บทที่ 92
ข้อจำกัด
อินทรีมังกรเพลิง
ร่างของมันไม่ใหญ่ มันสูงเพียงแค่ครึ่งหนึ่งของคนเท่านั้น ปีกของมันมีสีดำเช่นเดียวกับหินแร่เหล็ก แต่สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของผู้คนได้มากที่สุดก็คือเปลวไฟสีแดงอันรุนแรงที่ปีกของมัน
เปลวไฟสีแดงที่น่ากลัวนั้นร้อนมากจนสามารถหลอมเหล็กให้เหลวได้อย่างง่ายดาย
ได้มีการกล่าวกันว่าพวกมันมีสายเลือดของมังกรไหลเวียนอยู่จึงถูกเรียกว่าอินทรีมังกรเพลิง
“เจ้านี่แหละ” หลิวหูพูด
ลั่วอู๋ขมวดคิ้วเล็กน้อย “อินทรีมังกรเพลิง ท่านแน่ใจหรือว่าต้องการจะเลือกมัน ถึงมันจะแข็งแกร่งก็จริง แต่นกอินทรีกับงูเป็นศัตรูกันตามธรรมชาติ พวกมันไม่ถูกกันไม่ใช่เหรอ”
นกอินทรีและงูเป็นศัตรูกันอย่างแท้
โดยปกติแล้วผู้ใช้พลังวิญญาณไม่ได้เลือกสัตว์วิญญาณโดยคำนึงถึงความแข็งแกร่ง แต่จะเลือกสัตว์วิญญาณโดยคำนึงถึงความเข้ากันกับตัวเอง
หากสัตว์วิญญาณทั้งสองตัวของพวกเขาเป็นศัตรูกัน ความแข็งแกร่งในการร่วมมือกันก็คงจะลดลงอย่างมาก
“ใช่ข้าแน่ใจ” หลิวหูพยักหน้า
ความสับสนเล็กน้อยเกิดขึ้นในดวงตาของลั่วอู๋เขาพูด “อย่างน้อยก็บอกข้าหน่อยว่าทำไมท่านถึงเลือกมัน ข้าไม่คิดว่ามันจะเหมาะกับท่าน”
“มันแข็งแกร่ง!” หลิวหูพูด
อินทรีมังกรเพลิงเป็นหนึ่งในสัตว์วิญญาณที่ทรงอำนาจที่สุดในระดับทอง
ลั่วอู๋ขมวดคิ้ว “ถึงมันจะแข็งแกร่ง, แต่ท่านก็ควรรู้ว่าบางครั้งสัตว์วิญญาณที่แข็งแกร่งไม่ได้หมายความว่ามันจะเหมาะกับท่านที่สุดเสมอไป”
มันไม่จำเป็นที่ต้องแสวงหาแต่ความแข็งแกร่ง
“แต่มันมีพลังในการต่อสู้สูงนะ” หลิวหูพูดเบา ๆ
ความสับสนปรากฏระหว่างคิ้วของลั่วอู๋ มันดูเริ่มจะรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ อะไรคือพลังในการต่อสู้สูงกัน? นี่คือสัตว์วิญญาณที่จะอยู่กับเขาไปตลอดชีวิต
ไม่ว่าเขาจะเลือกสัตว์อะไร มันก็ถือเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของผู้ใช้พลังวิญญาณ
เมื่อคิดดูดีๆ ทันใดนั้นลั่วอู๋ก็เข้าใจและเปลี่ยนสีหน้าเป็นรอยยิ้มอันขมขื่น “ท่านเลือกเพราะคำนึงถึงการต่อสู้ครั้งนี้ใช่ไหม?”
หลิวหูพยักหน้า “อินทรีมังกรเพลิงสามารถบินบนท้องฟ้าได้และความเร็วของมันก็เร็วมาก มันมีข้อได้เปรียบตามธรรมชาติในการต่อสู้แบบตัวต่อตัว นอกจากนี้สัตว์วิญญาณในพื้นที่ป่าหวงชา ส่วนมากจะเป็นงู แมลงและกิ้งก่า การโจมตีด้วยทักษะไฟของอินทรีมังกรเพลิง สามารถชนะทางสัตว์วิญญาณเหล่านั้นได้”
“นั่นเป็นเหตุผลที่เจ้าเลือกมันเหรอ?” ลั่วอู๋ถาม
หลิวหูพยักหน้า “ใช่ ข้ารู้ว่าการแข่งขันครั้งนี้มีความสำคัญมาก หากเจ้าแพ้การสูญเสียที่เจ้าต้องได้รับมันใหญ่เกินไป”
หลิวหูไม่ได้เลือกอินทรีมังกรเพลิงเพื่อตัวเขาเอง
เขาเลือกเพราะอยากให้ลั่วอู๋ชนะการประลอง
ลั่วอู๋พูดไม่ออกไปครู่หนึ่ง เขาไม่มีทางเลือกนอกจากตบไหล่หลิวหู “ไม่ต้องกังวลไปน่า ข้าจะชนะแน่นอน ท่านสามารถเลือกสิ่งที่ท่านต้องการจริงๆได้เลย”
ผู้คนรอบ ๆ ของพรรคหวงชา ต่างก็รู้สึกโกรธเมื่อพวกเขาได้ยินสิ่งนี้
เด็กคนนี้ช่างโอหัง
อาจารย์หงนั้นเป็นถึงหัวหน้าผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณของหอคอยหวงชา ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าต้องเผชิญหน้ากับอาจารย์หงผู้นั้น เขาคนนี้กลับกล้าพูดเช่นนี้
แม้แต่ลูหยางพิงเองก็เปลี่ยนท่าทางจากที่ไม่แยแสต่อสิ่งต่าง ๆ เป็นมองดูลั่วอู๋อย่างไม่พอใจเท่าไหร่
อย่างไรก็ตามลูหยางพิงนั้นก็มีความมั่นใจสูงในฐานะผู้ใช้พลังวิญญาณระดับทอง เขาจึงไม่คิดอะไรมากอยู่ดี
ท่านสามารถเลือกสิ่งที่ท่านต้องการจริงๆได้เลย
หลังจากได้ยินสิ่งที่ลั่วอู๋พูด ในที่สุดหลิวหูก็รู้สึกโล่งใจเล็กน้อย
เขาเดินออกไปอีกครั้ง โดยคราวนี้เขามองไปที่แมงป่องพิษยักษ์
มันเป็นแมงป่องขนาดใหญ่ปกคลุมด้วยสีดำสนิท มันมีสี่ขาและสองก้าม ตะขอพิษที่ด้านหลังตั้งตรง มันสูงยิ่งกว่าคนสองคน ร่างของมันกลืนไปกับความมืดอันน่ากลัว
มันเป็นแมงป่องที่มีพิษ
พิษของสัตว์วิญญาณระดับทอง
พิษของมันร้ายแรงมาก ตะขอพิษอันแข็งแกร่งและทรงพลังไม่เพียงแต่สามารถยิงพิษออกมาได้ แต่ยังมีพลังทำลายล้างสูงและสามารถฉีกเหล็กได้ง่าย ๆ
“ตัวนี้แหละ” หลิวหูนึกถึงมันและอยากจะพูดออกมา
ลั่วอู๋ครุ่นคิดสักครู่แล้วพยักหน้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