ไหปีศาจ นิยาย บท 54

บทที่ 54

การรับรอง

“ท่านหวังฉีได้โปรด”

หยินหนาน ประธานโรงประมูลเฉิงเทียน พยายามเชิญแขกผู้มีเกียรติให้เข้าร่วมงานประมูลในโรงประมูลเฉิงเทียนแห่งนี้ เพื่อหารือเกี่ยวกับการประมูลสินค้า

การประมูลสินค้าประจำปีของคฤหาสน์ชวนเทียน

ดวงตาของผู้คนจำนวนมากกำลังจับจ้องมาที่พวกเขา

“ข้าต้องการให้ประธานหยินเป็นผู้นำการประมูลครั้งนี้” ผู้บรรยายที่มีความมั่งคั่ง เขาพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มพร้อมกับสวมแหวนหยกไว้ที่นิ้วมือ

หยินหนานยิ้มอย่างมีความสุข

ผู้ชายร่างอ้วนคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา

1 ใน 9 ผู้ดูแลของคฤหาสน์ชวนเทียน เขาเป็นที่รู้จักในนามผู้ดูแลอันดับ 7 เขามีชื่อเสียงในโลกธุรกิจ เขาเป็นชายร่างใหญ่

การประมูลสินค้าในครั้งนี้ของคฤหาสน์ชวนเทียน แห่งเมืองหมิงหนาน เขาได้รับตำแหน่งประธานในการประมูลครั้งนี้

มันเป็นเกียรติอันสูงส่งที่ได้เชิญผู้ยิ่งใหญ่ เพื่อหารือเกี่ยวกับธุรกิจของโรงประมูลเฉิงเทียน

ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่โรงประมูลเฉิงเทียนของพวกเขาสามารถร่วมมือกับคฤหาสน์ชวนเทียนได้ แต่ยังสามารถแบ่งปันส่วนแบ่งของการประมูลสินค้าได้อีกด้วย

ท่านหวังฉีเขาเป็นอัจฉริยะในการทำการค้า

เราไม่ได้พูดเกี่ยวกับระยะทาง แต่เราจะพูดถึงอนาคตอันใกล้นี้

กล่าวว่า ผู้ดูแลอันดับ 7 รวบรวมฝูงนกกางเขนทรายในพื้นที่ป่าหวงชา นกกางเขนทรายเหล่านี้มีเสียงร้องเพลงอันไพเราะและงดงาม ซึ่งมันเป็นเสียงเรียกของธรรมชาติ

นกกางเขนทรายชนิดนี้จะตายเมื่อมันออกจากทะเลทราย ดังนั้น มีเพียงคนในพื้นที่ป่าหวงชาและหุบเขามรณะเท่านั้น ที่โชคดีพอที่จะได้ยินเสียงจากธรรมชาติแห่งราชวงศ์มังกรเร้นกาย

อย่างไรก็ตามผู้ดูแลอันดับ 7 มีฝูงนกกางเขนทรายที่สามารถปรับตัวให้มีชีวิตอยู่ได้ทุกที่

ผู้ดูแลอันดับ 7 ฝึกฝนฝูงนกกางเขนทราย และแทนที่เขาจะขายพวกมัน เขากลับมอบมันให้กับคฤหาสน์องค์ชาย

องค์ชายเฉินเขานำฝูงของนกกางเขนทรายไปในงานเลี้ยง เพื่อแสดงเสียงร้องเพลงอันไพเราะของพวกมัน แขกทุกคนได้หลงใหลในเสียงอันไพเราะนี้

เจ้าแห่งราชวงศ์มังกรเร้นกายมีความสุขมาก ที่ได้รับสมบัติจำนวนมากขนาดนี้มา

องค์ชายมีความสุขมาก ในคืนวันนั้นเขาเข้าไปที่สำนักงานใหญ่ของคฤหาสน์ชวนเทียน กล่าวกันว่า แม้กระทั่งประธานแห่งคฤหาสน์ชวนเทียนยังรอต้อนรับการมาของเขา

องค์ชายซื้อฝูงนกกางเขนทรายที่มีมูลค่ามากกว่า 100,000 หินวิญญาณ เป็นของตัวเอง

กล่าวกันว่า การขยายสำนักงานใหญ่ของคฤหาสน์ชวนเทียน ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก

ที่จะรับผลประโยชน์สูงสุดด้วยต้นทุนที่น้อยที่สุด

นี่คือความฉลาดของผู้ดูแลอันดับ 7 กล่าวว่าผู้ดูแลสูงสุดทั้งสามคนในคฤหาสน์ชวนเทียน นั้นมองโลกในแง่ดีกับผู้ดูแลอันดับ 7 บางทีเขาอาจจะได้เป็นผู้ดูแลคนที่สี่ของคฤหาสน์ชวนเทียนก็ได้

รถม้าค่อย ๆ เคลื่อนไปยังโรงประมูลเฉิงเทียน

แต่ที่ประตูของโรงประมูลเฉิงเทียนเกิดเสียงดัง เนื่องจากผู้คนไม่เป็นระเบียบ

“เกิดอะไรขึ้น” ท่านหวังฉี ถามด้วยความสงสัย

หยินหนานรีบมองดู พบว่าน้ำพุด้านหน้าโรงประมูลเกิดการจลาจล จากความขัดแย้งของฝูงชน

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น” หยินหนานโมโหมาก “ข้าได้เชิญแขกผู้มีเกียรติมายังสถานที่นี้ พวกเจ้าจะทำให้ข้าต้องอับอายงั้นหรือ”

“ท่านหวังฉี ได้โปรดรอสักครู่ เดี๋ยวข้าจะจัดการเอง”

หลังจากนั้นหยินหนานก็รีบผลักผู้คนจำนวนมากออกไป และป่าวประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเขาคือท่านประธานหยิน เพื่อไม่ให้คนอื่น ๆ กล้าขวางระหว่างพวกเขากำลังเข้ามายังโรงประมูล

……

……

“เจ้าหนุ่ม! อย่าทำอะไรตุกติก เข้าไปจับมัน” จากคำสั่งของฮู่อู๋ ผู้คุมวิ่งเข้าไปล้อมรอบลั่วอู๋

ที่นี่คือเมืองหลวง มีคนจำนวนมากเกินกว่าที่จะต่อสู้กันได้

ดังนั้นผู้คุมจึงไม่ได้เรียกสัตว์วิญญาณออกมา

ใบหน้าของลั่วอู๋ดูน่ากลัว “ข้าไม่คิดว่าโรงประมูลเฉิงเทียน จะเป็นโรงประมูลที่หยาบคายเช่นนี้ ฟู่วว!”

“ใครกล้าสบประมาทโรงประมูลของข้า!” ฝูงชนแยกย้ายออกไป หยินหนานได้เดินเข้ามาพร้อมกับแสดงสีหน้าแห่งความโกรธ

ฮู่อู๋ ประหลาดใจ: “ท่านประธาน”