ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 143

ชารอนส่ายหัวอย่างงุ่มง่าม “พอดีฉันเต้นไม่เป็นน่ะค่ะ ฉันต้องขอโทษ...” ชารอนไม่รู้วิธีเต้นรำเลยจริง ๆ

“ผมบอกไปแล้วไงว่าคุณปฏิเสธผมไม่ได้น่ะ” ยูจีนขยิบตาให้ชารอนแล้วกล่าวคำพูด “ถ้าคุณเต้นไม่เป็น ก็ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมสอนคุณได้นะ”

ท่าทางของยูจีนยังคงสง่างามไม่น้อย หลังจากพูดจบ เขาก็ยื่นมือออกมาอย่างสุภาพให้ชารอน

ชารอนมองดูมือที่สะอาดสะอ้านของยูจีน เธอรู้สึกว่ามันยากที่จะปฏิเสธ

บางที มันอาจเป็นเพราะชารอนรู้สึกกดดันเกินไป แม้ว่าเธอจะเต้นไม่เป็น แต่เธอก็ยกมือขึ้นและตอบตกลงราวกับเธอถูกครอบงำ!

เมื่อยูจีนลากชารอนไปยังลานเต้นรำ ชารอนก็กลับมารู้สึกตัว เธอกำลังทำอะไรอยู่กัน?

ทำไมเธอถึงยอมรับคำเชิญของผู้ชายที่ไม่รู้จักล่ะ?

ยูจีนจับรอบเอวของชารอน เขาขยับเข้าไปใกล้เธอมากขึ้น เขายิ้มอย่างอ่อนโยนและกล่าวคำพูด “คุณผู้หญิง ตั้งใจนะครับ”

ทว่า ชารอนรู้สึกเสียใจไปแล้ว “คือ... ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่ามันเต้นยังไง... เราหันไปถามคนอื่นก่อนดีไหม...”

ทว่า ก่อนที่ชารอนจะพูดจบ ยูจีนได้พาชารอนเข้าสู่ขั้นตอนแรกของการเต้นรำแล้ว เขาโอบเอวเธอ ชารอนวางมือข้างหนึ่งไว้บนไหล่ของเขา ชารอนทำได้เพียงกัดฟันและทำตามขั้นตอนของยูจีนเท่านั้น

ยูจีนขยับเข้าไปใกล้หูของชารอนพร้อมกับกระซิบระหว่างที่ทั้งสองเต้นรำด้วยกัน “เอาเท้าซ้ายยื่นออกมา... ต่อไปก็เท้าขวา...” เขากำลังสอนเธอ

ไซม่อนเพิ่งหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจากถาดที่พนักงานเสิร์ฟถือไว้ ทว่า ทันทีที่ไซม่อนหันกลับมา เขาก็เห็นชารอนอยู่บนลานเต้นรำ เธอกำลังเต้นรำกับผู้ชายคนอื่นอยู่!

ในตอนนั้น ไซม่อนพลันเบิกตากว้าง

ยูจีนกำลังจับเอวของชารอนเอาไว้ ทั้งสองเคลื่อนไหวผ่านการเต้นรำ ยูจีนพลันกระซิบไปที่หูของชารอนเพื่อสอนเต้นในขั้นตอนต่อไป

ทั้งสองคนยืนใกล้กันมาก ยูจีนก้มศีรษะลงเพื่อกระซิบข้างหูชารอน ทั้งสองดูสนิทสนมกันไม่น้อย ทั้งนี้ คนนอกคงต้องคิดว่าพวกเขาทั้งสองเป็นคู่รักกันจริง ๆ แน่

ในตอนนี้ ชารอนกลัวมากว่าเธอจะก้าวผิดและกระทืบเท้าอีกฝ่าย ด้วยเหตุนั้น เธอจึงประหม่าเป็นพิเศษ ความสนใจของชารอนจดจ่อไปกับการเต้นให้ถูกท่า เธอไม่ได้สังเกตเลยว่าไซม่อนกำลังจ้องมองมาด้วยสายตาสุดเย็นชา เขายืนอยู่ไม่ไกลจากลานเต้นรำมากนัก

ไซม่อนดื่มไวน์ในอึกหนึ่ง เขาขมวดคิ้วแน่น ร่างกายของไซม่อนเต็มไปด้วยความหนาวเหน็บที่ไม่อาจเข้าถึงได้ เขาเพียงแค่ไม่ได้สนใจชารอนไปพักเดียว แต่เธอกลับหันไปเต้นรำกับผู้ชายคนอื่นงั้นหรือ?

ยิ่งไปกว่านั้น ชายคนนั้นคือ ยูจีน นิวตัน เธอรู้จักกับยูจีน นิวตันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

ทว่า มีผู้ชายมากมายที่มาร่วมงาน แต่ทำไมชารอนต้องเลือกเต้นกับยูจีน นิวตันด้วย!

ทั้งสองกอดกันแน่นมาก นี่คือการเต้นรำหรืออะไร? เธอเต้นไม่เป็นแน่หรือ? อันที่จริง ชารอนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอกำลังถูกอีกฝ่ายเอาเปรียบอยู่!

เมื่อจ้องมองไปยังทั้งสองคนบนลานเต้นรำ ไซม่อนก็เกือบจะทุบแก้วไวน์ที่ตัวเองถืออยู่!

ดูเหมือนว่าไซม่อนจะต้องเพิ่มข้อความลงในข้อตกลงหลังจากกลับไปถึงบ้านแล้ว หากไม่ได้รับอนุญาตจากไซม่อน ชารอนห้ามเต้นรำกับเพศตรงข้ามในที่สาธารณะเด็ดขาด!

นอกจากนี้ รีเบคก้ายังคงต้องการเข้าใกล้ไซม่อนอยู่ แต่ทว่า เธอพลันลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะรวบรวมความกล้าเพื่อเดินเข้าไปหาไซม่อน

“ไซม่อน พ่อของคุณบอกว่าให้ฉันเป็นคู่เต้นรำกับคุณในช่วงการเปิดงานปาร์ตี้น่ะค่ะ”

รีเบคก้ารอสักครู่แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบอะไร ท้ายที่สุด เธอก็เงยหน้าขึ้นมองไซม่อน เธอสังเกตเห็นว่าเขายังคงจ้องมองที่ลานเต้นรำอยู่ รีเบคก้าไม่รู้ด้วยว่าเขาได้ยินเธอรึเปล่า

รีเบคก้าจ้องมองไซม่อนและมองกลับไปยังลานเต้นรำ เธอสังเกตเห็นว่าชารอนกำลังเต้นรำกับยูจีนอยู่ ไซม่อนกำลังมองดูทั้งคู่อยู่

รีเบคก้าสังเกตเห็นว่าใบหน้าอันหล่อเหลาของไซม่อนค่อนข้างเย็นชา เธออยากจะฉีกชารอนออกเป็นชิ้น ๆ เหลือเกิน! เธอเผยรอยยิ้มและกล่าวคำพูดออกมา “ไซม่อนคะ ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ซื่อสัตย์กับคุณนะคะ เธอกล้าไปเต้นรำกับผู้ชายคนอื่นในที่แบบนี้ได้ยังไงกัน? เธอไม่ได้เห็นหัวคุณเลยนะคะ แถมเธอยังปฏิบัติกับคุณราวกับเป็นเหมือนอากาศด้วยซ้ำ!”

ทว่า ไซม่อนได้ยินแต่สิ่งที่รีเบคก้าพูดในตอนท้ายเท่านั้น นั่นก็คือชารอนกำลังปฏิบัติต่อเขาราวกับเป็นเพียงแค่อากาศ