ชารอนมองดูเพเนโลเป้เดินออกไปทางประตูห้องอาหาร ชารอนคาดเอาไว้แล้วว่าเพเนโลเป้ต้องแสดงอาการเช่นนี้
ตั้งแต่ชารอนกลับมาที่นี่ เธอก็ได้เตรียมใจที่จะเผชิญหน้ากับเพเนโลเป้เอาไว้แล้ว สำหรับคราวนี้ ไม่มีใครสามารถไล่เธอออกได้ง่าย ๆ แน่นอน
หลังอาหารเย็น ดักลาสพาเซบาสเตียนออกไปเล่นเกมหมากรุกจีนอีกครั้ง ในระหว่างนั้น ไซม่อนยืนคุยโทรศัพท์อยู่ตรงทางเดิน
ส่วนชารอนเดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อเก็บสัมภาระ เสื้อผ้าของชารอนจากคอนโดส่วนตัวของไซม่อนได้ถูกย้ายกลับมาถึงคฤหาสน์เรียบร้อยแล้ว
ทว่า ระหว่างเดินขึ้นบันได ชารอนพลันพบเจอกับเพเนโลเป้ที่กำลังเดินลงมาจากชั้นบนโดยบังเอิญ ด้วยความที่ทางเดินนั้นค่อนข้างแคบ ทั้งสองจึงสบตากัน บรรยากาศรอบตัวเริ่มตึงเครียดข้ึน
“สวัสดีค่ะ พี่เพเนโลเป้” ระหว่างที่กำลังถูกเพเนโลเป้จ้องมอง ชารอนพลันกล่าวทักทายอย่างสุภาพ
“อย่าเรียกฉันแบบนั้น ฉันไม่ใช่พี่สาวของเธอ!” เพเนโลเป้ตอกกลับอย่างไร้ความปรานี
ชารอนเพียงแค่เม้มปากอย่างสงบ “คุณไม่จำเป็นต้องยอมรับว่าฉันเป็นน้องสะใภ้ของคุณก็ได้ แต่ถึงยังไง ฉันยังต้องเรียกคุณว่าพี่สาวอยู่ดี”
ดวงตาของเพเนโลเป้เต็มไปด้วยความดูถูก “หน้าไม่อายจริง ๆ นะ! ไม่น่าแปลกใจที่เธอกล้ากลับมาที่นี่ทั้งที่ถูกไล่ออกไปจากบ้านแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันพบเจอผู้หญิงเจ้าเล่ห์อย่างเธอ! กล้าดียังไงถึงมาใช้ลูกชายเพื่อหลอกคนอื่น?!”
เพเนโลเป้รับรู้หมดแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนี้ สาเหตุที่ชารอนกลับมาได้ก็เพราะลูกชาย!
ชารอนขมวดคิ้ว “ถ้าพี่เพเนโลเป้ยืนยันที่จะเรียกฉันว่าเป็นผู้หญิงเจ้าเล่ห์ ฉันก็คงไม่สามารถเปลี่ยนใจพี่ได้ แต่ขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะคะ ฉันไม่เคยใช้ลูกชายของตัวเองเพื่อหลอกลวงคนอื่น!”
ชารอนสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่และมองผ่านการดูถูกของเพเนโลเป้ “คุณไม่เข้าใจความรู้สึกของแม่ต้องพลัดพรากจากลูกชายหรอก ตอนนี้ฉันรู้สึกขอบคุณท่านผู้อำนวยการแซคคารี่ด้วยซ้ำที่เข้าใจและอนุญาตให้ฉันกลับมาที่นี่เพื่อที่จะได้อยู่กับเซบาสเตียน”
"พอได้แล้ว! เลิกทำตัวเหมือนเป็นแม่ที่เลิศเลอสักที ทำตัวอย่างกับเป็นผู้หญิงเดียวที่มีลูกงั้นแหละ!” เพเนโลเป้กล่าวคำพูดอย่างเย็นชา ดูเหมือนเธอจะตื่นตระหนกเป็นพิเศษทุกครั้งที่ชารอนพูดถึงการมีลูก
“อย่าคิดว่าตัวเองชนะเพียงเพราะพ่อของฉันยอมให้เธอกลับมาล่ะ จำเอาไว้ด้วยว่าตำแหน่งของเธอในบ้านหลังนี้ก็คือแม่ของเซบาสเตียนเท่านั้น หลังจากนี้ ฉันจะทำให้ไซม่อนหย่ากับเธอทันที ฉันจะหาเจ้าสาวที่เหมาะสมให้เขาเอง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO