ไซม่อนเอื้อมมือไปจับคอเสื้อของโฮเวิร์ดและยกเขาขึ้นมา เขากำลังจะต่อยเข้าไปที่หน้าของโฮเวิร์ดอีกครั้ง!
ทันใดนั้น เสียงผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้น "หยุดนะ!"
เสียงตะโกนอันเย็นเยียบของผู้หญิงคนนั้นทำให้ชารอนตกใจ ชารอนรีบเดินไปข้างหน้าเพื่อจับมือไซม่อนเอาไว้ ดูเหมือนเขาจะต่อยโฮเวิร์ดจนตายเลยด้วยซ้ำ
ชารอนหันไปมอง หลังจากนั้น เพเนโลเป้ก็เดินเข้ามาด้วยใบหน้าเคร่งขรึม
“พวกนายบ้าไปแล้วหรือยังไงกัน? ต่อยกันในบ้านเนี่ยนะ? ไม่เห็นหัวฉันเลยรึไง?” เพเนโลเป้โกรธจัด เธอสั่นสะท้านด้วยความโกรธ
ไซม่อนค่อย ๆ ลดหมัดของตัวเองลง เขาจ้องมองไปยังโฮเวิร์ดอย่างเย็นชาและเตือน "ตอนนี้ชารอนเป็นผู้หญิงของฉันแล้ว อย่าแม้แต่คิดจะแตะต้องเธออีก!”
ใบหน้าของโฮเวิร์ดมีแต่รอยฟกช้ำ เขาถูกต่อยแรงมาก ความต่อต้านพลันซ่อนอยู่ในดวงตาของเขา
เพเนโลเป้ชำเลืองมองชารอนอย่างเย็นชา 'เพราะผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว! ฟิโอน่าพูดถูก ผู้หญิงคนนี้มีแต่ปัญหา!'
ชารอนเม้มริมฝีปากเข้าหากัน เธอไม่คิดเลยว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น อีกทั้ง เธอไม่รู้ด้วยว่ามันจะร้ายแรงชนาดนี้
ในตอนนี้ ชารอนคงกลายเป็นหญิงเลวคนหนึ่งที่เพเนโลเป้ไม่ยอมให้อภัยแล้วแน่
...
บรรยากาศในห้องนั่งเล่นของในบ้านนั้นเย็นยะเยือก
ดักลาสที่หลับไปแล้วแต่กลับตื่นขึ้นมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO