ไหปีศาจ นิยาย บท 66

บทที่ 66

ฉูจงฉวน

ลั่วอู๋ออกจากที่พัก และขึ้นรถม้าเดินทางไปยังคฤหาสน์ชวนเทียน

เขาพาหลี่หยินไปด้วยแค่คนเดียว และไร้หน้าอยู่ที่โรงเตี๊ยม

วันนี้เป็นวันประมูลสินค้า แม้แต่ท้องถนนที่แออัดทุกวัน กลับว่างเปล่า

ไม่ช้า เขาก็มาถึงหน้าประตูของคฤหาสน์ชวนเทียน มีรถม้าสวย ๆ จอดอยู่ข้างนอกหลายคัน ดูเหมือนว่าผู้หลักผู้ใหญ่กำลังเดินทางมายังที่แห่งนี้

คฤหาสน์ชวนเทียน ให้ความสำคัญกับการประมูลอย่างมาก

มังกรเกล็ดโลหิต สัตว์วิญญาณระดับทอง มิติที่ 10 เดินผ่านถนนเข้ามา มันสูงและสง่างามมาก มันเดินเข้ามาอย่างช้า ๆ ลมหายใจที่รุนแรง ทำให้ผู้คนไม่กล้าเข้าใกล้

จากนั้น ได้มีนกกางเขนหลากสีสันบินทั่วท้องฟ้า พวกมันคาบริบบิ้นหลากสีสันและแสดงท่าทางที่สวยงามในอากาศ เป็นที่ดึงดูดในสายผู้คนอย่างมาก

ทางเข้าขนาดใหญ่ของคฤหาสน์ชวนเทียน มีแสงสีทองสว่างออกมา จากนั้นมันกลายเป็นพรมสีแดงทอดยาวจากถนนเข้าไปข้างใน เพื่อให้ผู้คนเดินตามพรมเข้ามายังข้างในโรงประมูล

ลั่วอู๋ออกมาจากรถม้า ขณะที่กำลังจะเข้าไปข้างใน เขาได้ยินใครบางคนเรียกเขา

“ว่าไง น้องชายลั่ว!”

ลั่วอู๋หันหน้าไปตามเสียงเรียก ปรากฏว่าคนคนนั้นคือ ฉูจงฉวน

ฉูจงฉวนใส่เสื้อผ้าสีขาวสะอาด คิ้วดาบและดวงตามีความสง่างาม

ลั่วอู๋ยอมรับว่าตระกูลฉู ทั้งสาขาใหญ่และเล็กมีเงินทุนหนามาก เขาดูดีมากจริง ๆ

“บังเอิญจังเลยนะ” ลั่วอู๋ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

ฉูจงฉวนเดินเข้ามาอย่างกระตือรือร้น “แหม ๆ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญสักหน่อย เข้าไปข้างในด้วยกันดีกว่า แล้วเจ้าก็นำสัตว์วิญญาณกลายพันธุ์มาประมูลด้วย เจ้าควรจะไปหาที่นั่งนะ”

“ขอรับ” ลั่วอู๋พยักหน้า

พวกเขาเดินเข้าไปในโรงประมูล

“โรงประมูลมีคนเข้ามาร่วมการประมูลไม่น้อยเลย ที่นั่งของเจ้าคงจะเป็นที่นั่งสีเหลืองตามปกติสินะ”

ฉูจงฉวนขมวดคิ้วและหยิบบัตรทองคำขาวขึ้นมา “นี่คือบัตรแขกสำคัญของคฤหาสน์ชวนเทียน ที่ข้าขโมยจากชายชรา…แค่ก! ยืมมาจากตระกูลฉู ที่ทรงอิทธิพลแห่งหนานจุน ดังนั้น เราจึงมีที่นั่งพิเศษใน คฤหาสน์ชวนเทียน ตราบใดที่แสดงบัตรทองคำขาวนี้ ก็สามารถเข้าไปได้นั่งในที่นั่งชวนซือได้”

