ไหปีศาจ นิยาย บท 62
บทที่ 62
ต้าหวง
สายลมพัดพลิ้วผ่านป่าไผ่สีม่วงจนเกิดการสั่นไหวเบาๆ ทันใดนั้นมีเงาดำสายหนึ่งพุ่งเข้าไปข้างใน
ผู้ใช้พลังวิญญาณลึกลับคนนั้น จู่ๆ กระเด็นออกไปหลายลี้
“มีคนมาช่วยข้างั้นหรือ” หญิงสาวประหลาดใจหลังจากลืมตาขึ้น แต่เมื่อนางจะเห็นลั่วอู๋ นางผิดหวังในทันที
มันไม่ใช่ความจริงใช่ไหม
ผู้ใช้วิญญาณระดับทองแดง
ท่านเทพเจ้า นี่ท่านหลับตาเลือกวีรบุรุษรึไงกัน
เมื่อลั่วอู๋เห็นท่าทีของนาง มันทำให้เขาโกรธมาก “เจ้ามีปัญหาอะไร”
“ไม่มีปัญหาสักหน่อย” หญิงสาวอยากส่ายหน้าบอกเขา แต่ร่างกายนางกำลังอ่อนแอ ทำให้นางไม่มีแรงพอที่จะส่ายหน้าได้ “ระวังด้วย แม้ว่าจะได้บาดเจ็บแต่ก็เป็นผู้ใช้พลังวิญญาณที่แข็งแกร่ง มันไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะสามารถเอาชนะได้”
ลั่วอู๋หันไปยังทิศทางที่ผู้ใช้พลังวิญญาณลึกลับคนนั้นกระเด็นไป
ผู้ใช้พลังวิญญาณลึกลับคนนั้น ยืนขึ้นแล้วหันไปมองลั่วอู๋ เขายิ้มอย่างน่ากลัว “ก็แค่ผู้ใช้วิญญาณระดับทองแดง แถมยังกล้าเข้ามาต่อกรกับข้าอีก”
“แต่เมื่อครู่ข้าพึ่งต่อยเจ้าไปนะ” ลั่วอู๋พูดด้วยความเย็นชา
จากนั้น ลั่วอู๋ได้เรียกต้าหวงออกมา
ทันทีที่ต้าหวงปรากฏตัว มันก็รู้ถึงจุดประสงค์ของลั่วอู๋และเข้าสู่สถานะการต่อสู้ทันที โดยไม่มีความขี้เกียจอย่างที่เห็นตามปกติ
“เดี๋ยว!!” หญิงสาวรู้สึกผิดปกติ
สัตว์วิญญาณ ระดับทองแดง
เจ้าหนุ่มคนนั้นอ่อนแค่ไหนกัน
ผู้ใช้พลังวิญญาณที่มีความสามารถเล็กน้อย สามารถทำพันธสัญญากับสัตว์วิญญาณระดับเงินได้
แต่สัตว์วิญญาณของของเขา กลับเป็นสัตว์วิญญาณระดับทองแดง
ผู้ใช้พลังวิญญาณลึกลับคนนั้น หยุดหัวเราะไม่ได้ “สัตว์วิญญาณระดับทองแดง ฮ่าฮ่าฮ่า! เจ้าเรียกสัตว์วิญญาณอ่อนแอตัวนี้ออกมา เพื่อสู้กับข้าอย่างนั้นเหรอ”
“แม้แต่สัตว์วิญญาณที่บาดเจ็บก็สามารถฆ่าท่านได้” ลั่วอู๋ตะคอกอย่างเย็นชา แต่ความจริงแล้ว เขามีแค่สัตว์วิญญาณตัวนี้
หลังจากพูดเสร็จ นี่เป็นการต่อสู้ครั้งแรกของเขาระหว่างผู้ใช้พลังวิญญาณด้วยกัน เขาจะต้องไม่ประมาท
ผู้ใช้พลังวิญญาณลึกลับโกรธ “เจ้ารนหาที่ตายรึไง”
ไม่ว่าจะอย่างไรเขาก็เป็นผู้ใช้พลังวิญญาณระดับสูง ถึงแม้เขาจะไม่มีสัตว์วิญญาณ แต่ก็สามารถสังหารวิญญาณระดับทองแดงได้อย่างง่ายดาย ด้วยความแข็งแกร่งของตัวเอง
“พลังของลูกศร”
พลังวิญญาณของผู้ใช้พลังวิญญาณลึกลับคนนั้น ไหลออกมาและกลายเป็นลูกธนูสามอัน ซึ่งปรากฏในมือของเขา จากนั้น ลูกศรทั้งสามได้ถูกยิงออกไปอย่างแรง
โชคยังดีที่เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส มิฉะนั้น เขาอาจสร้างลูกธนูนับร้อยได้อย่างง่ายดาย
ลั่วอู๋รีบหลบด้วยความยากลำบาก
แต่ต้าหวง กลับเคลื่อนตัวหลบด้วยความรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม พลังวิญญาณปกติจะสัมพันธ์กับทักษะของผู้ใช้ เห็นได้ชัดว่า ฝ่ายตรงข้ามนั้นฝึกทักษะชนิดร้ายแรงมา
ที่บนพื้นเกิดหลุมลึกขึ้นสามหลุม
ลั่วอู๋สูดลมหายใจลึก ๆ แล้วรีบวิ่งไปฝั่งซ้าย
ในเวลาเดียวกัน เขาใช้การสื่อสารทางจิต สั่งให้ต้าหวงจู่โจมทางฝั่งขวาในทันที
“เฮ้ย! เจ้าเด็กโง่ เจ้าคิดว่าจะเข้ามาใกล้ข้าได้หรือยังไงกัน” ผู้ใช้พลังวิญญาณลึกลับคนนั้นถูกปกคลุมไปด้วยพลังวิญญาณหลายชั้น
ลั่วอู๋รีบวิ่งเข้าไปกระแทกผู้ใช้พลังวิญญาณลึกลับคนนั้นอย่างแรง
โชคดี ที่ลั่วอู๋ยังทรงตัวได้ดี เขาม้วนตัวไปข้างหน้า เพื่อหลบหมัดของผู้ใช้พลังวิญญาณลึกลับคนนั้น
“ตู้ม!”
