ไหปีศาจ นิยาย บท 48

บทที่ 48

เดินทางไปยังเมืองหมิงหนาน

เฉินจิงเดินออกจากศาลาไป่หยู่ด้วยความสิ้นหวัง

ไม่มีใครรู้ว่าเฉินจิงและลั่วอู๋คิดจะทำอะไร มีแค่ไร้หน้าเท่านั้นที่รู้และเขาจะไม่พูดคุยกับใครนอกจากลั่วอู๋

สามวันผ่านไป เฉินจิงได้ส่งสมุนไพรมาให้อีกครั้งหนึ่ง

เห็นได้ชัดว่า เฉินจิงได้ติดต่อกับเขาและอยู่เบื้องหลังอย่างเงียบๆ

ลั่วอู๋รับสมุนไพรทั้งหมดโดยไม่มีการลังเลใด ๆ แต่สิ่งที่แปลกคือศาลาไป่หยู่ยังไม่ได้ทำการจัดหายารวบรวมพลังวิญญาณเพื่อนำมาขายเลย

ศาลาไป่หยู่กลายเป็นกุญแจสำคัญไปแล้วในตอนนี้

อย่างไรก็ตาม หลายคนพบว่ามียาวิญญาณหลากชนิดมากขึ้นในศาลาไป่หยู่ แต่คุณภาพนั้นแย่ลงกว่ายาวิญญาณของศาลาไป่เปาเสียอีก

ว่ากันว่า ศาลาไป่หยู่กำลังทำข้อตกลงระยะยาวกับนักเล่นแร่แปรธาตุหลายคน

ผู้อยู่อาศัยใกล้กับศาลาไป่หยู่ย้ายออกไปอย่างเงียบ ๆ โดยที่ไม่มีใครรู้

ในบ่ายวันหนึ่ง มีรถม้าธรรมดาคันหนึ่งแล่นออกจากเมืองแห่งความพินาศ

แต่ก็ไม่มีใครสนใจ

……

……

สิบวันต่อมา

“นายน้อย ดูเหมือนว่าเราจะเข้าใกล้เมืองหมิงหนานแล้วเจ้าค่ะ” หลี่หยินเปิดม่านออก และเห็นจำนวนผู้คนข้างนอกมากขึ้นเรื่อย ๆ

เสื้อผ้าของคนเดินถนนนั้น แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด

คนส่วนใหญ่ในพื้นที่หวงชา มักสวมผ้าคลุมโปร่งสีดำและสีขาวบนศีรษะ ซึ่งเต็มไปด้วยลวดลายที่สลักแตกต่างกันของทะเลทราย ที่บ่งบอกถึงความเป็นเอกลักษณ์ของเมืองแห่งความพินาศ

เมืองหมิงหนานเป็นเมืองหนึ่งใน 36 จังหวัดของราชวงศ์มังกรเร้นกาย มันอยู่ทางทิศใต้ พื้นที่มีความเป็นธรรมชาติและมีสภาพแวดล้อมที่สวยงาม ผู้คนในที่แห่งนี้อ่อนโยนกว่าพื้นที่อื่นมาก

“พรรคหวงชาเป็นสถานที่ห่างไกลจริงๆ ต้องใช้เวลากว่า 10 วันเพื่อไปยังมณฑลที่ใกล้ที่สุด โดยการนั่งรถม้าไป” ลั่วอู๋ออกจากโลกแห่งไห และตื่นขึ้นมาในโลกความเป็นจริง

วันนี้ เขาใช้เวลาในโลกแห่งไหจำนวนมาก

เพราะเวลาที่ต่างกัน ทำให้ลั่วอู๋อยู่ในโลกแห่งไหนานถึง 35 วัน ตลอดทั้ง 35 วันนั้น นอกเหนือจากการสังเคราะห์ยาวิญญาณแล้ว เขาก็กำลังทดลองสูตรยาใหม่ ๆ

หลังจากการฝึกฝนกว่าหนึ่งเดือน ลั่วอู๋ได้ประสบความสำเร็จในการพัฒนาเป็นระดับทองแดง มิติที่ 6 และต้าหวงก็ได้รับการเลื่อนขั้นเป็นระดับทองแดง มิติ 7

