ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 130

“สามีที่แต่งงานอย่างถูกต้องตามกฎหมายของคุณอยู่ที่นี่แล้วไง ทำไมต้องเรียกคนอื่นมาด้วยล่ะ?” ทันทีที่พูดจบ ไซม่อนก็อุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำที่อยู่ติดกัน

ชารอนสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่ เธอรู้สึกตงิดใจ พวกเขาแต่งงานกันอย่างถูกกฎหมายก็จริง แต่เขายังเป็นผู้ชายและเธอเองก็เป็นผู้หญิง...

ไซม่อนอุ้มชารอนเข้าไปในห้องน้ำอย่างระมัดระวัง เมื่อมองเข้าไปในดวงตาของชารอน ไซม่อนพลันกล่าวคำพูดออกมา “คุณจัดการเองได้ไหมล่ะ?”

ระหว่างพูดออกมาเช่นนั้น ไซม่อนก็ยังคงทำหน้าซื่อบื้ออยู่!

ใบหน้าของชารอนร้อนผ่าว เธอรู้สึกไม่เป็นตัวเองเหมือนไซม่อนตอนนี้เลย ดังนั้น ชารอนจึงรีบโบกมือให้ไซม่อนและกล่าวคำพูด “ไม่ต้องกังวลไปหรอกค่ะ ฉันจัดการเองได้”

ไซม่อนไม่ได้พยายามดื้อดึงอีกต่อไป เขายืดตัวขึ้นและตอบกลับ “ก็ได้ ระวังด้วยนะ”

แต่ทว่า ไซม่อนเพียงแค่ยืนอยู่ตรงหน้าชารอนโดยไม่ขยับไปไหน เขาไม่ได้จะออกไปข้างนอกหรอกหรือ? เขาจะยืนดูอยู่เฉย ๆ รึยังไงกัน?

ชารอนรู้สึกเขินอายทันทีที่คิดเช่นนั้น “คุณ... คุณช่วยออกไปรอข้างนอกหน่อยได้ไหม?”

อันที่จริง ไซม่อนยืนอยู่ที่เดิมเพราะเห็นว่าชารอนหน้าซีดไม่น้อย เธอดูเหมือนกับว่าสามารถสลบได้ทุกเมื่อ แม้ว่าตอนนี้เธอดูรีบร้อน แต่เธอก็ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ไซม่อนพลันเผยรอยยิ้มและหันกลับไปโดยไม่พูดอะไร อันที่จริง ถึงแม้จะปิดประตูไปแล้ว แต่ไซม่อนก็ไม่ได้เดินไปไหนไกลเลย เขาเป็นห่วงชารอน

ชารอนแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในที่สุด เธอก็สามารถปลดปล่อยได้สักที!

ไม่นานนัก เธอก็ทำธุระเสร็จ ทันทีที่เธอเรียกหาไซม่อน เขาก็ผลักประตูและเดินเข้ามา เขาก้มลงอุ้มชารอนขึ้นโดยไม่กระพริบตาเลย ดูเหมือนไซม่อนจะไม่ได้กังวลเรื่องความสะอาดของเธอเลย เขายังคงทำตัวสงบเช่นเดิม

ในทางกลับกัน ชารอนรู้สึกค่อนข้างอึดอัด แม้ว่าพวกเขาจะเป็นคู่สามีภรรยากัน แต่เธอก็ยังรู้สึกไม่สบายใจที่จะปล่อยให้ไซม่อนดูแลแบบนี้

ไซม่อนอุ้มชารอนกลับเข้าไปในห้องและวางเธอไว้บนเตียง อีกทั้งยังห่มผ้าให้เธอด้วย

ชารอนจ้องมองไซม่อนด้วยความงุนงงเล็กน้อย ชารอนไม่เคยคิดว่าเขาเป็นคนใจดีและมีน้ำใจขนาดนี้มาก่อน

ชารอนไม่ได้สังเกตตัวเองเลยว่ากำลังจ้องมองไซม่อนเป็นเวลานานแล้ว หลังจากอุ้มชารอนมานอนอยู่บนเตียงแล้ว ไซม่อนก็วางมือข้างหนึ่งลงบนเตียงและเอาหน้าเข้าไปใกล้ชารอน เขากล่าวคำพูดหยอกล้อเล่น “ผมหล่อขนาดนั้นเลยเหรอครับ คุณนายแซคคารี่?”