ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 148

ความรู้สึกไม่สบายของชารอนทำให้เธอลืมไปเลยว่าตัวเองกำลังเต้นรำกับประธานบริษัทอยู่ ทั้งนี้ สายตาที่จ้องมองมาจากด้านล่างเต็มเปี่ยมด้วยความอิจฉาริษยาและความเกลียดชัง

โดยเฉพาะรีเบคก้าที่ยืนอยู่ข้างดักลาส เธอถึงกับจิกเล็บเข้าไปในฝ่ามือของตัวเองในระหว่างยืนมองดูทั้งสองเต้นด้วยกันอย่างโรแมนติกบนเวที เธอรู้สึกแย่และอับอายไม่น้ยอ

รีเบคก้าควรจะเป็นคู่เต้นของไซม่อนด้วยซ้ำสำหรับการเต้นรำเปิดงานในคืนนี้ แต่ทว่า เขากลับเปลี่ยนคู่ต่อหน้าทุกคน แค่นี้ก็ทำให้รีเบคก้าอับอายมากพออยู่แล้ว

ทว่า สิ่งที่แย่ไปกว่านั้น รีเบคก้าต้องแสร้งทำเป็นไม่สนใจเลยทั้ง ๆ ที่เธอกำลังโกรธจัดอยู่ ไม่อย่างนั้น เธอจะต้องกลายเป็นตัวตลกต่อหน้าทุกคน

ไซม่อนเปลี่ยนคู่เต้นรำที่ดักลาสเลือกให้เขาอย่างโจ่งแจ้ง อันที่จริง สีหน้าของดักลาสเองก็ไม่น่าพอใจเช่นกัน เขาทำหน้างุนงงระหว่างจ้องมองไปบนเวทีอย่างไร้ความรู้สึก เมื่อดักลาสเห็นชารอนวางศีรษะของเธอบนไหล่ของไซม่อน ดักลาสก็ทำหน้าบึ้งและรู้สึกว่าตัวเองไม่สามารถทนดูได้อีกต่อไป พวกเขากำลังเต้นรำหรือโอ้อวดความสัมพันธ์อยู่กันแน่?

การเฉลิมฉลองวันครบรอบของบริษัทเป็นหนึ่งในงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุด นอกจากนี้ การเต้นเปิดงานก็ถือเป็นความสำคัญอย่างยิ่ง แต่ทว่า มันถูกทำลายโดยผู้หญิงคนเดียว!

ด้วยความที่เพเนโลเป้เองก็เป็นลูกสาวของดักลาส ทั้งสองจึงเผยท่าทีออกมาไม่ต่างกัน นั่นทำให้ทุกคนที่ยืนอยู่ใกล้พวกเขาถึงกับต้องถอยห่างออกไปอย่างระมัดระวัง

ฟิโอน่าซึ่งยืนอยู่ข้างหลังดักลาสมองชารอนด้วยความสงสัย เธอจะปล่อยให้ชารอนเต้นรำไปก่อน แต่ทว่า ในคืนนี้ ฟิโอน่าจะไล่ชารอนออกไปจากตระกูลแซคคารี่เสีย...

ถึงกระนั้น เมื่อมองไปรอบห้อง ฟิโอน่าก็ไม่เห็นโฮเวิร์ดเลย เขาหายไปไหนกัน?

แต่ไม่เป็นไร ฟิโอน่าต้องการที่จะแก้แค้นให้กับเด็กที่ไม่มีโอกาสได้เกิดมา ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม... ชารอน ยีนส์ นางแพศยานั่นต้องชดใช้!

