“ตอนนี้เราอยู่ที่โรงแรมน่ะค่ะ หากคุณมีเรื่องเร่งด่วน ถ้าเขาอาบน้ำเสร็จแล้ว ฉันจะให้เขาโทรกลับไปนะคะ” น้ำเสียงของรีเบคก้าไม่ใช่น้ำเสียงที่เลขาควรจะพูดออกมาเลย
ท่าทีของชารอนเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่สุดท้าย เธอก็ตอบกลับ “ไม่เป็นไร มันไม่ใช่เรื่องเร่งด่วนอะไรหรอก ไม่ต้องบอกเขาก็ได้ แค่นี้แหละ” ชารอนรีบวางสายเพราะไม่อยากได้ยินเสียงของรีเบคก้าพูดขึ้นมาอีกแม้แต่ประโยคเดียว
พวกเขาอยู่ที่โรงแรม? ไซม่อนกำลังอาบน้ำอยู่?
เขากำลังทำงานล่วงเวลาในโรงแรมเนี่ยนะ?
ชารอนไม่สามารถควบคุมความคิดของตัวเองได้เลย
ทำไมทุกครั้งที่เธอคิดถึงเรื่องนี้ เธอต้องหายใจติดขัดอยู่ตลอดเวลาเลยด้วย? ทำไมถึงมีเธอถึงมีความรู้สึกแบบนี้กัน?
ทำไมเธอถึงต้องสนใจด้วยว่าไซม่อนอยู่ในโรงแรมกับรีเบคก้าจริงรึเปล่า?
ถ้าไซม่อนใช้เวลาอยู่กับกับรีเบคก้าในสถานที่แบบนั้นจริง ๆ มันก็ถือเป็นสิ่งที่ดีสำหรับชารอน ในข้อตกลงที่ทั้งสองลงนาม ใครก็ตามที่ฟ้องหย่าก่อนถือเป็นคนละเมิดข้อตกลง ดังนั้น เซบาสเตียนจะต้องตกเป็นของอีกฝ่ายแทน
รีเบคก้าเป็นถือเป็นผู้หญิงที่ตระกูลแซคคารี่ต้องการให้เป็นภรรยากับไซม่อน เพราะฉะนั้น คงไม่มีใครคัดค้านถึงแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ด้วยกันแน่นอน
หากเป็นเช่นนั้น เธอก็จะได้ไปจากที่นี่พร้อมกับลูกชายเร็ว ๆ นี้แล้วใช่ไหม?
สำหรับชารอนแล้ว นี่คือสิ่งที่ควรค่าแก่การมีความสุข แต่น่าแปลกที่เธอกลับรู้สึกไม่มีความสุขเลย
ภายในโรงแรม ไซม่อนกำลังอาบน้ำอยู่จริง ๆ ในคืนนี้ ไซม่อนต้องเข้าร่วมกิจกรรมทางสังคมกับลูกค้า ทว่า กลับมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมารินไวน์ให้เขา แต่ทว่า ระหว่างที่ไซม่อนกำลังผลักผู้หญิงคนนั้นออกไป ไวน์ก็หกกระเซ็นไปทั่วทั้งตัวไซม่อนเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO