ่งที่เฉินจิงต้องการมากที่สุด

เปลี่ยนแมงป่องทรายเรียนรู้ทักษะก้าวพริบตา

สัตว์วิญญาณให้กลายเป็นสัตว์วิญญาณสัตว์เลี้ยงอันไร้ที่ติ

นอกจากนี้ยังสามารถช่วยให้สัตว์วิญญาณวิวัฒนาการได้อย่างสมบูรณ์ในเวลาอันสั้น

ทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นว่าลั่วอู๋มีความลับในการปรับแต่งพลังวิญญาณที่ทรงพลังมากและอาจเป็นวิชาลับที่เหนือกว่าของตระกูลลั่วที่ช่วยให้เขาทำแบบนั้นได้ก็เป็นได้

เฉินจิงจึงได้ไปหาข้อมูลมา และสรุปได้ว่าความลับในการปรับแต่งวิญญาณคงไม่ได้มาจากตระกูลลั่วอย่างแน่นอน

ดังนั้นเขาจึงกล้าพอที่จะหยิบยกคำขอนี้ขึ้นมาเพื่อทดสอบ