การเต้นรำของทั้งคู่กำลังจะเสร็จแล้ว แต่ทว่า ไซม่อนก็สัมผัสได้ว่าร่างกายของชารอนเริ่มอุ่น ใบหน้าของชารอนแดงผิดปกติ เธอดูเหมือนจะหายใจลำบากไม่น้อย

“เป็นอะไรหรือเปล่า?” เขากระซิบข้างหูของชารอน

ชารอนกำลังสูญเสียสติไปแล้ว เธอรู้สึกแย่มาก ทันใดนั้น ไซม่อนก็พลันโอบตัวเข้าไปใกล้ชารอน ทั้งลิ้นและปากของชารอนพลันแห้งสนิท ชารอนรู้สึกอยากจูบเขาขึ้นมาทันที...

ชารอนควบคุมตัวเองไม่ได้ หลังจากนั้น เธอก็ยืนเขย่งปลายเท้าก่อนจะกดริมฝีปากเข้ากับไซม่อน!

ว้าว...

เหตุการณ์นั้นทำให้เกิดความโกลาหลนอกเวทีทันที!

เมื่อริมฝีปากนุ่ม ๆ ของชารอนกดลงบนริมฝีปากของไซม่อน เขาพลันเบิกตากว้างออกมาในทันทีระหว่างที่กำลังคว้าหลังของชารอนเอาไว้โดยไม่รู้ตัว

ในตอนนี้ ไซม่อนไม่ได้เมา เขายังมีสติอยู่ ถึงแม้ว่าปฏิกิริยาของทุกคนนอกเวทีจะเป็นอย่างไร แต่ความสนใจของไซม่อยก็ยังอยู่ที่ชารอนเท่านั้น ไซม่อนสามารถบอกได้เลยว่ามัน... มันมีบางอย่างผิดปกติไป!

ทันทีที่จูบไซม่อนเสร็จ ช่วงเวลาแห่งความสับสนของชารอนก็สิ้นสุดลง เธอกำลังตกอยู่ในภาวะสับสนและตื่นตระหนกพร้อมกับผลักไซม่อนออก

ให้ตายเถอะ! เธอทำอะไรลงไปน่ะ?!

เธอไม่ได้เต้นรำกับเขาหรอกเหรอ? ทำไมเธอถึงจูบเขาแบบนั้นล่ะ? ทำไมเธอควบคุมตัวเองไม่ได้? ทำไมร่างกายของเธอถึงร้อนผ่าวขนาดนี้?

ผู้คนมากมายนอกเวทีจ้องมองไปที่ชารอน!

ชารอนได้ยินแม้กระทั่งบางคนกล่าวหาว่าเธอเป็นผู้หญิงไร้ยางอาย ดักลาสและเพเนโลเป้เองก็จ้องมองไปที่ชารอนเช่นกัน

ด้วยความตื่นตระหนก ชารอนจึงหันหลังหนีไปตามสัญชาตญาณ...

“ชารอน!” ไซม่อนเผยสีหน้ามืดมนทันทีที่กำลังจะวิ่งตามเธอไป แต่ทว่า เพเนโลเป้กลับตะโกนขึ้นมา “ไซมอน!”

แค่น้ำเสียงของเพเนโลเป้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ไซม่อนหยุดเดิน งานเลี้ยงครบรอบได้เริ่มขึ้นแล้ว เขาไม่สามารถจากไปไหนได้

ยูจีนยืนหมุนแก้วไวน์ในมืออยู่ท่ามกลางฝูงชน ในระหว่างที่เขาเห็นทุกอย่างเริ่มเละเทะ ดวงตารูปอัลมอนด์อันวาววับของเขาพลันกระพริบ เขาเผยยิ้มออกมาอย่างซุกซน

'อ่า น่าสนใจเหมือนนี่น่า…'

ชารอนวิ่งออกจากห้องเต้นรำและไปสะดุดล้มตรงทางออก

หลังจากนั้น เธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของใครสักคนเดินเข้ามาใกล้เธอจากด้านหลัง ความรู้สึกราวกับตัวเองกำลังตกอยู่ในอันตรายพลันปรากฏขึ้น...

ด้วยความตกใจ ชารอนจึงรีบหันกลับมา "ใครน่ะ? หือ?"