ไหปีศาจ นิยาย บท 7

บทที่ 7 วิวัฒนาการ

สำหรับในโลกแห่งความเป็นจริงแห่งนี้

ผู้นำของทีมล่าสัตว์มักจะออกนอกเมืองไปเพื่อตามล่าสัตว์และเก็บหินวิญญาณ ซึ่งเป็นแหล่งหาเงินจำนวนมากของพวกเขา

ดังนั้น ความแข็งแกร่งของเขาจึงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและไม่ลดลง แม้แต่สัตว์วิญญาณสองตัวก็ยังไปได้ถึงระดับเงิน ลำดับที่ 10

หากระดับวิญญาณมีคุณสมบัติไม่เพียงพอ และยังไม่ได้ทำพันธสัญญากับสัตว์วิญญาณที่มีคุณสมบัติที่สูงกว่า มันจะเป็นเรื่องยากที่จะรักษาสภาพที่เป็นอยู่ให้คงอยู่ต่อไป และไม่มีทางที่จะปรับแต่งความแข็งแกร่งของพวกมันได้

สีหน้าของหลิวหูเปลี่ยนแปลงไปมาอยู่พักหนึ่ง และเขาก็พูดขึ้นว่า

“ท่านช่วยพัฒนางูทองคำก่อนได้ไหม ข้าจะหาวิธีนำเงินมาให้”

“เจ้าควรหาวิธีก่อนดีกว่า พวกเราไม่ได้มีชื่อเสียงสักหน่อย” ลั่วอู๋ดูเหมือนตัวเขานั้นไม่มีความสำคัญกับเรื่องนี้

“ตกลง งั้นท่านรอข้าที่นี่” หลิวหูหลังหันกลับและเดินออกจากร้านไป

ฝูงชนต่างไม่ได้แยกย้ายกันอย่างที่ควรเป็น พวกเขากลับยืนปักหลักรอบๆ ร้านเพราะต้องการดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีกบ้าง

มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาและพูดด้วยเสียงต่ำ “นายน้อย ท่านบอกว่าราคาสูงเกินไปงั้นหรือ ถ้าหลิวหูไปที่ร้านอื่นเพื่อตามหาผู้ปรับแต่งคนอื่นล่ะ เราไม่เพียงแค่ต้องเสียรายได้ก้อนงามไป แต่ยังทำให้คนอื่นขัดใจอีกด้วยนะขอรับ”

“ไม่ต้องห่วง” ลั่วอู๋ไม่กังวลกับเรื่องนี้เลยสักนิด “มีผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณเพียงไม่กี่คนในเมืองหวงชาลำดับที่ 23 และพวกเขาทั้งหมดอยู่ภายใต้การควบคุมของทีมหวงชา พวกเขานั้นยุ่งมาก และพวกเขากำลังผูกขาดทางธุรกิจ มันมีราคาสูงกว่าข้ามาก นอกจากนี้ ท่านคิดว่ามันง่ายมากเหรอ ที่จะช่วยพัฒนางูทองคำ”

ทีมหวงชาเป็นองค์กรที่ควบคุมพื้นที่ทั้งหมดของเมืองหวงชา ลำดับที่ 23 ร้านค้าส่วนใหญ่อยู่ภายใต้ชื่อของพวกเขา อาจกล่าวได้ว่าทีมหวงชาควบคุมวิถีชีวิตทางเศรษฐกิจในพื้นที่แห่งนี้ หลังจากนั้น มันก็ยังคงเป็นเพียงมุมมอง มีผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณอยู่น้อยมาก และพวกเขาทั้งหมดถูกทีมหวงชาดึงตัวไปจนเกือบหมด ค่าใช้จ่ายในการเชิญพวกเขาให้เข้าร่วมนั้นมันไม่น้อยเลย

“นายน้อย ท่านรู้เรื่องนี้มากแค่ไหนกันขอรับ” ชายคนนั้นประหลาดใจ

ลั่วอู๋พูดแบบยิ้มๆ “เมื่อเจ้ารู้ว่าเจ้าจะต้องถูกไล่ออก เจ้าต้องทำการบ้านมามากพอ ต้องหาข้อมูลให้เพียงพอ เจ้าคิดว่าข้าอยู่ที่นี่เพื่อกิน นอนแล้วก็ตายไปอย่างนั้นเหรอ ไม่ต้องห่วง ข้าไม่ได้มาที่นี่เพื่อจะมาตายไปพร้อมกับร้านนี้ แต่ข้าต้องการให้ร้านค้าเติบโตและดียิ่งขึ้นกว่าเดิม”