ฉูจงฉวนพูดออกมาอย่างโอ้อวด

ลั่วอู๋มองบัตรระดับทองคำขาว

แต่เขายังมีบัตรสีดำที่ได้รับมาจากท่านหวังฉี เขาไม่รู้ว่าอันไหนมันดีกว่ากันแน่

ไม่ไกลนัก มีรถม้าคนหนึ่งกำลังวิ่งเข้ามา มีชายชราผู้สง่างามนั่งมากับรถม้าคันนั้น เขาตะโกนออกมา เมื่อเขามองเห็น ฉูจงฉวนจากระยะไกล

“เจ้ากล้าดียังไง ที่มาขโมยบัตรทองคำขาวของข้าไป! เอามาให้ข้าเดี๋ยวนี้” เสียงของชายชราดังมาจากรถม้า

ผู้คนรอบข้างเอามือปิดไปที่หูของพวกเขา

ฉูจงฉวนตัวแข็งทื่อ เขาดึงลั่วอู๋อย่างเร่งรีบ “ไป ไปกัน งานประมูลสินค้ากำลังจะเริ่มแล้ว!”

ฉูจงฉวนดึงมือลั่วอู๋ เข้าไปในโรงประมูล

ฉูจงฉวนแสดงจดหมายรับเชิญและบัตรทองคำขาวขึ้นมา เขาได้รับการต้อนรับจากคนงานด้วยความเคารพ เขารู้สึกโล่งใจอย่างมาก

โชคดีจริง ๆ ข้าฉลาดชะมัดยาด

เขาขโมยจดหมายรับเชิญมาจากชายชราคนนั้น เพื่อเข้ามาในงานประมูลสินค้าในนามของตระกูลฉู

มิฉะนั้น ชายชราคนนั้นจะต้องเข้าไปเพื่อซื้อภูตดอกไม้ แล้วบังคับเขาให้นำมันไปมอบกับองค์หญิงเจียโรว เป็นของที่ระลึกในงานเลี้ยง

แต่นั่นมันองค์หญิงนะ!

มันเป็นเรื่องยากสำหรับหนุ่มใหญ่? ไม่ว่าดอกไม้นั้นจะบอบบางและสวยงามเพียงใด ก็มิอาจต่อกรกับมวลดอกไม้ทั้งผืนป่าได้

ด้านนอกโรงประมูล ชายชราคนหนึ่งกำลังถูกผู้คุมของคฤหาสน์ชวนเทียนหยุดเอาไว้ “ขออภัยด้วยขอรับ! ท่านไม่มีจดหมายรับเชิญให้เข้าร่วมงานประมูล”

“เจ้ากำลังทำอะไร? ไม่รู้จักข้าหรือไงกัน? ข้า ฉูจานเทียน” ชายชราดูกำลังรีบร้อน

ฉูจานเทียน

เขาเป็นผู้นำของตระกูลฉู อย่างไม่ต้องสงสัย ครั้งหนึ่ง เขาเคยเข้าไปในหุบเขาแห่งความตายเป็นเวลาหนึ่งเดือน แต่กลับไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ มาเลย

เหตุผลที่ตระกูลฉูมีอิทธิพลในเมืองหมิงหนานมากขนาดนี้ เพราะบรรพบุรุษส่วนใหญ่ของตระกูลฉูนั้นแข็งแกร่ง และมีพลังในการต่อสู้อยู่จุดสูงสุด

“ขอโทษด้วยขอรับ แม้แต่องค์ชายถ้าไม่มีจดหมายเชิญ ก็ไม่สามารถเข้าไปได้ขอรับ” ผู้คุมพูดอย่างถ่อมตน และไม่เย่อหยิ่ง

ฉูจานเทียน รู้สึกเวียนหัว ที่ไม่มีทางเข้าไปได้

นี่คือกฎของคฤหาสน์ชวนเทียน