พื้นดินและหินแตกกระจายออกไปเพราะพลังหมัด
“โฮ่ง!”
ขณะเดียวกัน ต้าหวงที่กระโดดเข้ามาจากทางขวา แล้วใช้เขี้ยวอันแหลมคมของมันกัดตัวเขาอย่างจัง
“ฉึก!”
พอผู้ใช้พลังวิญญาณรู้ตัว พลังวิญญาณของเขาก็รั่วไหลออกมาทันที ซึ่งพลังที่ไหลออกมาส่งผลกระทบกับพลังวิญญาณโดยตรง
ต้าหวงถูกเตะ และล้มลงกับพื้น
“ไอ้หมาเวร! แกกัดข้า” ผู้ใช้พลังวิญญาณลึกลับคนนั้นพูดดูถูก และจะใช้เท้าเหยียบลงบนตัวต้าหวง
ถ้าเท้านั้นเหยียบลงมาโดนเต็มๆ ต้าหวงได้ตายแน่
“ต้าหวง ใช้ก้าวพริบตา” ลั่วอู๋พูด
[ก้าวพริบตา] ทำงาน
วินาทีต่อมา ร่างของมันได้หายไป
“ฮ่ะ” ผู้ใช้พลังวิญญาณลึกลับคนนั้นตกใจ เมื่อเขาเหยียบลงบนพื้น
เกิดอะไรขึ้น
มันหายไปไหนแล้ว
ทักษะที่สามารถทำให้หายตัวไปในทันทีมีอยู่ไม่มาก และทั้งหมดล้วนเป็นทักษะระดับสูง มันไม่มีเหตุผลเลย ที่สัตว์วิญญาณระดับทองแดงจะสามารถใช้ทักษะนี้ได้
เวลานั้นลั่วอู๋รีบลุกขึ้นยืน
โชคไม่ดี ที่เขาเสียขาข้างหนึ่งไปแล้วและไม่สามารถขยับตัวบนพื้นได้เลย
“มันน่าเสียดายนะ ที่ต้าหวงเป็นสัตว์วิญญาณระดับทองแดงจริง ๆ มีปัญหาอะไรรึเปล่า เจ้าโกรธอะไรงั้นหรือ” ลั่วอู๋พูดติดตลก
“ว่าไง ท่านวีรบุรุษ!” หญิงสาวพูดด้วยเสียงต่ำ
ลั่วอู๋ เดินเข้าไปหานาง “เจ้าเป็นอะไรบ้าง”
“ข้าต้องการพักสักระยะหนึ่ง” หญิงสาวผู้นั้นดูอ่อนแอมาก “เร็วเข้าสิ ฆ่ามันซะ แล้วพาข้ากลับเข้าไปในเมืองได้แล้ว และไปหลบในที่ปลอดภัย”
“ฆ่าเขางั้นเหรอ” ลั่วอู๋ลังเล
สุดท้าย เขาก็ไม่เคยฆ่าใครมาก่อน
“น่าจะมีผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย มันอาจจะมาเร็ว ๆ นี้อย่างแน่นอน หากเจ้าไม่ฆ่ามัน เจ้าต้องเดือดร้อนแน่” หญิงสาวไม่สามารถพูดกระซิบได้ และดวงตาของนางเริ่มพร่ามัว: “เร็วเข้า… “
ตอนนั้นเองหญิงสาวก็หมดสติไป
“มีอะไรงั้นเหรอ” ลั่วอู๋แตะไปที่ใบหน้าสีชมพูปลั่งของนาง
หากแต่หญิงสาวไม่ตอบสนอง ดูเหมือนว่านางหมดสติไปแล้ว
จะมีพรรคพวกของเขามาอีกงั้นหรอ ลั่วอู๋ ลังเลสักครู่ เขาหยิบมีดสั้นออกมา และจบชีวิตของผู้ใช้พลังวิญญาณลึกลับคนนั้นลง
“ฟู่ว!”
ลั่วอู๋สูดลมหายใจลึก ๆ และสงบลง
การฆ่าคนด้วยมือ จะมีผลต่ออารมณ์อย่างมาก
“ไปกันเถอะ”
ลั่วอู๋อุ้มหญิงสาวและรีบเดินกลับเข้าไปในเมือง
……
……
ไม่นานนัก ได้มีชายในชุดสีดำเข้ามารวมตัวกันในที่แห่งนี้
“ค้างคาวดำตายแล้ว”
“และองค์หญิงล่ะ”
“หนีไปแล้ว”
“จับตาดูเอาไว้ เจ้าต้องหาองค์หญิงให้พบ”
“รับทราบ”
ชายในชุดดำ ที่เหมือนจะอยู่สถานะสูงสุด ทำการตรวจสอบที่แห่งนี้อยู่พักหนึ่ง และพูดด้วยความสงสัย: “ทำไมถึงมีพลังวิญญาณของจักรพรรดิมังกรหลงเหลืออยู่ได้ และองค์หญิงนำมันออกมาได้อย่างไร มันเป็นไปไม่ได้”
เขาไม่สามารถจินตนาการได้ ว่ามันเป็นฝีมือขององค์หญิงเจียโรวที่พวกเขากำลังไล่ตามอยู่ ได้แสดงพลังของจักรพรรดิมังกรออกมา
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