ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 138

ชารอนเกือบลืมเรื่องนั้นไปแล้ว ระหว่างที่ชารอนพักฟื้นอยู่ในโรงพยาบาล ไซม่อนมักจะให้แม่ครัวเตรียมตับสุกให้เธอกินอยู่เสมอ ไซม่อนบอกว่ามันเป็นเหมือนการเพิ่มเลือด

อันที่จริง ชารอนไม่เคยชอบกินอวัยวะภายในของสัตว์เลย ดังนั้น หลังจากที่ไซม่อนบังคับให้เธอกินเป็นเวลาสองถึงสามวัน เธอค่อนข้างตกใจกับคำว่า 'ตับ' อยู่เสมอ

เมื่อชารอนกลับมายังบ้านของตระกูลแซคคารี่ ชารอนพลันรู้สึกว่าไซม่อนอยากเพิ่มเลือดให้เธอมากไปหน่อย แถมเขายังขอให้แม่ครัวทำกับข้าวที่ผสมหมูและหัวหอมให้อีกด้วย ทว่า ดูเหมือนชารอนเองก็อยากให้ไซม่อนได้ลิ้มลองรสชาติของตับเช่นกัน

แต่ทว่า ระหว่างเรื่องที่รีเบคก้ารับโทรศัพท์ก่อนหน้านี้ ชารอนพลันคิดว่าตัวเองกังวลเรื่องไซมอนมากเกินไป

ดังนั้น เธอจึงควรกินตับสุกและหัวหอมด้วยตัวเองดีกว่า ด้วยความที่ชารอนเสียเลือดไปมาก นี่จึงเป็นวิธีการเพิ่มเลือดที่เร็วที่สุด

“โอเคค่ะ เดี๋ยวฉันจะลงไปกินเอง” ชารอนปิดประตูห้องนอนและลงไปยังห้องครัวชั้นล่าง

ห้องครัวขนาดใหญ่ทั้งสว่างและสะอาด ตับสุกและหัวหอมยังอุ่นอยู่บนเตา ชารอนปล่อยให้พ่อบ้านพักผ่อนในระหว่างที่เธอจัดการทุกอย่างในครัวด้วยตัวเอง

ชารอนตักตับสุกและหัวหอมออกแล้ววางบนจานหินอ่อน เมื่อได้กลิ่นตับสุก ชารอนรู้สึกกล้ำกลืนเล็กน้อย

ชารอนพยายามกวนตับและหัวหอมด้วยช้อนให้เข้ากัน

ความสนใจของชารอนอยู่เพียงแค่จานตรงหน้าเธอเท่านั้น เธอไม่ได้สังเกตเห็นเลยว่ากำลังมีใครเข้ามาใกล้ จนกระทั่งท้ายที่สุดแล้ว มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาโอบรอบเอวของชารอน แถมเขายังขยับมากระซิบข้างหูอีกด้วย “คุณแม่จอมตระกละ คุณกำลังทำอะไรอยู่น่ะ? ทำไมถึงยังไม่หลับไม่นอนอีก?”

กลิ่นอันคุ้นเคยของชายคนนั้นรายล้อมชารอน ซึ่งทำให้หัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ

เขากอดชารอนจากด้านหลัง คางของเขาวางพาดอยู่บนไหล่ของเธอ ลมหายใจของเขาพลันเข้าไปอยู่ในหูของเธอแล้วด้วย ชารอนได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากตัวเขา ดูเหมือนว่าเขาน่าจะเมามา

ก่อนที่เธอจะดึงมือของเขาออกไป ชายคนนั้นหันร่างของชารอนหันกลับมาหาตน

เขาเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? ชารอนไม่ได้สังเกตเลย