ศาลาไป่หยู่ในเมืองแห่งความพินาศเป็นร้านค้าที่ตระกูลลั่วดูแล มันคือรากฐานของการเพิ่มพูนฐานะ ความรู้และความมั่นคงสำหรับเขา

คนงานในร้านทั้งสามคนยกมือขึ้นเกาศีรษะอย่างงุนงง

เป็นความจริงที่หลิวหูมีความคิดที่จะมองหาผู้ปรับแต่งคนอื่น แต่เขายังคงต้องนัดหมายกับผู้ปรับแต่งวิญญาณตามคิว และแม้แต่การขอราคาจ้าง อย่างน้อยเริ่มต้นถึง 20,000 หินวิญญาณ ซึ่งไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะปรับแต่งและพัฒนาได้สำเร็จ

หน้าเงินชะมัด! หลิวหูนึกด่าอยู่ในใจ งูทองคำที่พัฒนาแล้วของข้า ข้าแค่ต้องการความช่วยเหลือเพียงนิดหน่อยเท่านั้นเอง

ตั้งสองหมื่น มันต้องใช้พลังงานและเม็ดวิญญาณจำนวนมาก เพื่อช่วยให้สัตว์วิญญาณระดับเงินก้าวข้ามขีดจำกัดของตัวเอง และราคาทั้งหมดอยู่ที่ 50,000 หินวิญญาณ

ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าเจ้าของร้านของศาลาไป่หยู่จะดูหยิ่งผยอง แต่อย่างน้อยเรื่องราคาก็ยังเป็นที่ยอมรับได้สำหรับเขา

หลิวหูวิ่งไปทั่วเมือง ยืมเงินจากพี่น้องของเขา รวมถึงนำเงินออมออกมา ในที่สุดเขามีเงินเพียงพอแล้ว

“เจ้าของร้าน!” หลิวรีบวิ่งไปที่ศาลาไป่หยู่ เขาตื่นเต้นจนลืมเบาเสียงลง

ขณะนั้นลั่วอู๋กำลังดื่มชาอยู่ เขาไม่หันไปมองสักนิดและสั่งคนงานในร้านทั้งสามคน “ให้เขาออกไป!”

“อย่าทำอย่างนั้นเลย” หลิวหูยิ้มให้อย่างด้วยท่าทางเกรงใจนิดๆ แล้วก็รีบส่งถุงหินวิญญาณและกระซิบ “เจ้าของร้าน ทั้งหมดหนึ่งหมื่นหินวิญญาณ โปรดรับไว้ด้วย”

ลั่วอู๋รับเงินและลุกขึ้นช้าๆ

ฝูงชนที่มุ่งหน้าร้านพากันกระสับกระส่าย

การละเล่นกำลังจะเริ่ม ทุกคนต้องการดูว่าการวิวัฒนาการของสัตว์วิญญาณนั้นเป็นอย่างไร

“วิธีการแบบพิเศษไม่ควรแพร่กระจายออกไป ข้าจะไปที่สวนหลังบ้าน ห้ามให้ใครตามเข้ามา” ลั่วอู๋พูดกับงูทองคำ “ส่วนเจ้า ถ้าต้องการเพิ่มพลังให้มากขึ้น ก็จงตามข้ามา”

งูทองคำดูเหมือนจะเข้าใจ แผ่แม่เบี้ย และเลื้อยลงมาจากเอวของหลิวหู ที่คดเคี้ยวไปมาตามร่างกายของเขา และเลื้อยตามลั่วอู๋เข้าไปยังสวนหลังบ้าน

ทุกคนรู้สึกผิดหวัง ที่พวกเขาหมดโอกาสได้เห็นการเพิ่มพลัง

ส่วนหลิวหูดูกังวลอย่างมาก ท่าทางของเขาเหมือนกับสามีที่กำลังรอภรรยาของเขาคลอดลูก เขาทำอะไรไม่ได้อีกนอกจากเดินไปมาอยู่ในศาลาไป่หยู่

……

……

ลานด้านหลังศาลาไป่หยู่ครอบคลุมพื้นที่ขนาดเล็ก แต่สภาพแวดล้อมค่อนข้างดี ต้นไม้ยืนต้นสูง มีเสียงนกร้อง และดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมโชย นี่คือสถานที่ที่เจ้าของร้านคนเก่า มักจะมาพักผ่อนและดื่มชาอยู่เป็นประจำ

ผ่านลานไป ท่านสามารถมองเห็นอาคารหลังเก่า แม้ว่าอาคารจะดูเก่า แต่มีประตูเหล็กและกรงเหล็กอยู่ข้างใน และสัตว์วิญญาณป่าบางตัวยังคงอยู่ในนั้น