ถึงอย่างไรก็ตาม มันค่อนข้างน่าผิดหวังที่หญ้าวิญญาณในโลกแห่งไหนั้นหมดแล้ว ไม่เหลือสิ่งมีค่าในที่แห่งนั้นอีก และมีเพียงสูตรเดียวเท่านั้นที่เขาค้นพบ

สมุนไพรชนิดหนึ่งถูกสังเคราะห์ขึ้น โดยการใช้ดอกไม้กระดูกและหญ้าหัวใจที่สับสนรวมเข้าด้วยกัน

[ยาคูฉิน]

ยาปฐพีระดับ 4

ถึงแม้จะเป็นยาระดับ 4 แต่มันก็เป็นหนึ่งในยาจีน มันมีพิษร้ายแรงอย่างยิ่ง ภายใต้ยาวิญญาณระดับทอง คาดว่าไม่มีใครสามารถต้านทานพิษของยาเม็ดนี้ได้

อย่างไรก็ตาม น่าเสียดายที่ยาคูฉินมีกลิ่นที่แรง ไม่สามารถปกปิดได้ ประสิทธิภาพการทำงานจะลดลงอย่างมากหลังจากใช้ยาตัวนี้ และมูลค่าของยาโดยประมาณก็ต่ำมากเช่นกัน

สิ่งสำคัญที่สุด ตลาดยาพิษนั้นมีน้อยกว่ายาที่ปรับแต่งแล้วเสียอีก

ยาที่ปรับแต่งแล้วนั้นขายง่ายมาก มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะซื้อยาพิษ

“ก่อนอื่น เราต้องหาที่พักกันก่อน” ลั่วอู๋ตะโกน

ไร้หน้าเป็นคนคุมบังเหียน

การเดินทางครั้งนี้ ลั่วอู๋นำหลี่หยิน, ไร้หน้า และต้าหวงที่อยู่ในโลกแห่งไหมาด้วย การพาคนเดินทางมากมายนั้นไม่ค่อยดี ช่วงนี้ต้องรู้ว่ามีดวงตาของผู้คนมากมายจับจ้องมาที่พวกเขา

เขาไม่ตอบแต่ลั่วอู๋ก็รู้ว่าเขาแค่ไม่อยากพูด เขาจะทำตามสิ่งที่ลั่วอู๋บอกเสมอ

หลังจากออกคำสั่ง ลั่วอู๋ก็เข้าสู่โลกแห่งไหอีกครั้ง

ทุกครั้งที่มีการพัฒนามิติ ลั่วอู๋จะออกไปจากร้าน เพื่อไปจับสัตว์วิญญาณที่หลบหนีอยู่ในโลกแห่งไห

ประการแรก สัตว์วิญญาณเหล่านี้จะต้องซื้อด้วยเงิน เป็นการจ่ายเงินเพื่อให้ได้นำมาครอบครอง

ประการที่สอง มันยังสามารถพัฒนาประสบการณ์ได้อีกด้วย

ลั่วอู๋ต้องการรู้ว่าเขามีความรู้เชิงทฤษฎีแข็งแกร่งแค่ไหน หลังจากพักผ่อนเต็มที่ เขาก็ต้องการเป็นผู้เชี่ยวชาญ ดังนั้น เขายังคงฝึกฝนทักษะการต่อสู้ของเขาสม่ำเสมอ

ตอนนี้เขาไม่สามารถเปรียบเทียบกับพรรคที่มีประสบการณ์เหล่านั้นได้ แต่อย่างน้อยมันก็จะไม่เหมือนกับดอกไม้ในเรือนกระจก

วันนี้อีกฝ่ายมีแค่แร้งทรายเพียงตัวเดียว

แร้งทรายส่วนใหญ่ มักจะติดตามเจ้านกโง่ในฐานะพี่น้อง

“โฮ่ง!”

ต้าหวงกระโดดขึ้นสูง

แร้งทรายระดับทองแดงมิติ 7 ที่ปีกของมันกำลังถูกกัดจนล้มลงกับพื้น

“โฮก!”