ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 150
ไซม่อนเอาเท้าเหยียบหน้าของชายป่าเถื่อนอีกสองสามครั้ง
แฟรงกี้ซึ่งอยู่ข้างหลังไม่กล้ามองดูสิ่งที่เกิดขึ้นเลยด้วยซ้ำ
ทันทีที่เห็นว่าชายป่าเถื่อนคนนั้นเจ็บมากเสียจนไม่สามารถแม้แต่จะเปล่งเสียงออกมาได้ ไซม่อนพลันหันไปกล่าวคำพูดกับแฟรงกี้อย่างเย็นชา “ลากมันออกไปจากที่นี่!”
“ครับ ท่านประธานแซคคารี่!” แฟรงกี้ลากชายคนนั้นออกจากห้องและปิดประตูทันที ตั้งแต่เริ่มจนจบ เขาไม่กล้าแม้แต่จะมองชารอนด้วยซ้ำ
ทั้งนี้ ลูกน้องของไซม่อนอยู่ประจำการทั้งภายในและภายนอกโรงแรมเพื่อให้แน่ใจว่าการฉลองครบรอบบริษัทจะดำเนินไปอย่างราบรื่น ดังนั้น เมื่อแฟรงกี้เห็นชายคนหนึ่งลากชารอนออกไปผ่านกล้องวงจรปิด เขาจึงรายงานให้ไซม่อนทราบทันที ไซม่อนจึงรู้ว่าชารอนอยู่ที่ไหน
ชารอนนอนอยู่บนเตียง สติของเธอเริ่มหายไป
เส้นเลือดที่หน้าผากของไซม่อนผุดขึ้นทันทีที่เห็นชารอนอยู่ในสภาพนั้น เขาพุ่งเข้าไปและดึงชารอนขึ้นมา เขากัดฟันและตะโกน “ชารอน ยีนส์!”
ท้ายที่สุด ไซม่อนก็เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมใบหน้าของชารอนถึงแดงก่ำ
สถานการณ์ของชารอนในตอนนี้เหมือนกับตอนที่เขาเคยถูกวางยาเมื่อห้าปีก่อนเลย!
ชารอนได้พบไซม่อนเมื่อห้าปีที่แล้ว หากไซม่อนช้าไปแค่นาทีเดียว ผู้ชายคนนั้นคงทำไม่ดีไม่ร้ายกับชารอนไปแล้ว!
ความโกรธในตัวไซม่อนเพิ่มขึ้นทันทีที่คิดเช่นนั้น ใครเป็นคนวางยาชารอนกัน?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO