ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 118

เท้าของชารอนหยุดลงกะทันหัน "ว่าไงนะ? เกิดอะไรขึ้นกัน?"

ไรลีย์บอกว่าเธออยู่ที่โรงพยาบาล เธอต้องการให้ชารอนมาหา

ชารอนเป็นกังวลมาก เธอจึงรีบลางานและไปโรงพยาบาลทันที

ทันทีที่ชารอนถึงโรงพยาบาล ไรลีย์ก็ออกจากห้องฉุกเฉินแล้ว ในตอนนี้ เธอกำลังนอนอยู่บนเตียง

“เป็นยังไงบ้าง? เกิดอุบัติเหตุได้ยังไงกัน?” ทันทีที่ชารอนเข้าไปในห้องผู้ป่วยของโรงพยาบาล ชารอนก็สังเกตเห็นว่าขาขวาของไรลีย์ถูกพันเอาไว้ เธอคงเจ็บมากแน่ ๆ

ไรลีย์ดูโกรธจัด “วันนี้ฉันโชคร้ายมากเลยล่ะ!”

ไรลีย์แสดงความกล้าให้ชารอนเห็นทันที เธอออกไปส่งของให้กับลูกค้า ระหว่างที่กำลังขับรถอยู่ ก็มีรถคันหนึ่งแล่นมาชนเธอตอนเลี้ยวตรงหัวมุม

นั่นส่งผลให้ขาขวาของไรลีย์หักและเธอเกือบเสียชีวิต

หัวใจของชารอนเต้นระรัวทันทีที่ได้ยินเรื่องราวของไรลีย์ เธอพูดขึ้น “หรือว่า... คนขับพุ่งเข้ามาหาเธอเพราะเขากำลังรีบร้อนกันรึเปล่า?”

“ไม่ว่าพวกเขาจะรีบร้อนขนาดไหน แต่เขาก็ไม่ควรขับรถแบบนั้น! เขาทำให้ฉันตายได้เลยนะ! แต่ยังดีที่ฉันรอดมาได้ ไม่อย่างนั้น เธอคงต้องมองดูศพฉันแทนแล้วแหละ!”

ชารอนตกตะลึง “ให้ตายสิ! อย่าพูดแบบนั้นสิ”

“ก็ได้ ไม่ต้องกลัวไปหรอก ฉันก็แค่โกงความตายน่ะ ฉันคงโชคดีแหละ” ไรลีย์ไม่ได้รู้สึกแย่เลยในตอนนี้

ชารอนมองไรลีย์และถามขึ้นอย่างมึนงง “ว่าแต่ คนที่ชนเธออยู่ไหนล่ะ? หรือหนีไปแล้ว”

“ผมไม่ได้หนีเลยนะครับ ฉันแค่เพิ่งไปจ่ายค่ารักษาพยาบาลมา” เสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นที่ประตู

ชารอนรีบหันกลับมามองชายร่างสูงเรียวที่มีใบหน้าหล่อเหลาและสวมแว่นขอบทอง เขาเปล่งประกายออร่าสุภาพบุรุษออกมา

ทว่า สิ่งที่น่าแปลกคือชารอนรู้สึกราวกับรู้จักชายคนนี้มาก่อนในแวบแรก แม้ว่าชารอนจะไม่เคยพบเขามาก่อนก็ตาม

ผู้ชายคนนั้นก็กำลังมองมาทางชารอนเช่นกัน สายตาของทั้งสองสบกัน ชารอนรู้สึกราวกับหัวใจของตัวเองกำลังถูกบีบรัดอย่างอธิบายไม่ได้ ความรู้สึกคุ้นเคยนั้นดูจะทรงพลังเกินไปในตอนนี้!