ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 116

ชารอนแอบกำหมัดของตัวเองเอาไว้ ฟิโอน่าต้องใส่ร้ายเธอเพื่อให้เพเนโลเป้เกลียดเธอแน่นอน

ทันทีที่พูดเช่นนั้นขึ้นมา ฟิโอน่าอาจเป็นฆาตกรที่ทำให้พ่อของชารอนต้องตายก็ได้ ความโกรธพลันเดือดพล่านในใจของชารอน

เนื่องจากชารอนไม่ได้พูดอะไรไปชั่วครู่ เพเนโลเป้จึงเปิดลิ้นชักแล้วดึงเช็คออกมาวางไว้บนโต๊ะพร้อมกับผลักไปทางชารอน “เงินจำนวนนี้คงทำให้เธออยู่ดีกินดีไปชั่วชีวิตเลยแหละ ถ้าเธอฉลาด ก็ควรรับเช็คใบนี้ไปและหย่ากับไซม่อนเสีย หลังจากนั้น เธอก็จะจากไปแบบเงียบ ๆ”

ชารอนมองไปที่เช็ค ตัวเลขที่เขียนไว้บนเช็คนั้นเยอะมาก

เพเนโลเป้น่าจะเตรียมเช็คใบนี้เอาไว้ล่วงหน้านานแล้วใช่ไหม? ทั้งหมดก็เพื่อจะไล่ชารอนออกไป

ทว่า ริมฝีปากของชารอนแสยะยิ้มอย่างไม่พอใจ

เพเนโลเป้มองดูท่าทางของชารอนและกล่าวคำพูดด้วยความรังเกียจ “อะไรกัน? มันน้อยไปสำหรับเธองั้นเหรอ? ฉันจะบอกให้นะ นี่คือทั้งหมดที่ฉันพอจะจ่ายให้เธอได้ อย่าคิดตัวเองสามารถบีบเค้นเอาเงินของตระกูลแซคคารี่ไปได้อีก!”

ชารอนสบตากับเพเนโลเป้และกล่าวคำพูดอย่างเย็นชาว่า “ต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่เงินไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการ”

ดวงตาของเพเนโลเป้มืดลง “แล้วเธอต้องการอะไร? ระวังความโลภของตัวเองเอาไว้หน่อยนะ ไม่อย่างนั้น เธอจะไม่เหลืออะไรเลย!”

ชารอนเผชิญหน้ากับคำเตือนของเพเนโลเป้อย่างไม่เกรงกลัว “ฉันต้องการลูกชายคืน คุณช่วยพาเซบาสเตียนออกมาจากตระกูลแซคคารี่ได้ไหมล่ะ?”

ชารอนตกลงที่จะแต่งงานกับไซม่อนเพียงเพราะเธอกังวลว่าครอบครัวของเขาจะพรากเซบาสเตียนไป ชารอนตระหนักดีถึงขีดจำกัดของตัวเอง เพราะถ้าคนในตระกูลแซคคารี่ต้องการตัวเซบาสเตียน เธอคงทำอะไรไม่ได้มากแน่

เพเนโลเป้เบิกตากว้าง “ฉันทำเรื่องนั้นให้ไม่ได้หรอกนะ เพราะตอนนี้ เด็กคนนั้นเป็นหนึ่งในตระกูลของเราแล้ว ดังนั้น แน่นอนว่าเด็กน้อยอยู่กับเรา ถ้าเด็กไปกับเธอ เขาจะมีอนาคตอะไรล่ะ?”

นอกจากนี้ ดักลาสยังชื่นชอบเซบาสเตียนไม่น้อยเลยด้วย ไม่มีใครสามารถแย่งเด็กไปทั้งนั้น