“ชารอน…” ไซม่อนเรียกชื่อเธอเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ เขารู้อยู่แก่ใจว่าเธอกำลังหมดสติอยู่ แต่ทว่า เขาก็อยากให้ชารอนตื่นแล้วลืมตาขึ้นมา
ไซม่อนรีบปลดเชือกให้ชารอนและถอดเสื้อคลุมของตัวเองออกมาพันข้อมือเพื่อพยายามห้ามเลือดเอาไว้ ชารอนเสียเลือดไปมากแล้ว นั่นเป็นเพราะมีกลิ่นเลือดล่องลอยอยู่ในอากาศ
คนร้ายพวกนั้นไร้หัวใจไม่น้อย พวกเขาผ่าข้อมือของชารอนเพื่อให้เธอเลือดไหลหมดตัวอย่างช้า ๆ!
ไซม่อนโอบข้อมือของชารอนเอาไว้และอุ้มเธอขึ้นมาอยู่ในอ้อมแขน เขารีบกลับไปที่รถ ไซม่อนพลันวางตัวชารอนที่เบาะข้างและเอาเข็มขัดมาคาดเอาไว้ ไซม่อนมองไปยังใบหน้าซีดเผือดของชารอน เขารู้สึกเจ็บปวด ก่อนจะรู้สึกตัว ไซม่อนก็ลูบใบหน้าชารอน "ถ้ายังไม่ได้รับอนุญาตจากผม คุณก็ตายไม่ได้หรอกนะ!" ทันทีที่พูดจบ ไซม่อนก็สตาร์ทรถและขับตรงไปยังโรงพยาบาลในเมืองด้วยความเร็วสูงสุด
...
พยาบาลพาชารอนเข้าไปในห้องฉุกเฉิน บรรยากาศรอบตัวมีแต่ความตึงเครียดอย่างหนัก
ไซม่อนยืนอยู่ข้างประตู มือข้างหนึ่งเอาไว้กับพิงกำแพง ร่างกายของไซม่อนพลันรู้สึกราวกับกำลังถูกปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็ง สีหน้าของไซม่อนเย็นชาและมืดมิด แววตาที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้นเผยออกมาให้เห็น
ออร่ารอบตัวของไซม่อนเยือกแข็งไม่น้อย เขายังคงตึงเครียดอยู่ เขาพลันกัดริมฝีปากไม่หยุด
ทันทีที่เขาพาชารอนมาที่นี่ ทั้งแพทย์และพยาบาลต่างก็รีบพุ่งเข้ามาเพื่อช่วยชีวิตเธอ
พยาบาลคนหนึ่งออกมาจากห้องฉุกเฉินด้วยท่าทางกังวลใจพร้อมกับกล่าวคำพูด “ผู้ป่วยเสียเลือดไปมากเลยแหละค่ะ เราต้องให้เลือดเธอตอนนี้เลย แต่ทว่า ตอนนี้ทางโรงพยายามกลับมีเลือดกรุ๊ปเอไม่เพียงพอ แล้วถ้าเราต้องขอจากโรงพยาบาลอื่น มันอาจจะสายเกินไป...”
“เอาเลือกผมไปเลยครับ” ไซม่อนพูดโดยไม่คิดอะไรเลย
พยาบาลก็กะพริบตา “เลือดของคุณ? คุณเลือดกรุ๊ปเอเหรอคะ?”
"ใช่ครับ"
“งั้นก็ได้ค่ะ ตามฉันมา” พยาบาลพาไซม่อนไปที่ห้องบริจาคโลหิตทันที
สถานการณ์ตอนนี้เลวร้ายมาก ถ้าพวกเขาไม่ให้เลือดชารอนในทันที เธอจะต้องตายอย่างแน่นอน
พยาบาลสอดเข็มเข้าไปในเส้นเลือดของไซม่อนเพื่อเก็บเลือด ไม่นานนัก เลือดก็เต็มถุง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO