ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 102
"ท่านประธานแซคคารี่คะ คุณ...” ชารอนประหม่าจนหัวใจจะหลุดออกจากอก
ชารอนสัมผัสได้ถึงอันตรายระหว่างที่ไซม่อนเอนตัวเข้าไปใกล้มากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งทันทีที่ชารอนสังเกตเห็นประกายไฟแห่งตัณหาในดวงตาของไซม่อน หัวใจของชารอนเต้นระรัวมากขึ้น
ไซม่อนจ้องเธออย่างจริงจังและกล่าวคำพูดออกมาอย่างใจเย็น “ก็อย่างเช่น... จูบขอบคุณผมไง”
“จูบ... จูบงั้นเหรอ?”
ชารอนรู้สึกว่าเลือดในร่างกายของเธอกำลังแข็งตัว เขาต้องการจูบจากเธองั้นหรือ?
ชารอนเผยยิ้มและกล่าวคำพูดออกมา “เอ่อ... มันจะไม่เหมาะสมเกินไปหรือเปล่าคะ? ที่นี่เป็นห้องทำงานคุณนะ”
“นั่นเป็นเหตุผลที่ผมขอให้คุณจูบผมไง ผมไม่ได้ขออย่างอื่นเลย” ด้วยเหตุผลบางอย่าง ไซม่อนมักจะรู้สึกตลกทันทีที่เห็นใบหน้าของชารอนเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความเขินอาย
ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงขี้อายขนาดนี้นะ? แค่ประโยคนั้นก็ทำให้เธอหน้าแดงแล้วหรือ?
ชารอนรู้สึกเสียวซ่านไปทั่วตัว นั่นหมายความว่าไซม่อนจะทำให้ชารอนทำอย่างอื่นถ้าเธอไม่ยอมจูบเขาใช่ไหม?
แน่นอน เธอเขินอายเกินกว่าจะถามว่า 'อย่างอื่น' หมายถึงอะไรกันแน่...
ดูจากท่าทีของไซม่อนแล้ว เขาคงไม่ยอมปล่อยชารอนไปจนกว่าเธอจะจูบเขาแน่
ชารอนหายใจเฮือกใหญ่ ก็ได้ เธอจะจูบเขา จูบสามีตัวเองไม่ผิดกฎหมายอะไรสักหน่อย!
ชารอนหลับตาและหอมแก้มของไซม่อนอย่างอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ชารอนลืมตาขึ้น เธอก็ไม่กล้ามองไซม่อนเลย ชารอนพลันถามขึ้น “แบบนี้ได้ไหมคะ?”
ไซม่อนเลิกคิ้ว "ไม่ได้"
ชารอนเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจและมองมาที่ไซม่อนอย่างสับสน "ทำไมถึงไม่ได้ล่ะ? คุณไม่ได้ขอให้ฉันจูบหรือยังไงกัน?” เขาย้อนแย้งไปหรือเปล่านะ?
ทว่า ทั้งสองพลันสบตากัน ไซม่อนแตะริมฝีปากของเธอด้วยนิ้วอันสง่างาม “ผมอยากได้จูบตรงนี้”
ดวงตาของชารอนเบิกกว้างทันใด เป็นแบบนี้ไปได้ยังไงกัน? จูบแบบดูดดื่มเลยเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO