ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 157

นี่คือคุณหมอชารอนเคยพูดถึง...

แซลลี่ไม่ได้มาที่นี่เพื่อพบแพทย์ แต่เธอมาเพื่อนัดเดทกับหมอคนนี้แทนใช่ไหม?

โฮเวิร์ดกำหมัดแน่น เขาเกือบจะพุ่งเข้าไปชกหน้าคุณหมอเวย์นแล้ว แต่ทว่า เขาก็สงบสติอารมณ์ การหายใจของเขาเริ่มถี่ขึ้น

หัวใจของคุณหมอเวย์นเริ่มเต้นเร็วขึ้นทันทีที่เห็นโฮเวิร์ดจ้องมองมา แต่ทว่า เขาก็ยังพยายามเผยยิ้มออกมา “คุณโฮเวิร์ดครับ มีอะไรให้ผมช่วยรึเปล่าครับ?"

ในตอนนี้ แซลลี่สามารถบอกได้เลยว่าโฮเวิร์ดดูแปลกไป เธอรีบถามขึ้นทันที “เกิดอะไรขึ้นเหรอคะโฮเวิร์ด?”

เพื่อลดความโกรธในใจ โฮเวิร์ดพร่ำบอกตัวเองว่าอย่าเพิ่งหัวร้อนด่วนสรุปไป เพราะเขาไม่มีหลักฐานว่าแซลลี่มีความสัมพันธ์เชิงเล่นชู้กับคุณหมอคนนี้จริง ๆ เพราะถ้าแซลลี่ปฏิเสธทุกอย่าง โฮเวิร์ดก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี

โฮเวิร์ดเพ่งมองกลับมาอย่างเงียบ ๆ และตอบกลับ “ไม่มีอะไรหรอก เราไปกันเถอะ”

ในตอนนี้ เขาได้พบเวย์นแล้ว หากโฮเวิร์ดอยากรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นระหว่างทั้งสองหรือไม่ มันก็คงจะง่ายกว่าเดิมแล้วใช่ไหม?

แซลลี่พลันรู้สึกว่าสามีของตัวเองแปลกไปในคืนนี้ เธอแทบจะไม่มีสมาธิเลย ท้ายที่สุด แซลลี่ก็ส่งสายตาให้คุณหมอเวย์นก่อนจะเดินออกไปกับโฮเวิร์ด

โฮเวิร์ดกำลังเริ่มสงสัยในตัวเธอรึเปล่า?

หัวใจของแซลลี่พลันบีบรัดทันที

...

ดวงอาทิตย์ขึ้นสาดส่องมายังห้องสวีตของโรงแรม เมื่อฤทธิ์ของยาในร่างกายชารอนค่อย ๆ หมดไป เธอเริ่มได้สติ แต่ทว่า ชารอนเองก็ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น

ในคืนนี้ ในช่วงเวลาที่ตัวเองรู้สึกไม่ค่อยสบาย ชารอนพลันรู้สึกว่ามีแขนคู่หนึ่งโอบรอบเธอเอาไว้อย่างปลอดภัย นอกจากนี้ ในตอนนั้น เธอก็ไม่สามารถหยุดตัวเองจากการกัดไหล่ของชายคนนั้นได้เลย

ระหว่างที่แสงอาทิตย์สาดส่องเข้ามาในห้องผ่านหน้าต่าง ชารอนก็ตื่นขึ้น เธอสับสนเพราะไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน เธอจับขมับของตัวเองด้วยความเจ็บปวด

ชารอนขยับแขนไปรอบ ๆ และใช้ฝ่ามือหนุนตัวเองให้นั่งตรงบนเตียง ทำไมเธอถึงรู้สึกเหนื่อยมากขนาดนี้กันนะ?