ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 151

ไซม่อนพลันจับคางของชารอนเอาไว้แน่นและกล่าวคำพูดออกมา “งั้นผมจะทำให้คุณรู้เองว่าผมเป็นใคร!" ทันใดนั้น ไซม่อนก็ก้มศีรษะลงและจูบชารอนอย่างดุเดือดเลือดพล่าน

“อ๊า...” ริมฝีปากของไซม่อนเย็นยะเยือกเล็กน้อย

ระหว่างกำลังหายใจเข้าไปเฮือกใหญ่ ไซม่อนก็ตัดสินใจแล้วว่าตนจะกลายเป็นยาแก้พิษให้ชารอนเอง แต่ทว่า ทันใดนั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ไซม่อนขมวดคิ้วและจ้องไปทางประตูอย่างเย็นชา

"เปิดสิ! นางชารอน ยีนส์! เปิดประตูเดี๋ยวนี้เลยนะ!” เสียงของคนเคาะประตูอย่างฟิโอน่าก็ดังขึ้น

หลังจากนั้น ไซม่อนได้ยินฟิโอน่าตะโกนอยู่ด้านนอก “คุณพ่อคะ เพเนโลเป้ ฉันเห็นกับตาของตัวเองเลยนะคะว่าชารอนกอดกับผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่งและพากันเดินเข้าไปในห้องนี้ เธอต้องเข้าไปทำอะไรบัดสีบัดเถลิงกับผู้ชายคนนั้นในห้องลับหลังไซม่อนแน่นอน เพราะเธอเคยทำแบบนี้กับโฮเวิร์ดมาแล้วในอดีต!"

สายตาของไซม่อนเย็นชา ต้องเป็นฟีโอน่าไม่ผิดแน่! เธอพาพ่อกับพี่สาวมาถึงหน้าห้องเลยงั้นหรือ?

ดวงตาที่เย็นชาของไซม่อนพลันเป็นประกาย ฟีโอน่าพยายามใส่ร้ายชารอนว่าเป็นผู้หญิงใจง่ายงั้นหรือ?

อันที่จริง ฟิโอน่าจงใจพาดักลาสและเพเนโลเป้มายืนอยู่หน้าประตู เธอบอกทั้งสองไปว่าชารอนกำลังนัวเนียอยู่กับผู้ชายคนอื่นในห้อง

โดยปกติ ดักลาสมักจะไม่สนใจสถานการณ์อันน่าเกลียดเช่นนี้ แต่ทว่า ชารอนเพิ่งจูบไซม่อนไปต่อหน้าทุกคนเมื่อครู่ ถ้าเธอไปมีความสัมพันธ์กับชายคนอื่นอีก ดักลาสจะไม่มีวันยอมให้ชารอนอยู่ในบ้านของตระกูลแซคคารี่อีกแน่ อีกทั้ง เขาจะไม่ปล่อยให้ไซม่อนอยู่กับเธอด้วย

ตราบใดที่ดักลาสเห็นชารอนแสดงพฤติกรรมเหลวแหลกด้วยตาของตัวเอง ลูกชายหัวดื้อหัวรั้นก็จะไม่สามารถปกป้องชารอนได้อีกต่อไป

เพเนโลเป้เองก็คิดแบบเดียวกันในใจ เธอเพิ่งไล่ชารอนออกจากบ้าน แต่ทว่า ผู้หญิงคนนั้นสามารถกลับมาอยู่ในบ้านหลังเดินได้ภายในเวลาไม่ถึงสองวัน เธอจะไม่ยอมทนให้ชารอนอยู่กับไซม่อนแน่นอน

หากเรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนี้สามารถทำให้เพเนโลเป้ขับไล่ชารอนออกจากบ้านได้ตลอดกาล หากมันทำให้เธอมั่นใจได้ว่าชารอนจะไม่มีวันได้เข้าใกล้ไซม่อนอีก เพเนโลเป้ก็รู้สึกว่ามันคุ้มค่าที่จะได้เข้าไปดูกับตาตัวเอง!

ในระหว่างที่เพเนโลเป้คิดเช่นนั้น เธอกล่าวคำถามอย่างเย็นชา “เธอจะไม่จะเปิดประตูหน่อยเหรอ?”

ทว่า ฟิโอน่าได้เตรียมการไว้ล่วงหน้าแล้ว เธอกวักมือเรียกผู้จัดการโรงแรมให้เดินเข้ามาพร้อมกับชำเลืองมอง “เปิดประตูทีสิ! เร็วเข้า!”

ผู้จัดการไม่กล้าเมินเฉยต่อคำขอของฟิโอน่า เขารีบวิ่งไปหยิบกุญแจสำรองและเปิดประตูให้ทั้งสามคนทันที

ในตอนนี้ ระหว่างที่กำลังมองดูผู้จัดการไขกุญแจ ฟิโอน่าแทบจะกลั้นความตื่นเต้นเอาไว้ไม่อยู่แล้ว เมื่อใดก็ตามที่ประตูเปิดออกและพวกเขาเห็นว่าชารอนทำตัวบัดสีบัดเถลิงอยู่กับชายป่าเถื่อนภายในห้อง ชารอนจะไม่มีวันได้กลับไปเหยียบบ้านของตระกูลแซคคารี่ได้อย่างแน่นอน!

ทันใดนั้น ประตูก็ถูกเปิดออก ฟิโอน่าอยากจะเข้าไปเป็นคนแรกด้วยซ้ำ แต่ทว่า เธอก็ต้องควบคุมสติของตัวเองและปล่อยให้ทั้งสองเข้าไปก่อน

ดักลาสจับแขนเพเนโลเป้เอาไว้ ทั้งสองเดินเข้ามาในห้องด้วยกันพร้อมกับสีหน้าเคร่งขรึม ฟิโอน่าเองก็เดินตามหลังมาเช่นกัน

ทว่า เมื่อเข้ามาในห้องแล้ว ทั้งสองไม่เห็นใครเลย แต่ถึงกระนั้น พวกเขากลับเห็นเสื้อผ้าของชายและหญิงหล่นกระจัดกระจายอยู่บนพื้นข้างเตียง

ฟิโอน่าชี้ไปที่ชุดปาร์ตี้สีดำบนพื้นพร้อมกับกล่าวคำพูด “นั่นมันชุดของนางชารอน! สองคนนั้นต้องยังอยู่ข้างในนี้แน่!"

ฟิโอน่าหัวเราะอย่างเย็นชากับตัวเองระหว่างที่กำลังมองดูเสื้อผ้าบนพื้น ดูเหมือนว่าแผนของฟิโอน่าจะได้ผล ทั้งชารอนและชายคนนั้นจะถูกตั้งข้อหาเล่นชู้อย่างแน่นอน!

ในตอนนี้ ระหว่างที่จ้องมองไปยังเสื้อผ้าที่พัวพันกันบนพื้น เพเนโลเป้รู้สึกทั้งอับอายและโกรธเคืองไม่น้อย ความโกรธแผดเผาเข้าในอกของเธอ ทันใดนั้น เพเนโลเป้พลันกล่าวคำพูดออกมาอย่างเย็นชา “รีบค้นหาให้เจอว่าทั้งสองคนนั้นอยู่ที่ไหน!"