ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 164

วันรุ่งขึ้นหลังจากที่ไซม่อนออกไปทำงานตามเวลาปกติ ชารอนก็นอนอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นด้วยความเบื่อหน่าย สำหรับวันนี้ เธอรู้สึกดีขึ้นมากและมีเรี่ยวแรงจะกลับไปทำงาน แต่ทว่า ไซม่อนก็ยังคงห้ามเธอเอาไว้

ชารอนทำได้แค่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่ในคอนโดเท่านั้น ทันใดนั้น การแจ้งเตือนทางโทรศัพท์ของชารอนก็ดังขึ้น มันเป็นข้อความจากพอลลี่ เพื่อนร่วมงานคนสนิทของชารอน

หลังจากที่ชารอนคลิกเปิดข้อความ เธอจ้องอ่านเนื้อหา [ชารอน รีบเข้าไปดูกระทู้ของบริษัทเร็วเข้า!]

มันเป็นเหมือนข้อความฉุกเฉิน ราวกับว่ามีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น

ชารอนลงชื่อเข้าระบบในกระทู้ของบริษัท เธอรู้สึกสับสน สิ่งแรกที่ชารอนเห็นคือภาพถ่ายที่ถูกขยาย และจัดวางไว้ในตำแหน่งที่โดดเด่นที่สุด

ชารอนรู้สึกใจสั่น เธอมองดูรูปภาพอย่างไม่กระพริบตา มันเป็นรูปถ่ายของชารอนและโฮเวิร์ดในงานวิวาห์เมื่อ 5 ปีที่แล้ว!

ห้าปีแล้ว เธอคิดว่ารูปถ่ายนั้นหายไปแล้ว แต่ทำไมมันถึงกลับมาปรากฏในกระทู้ของบริษัทอีกล่ะ?

ทันทีที่มองไปยังรูปภาพเหล่านั้น ร่างกายของชารอนพลันสั่นไหว ภาพในอดีตยังคงปรากฏอยู่ในหัวของเธอ นั่นทำให้ชารอนหน้าซีดไม่น้อย

โฮเวิร์ดหรือแซลลี่เป็นคนอัพโหลดรูปภาพพวกนี้กัน?

ในตอนนี้ ทุกคนในบริษัทคงเห็นรูปถ่ายเหล่านี้แล้ว

นอกจากนี้ ยังมีบทความของบุคคลนิรนามเขียนเอาไว้ใต้ภาพถ่ายเพื่อให้เกิดความสะดุดตาอีกด้วย 'สองช่วงเวลาของนางแพศยาชารอน ยีนส์ ทั้งห้าปีที่แล้วและห้าปีต่อมา เธอพยายามหว่านเสน่ห์ใส่ประธานบริษัท!'

ในบทความไม่เพียงแต่มีภาพถ่ายเมื่อห้าปีที่แล้วเท่านั้น แต่ยังรวมถึงภาพถ่ายของไซม่อนและเธอจูบกันต่อหน้าทุกคนในระหว่างการฉลองวันครบรอบของบริษัทอีกด้วย

ชารอนรู้อยู่แล้วว่าคนอื่นคงจะต้องถ่ายรูปฉากที่ชารอนจูบไซม่อนต่อหน้าทุกคนในงานใหญ่อย่างงานฉลองครบรอบของบริษัทเอาไว้แน่ ถึงอย่างไร ชารอนก็ไม่ได้หวังว่าพวกเขาจะคิดร้ายกับเธอด้วยรูปภาพเหล่านั้น

ทว่า ชารอนจ้องไปยังรูปถ่ายและอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประทับใจในทักษะของช่างภาพ เพราะหากมองจากรูปถ่าย เธอดูจงใจจูบไซม่อนจริง ๆ เธอดูเหมือนพยายามจะเล้าโลมไซม่อนจริง ๆ ด้วย

จากภาพถ่ายเมื่อห้าปีที่แล้ว ใครก็ตามที่ไม่รู้เรื่องราวทั้งหมดมาก่อนคงคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงเจ้าเล่ห์ที่ตอนนี้กำลังมีความคิดที่จะหว่านเสน่ห์ประธานบริษัท!

หลังจากที่ชารอนอ่านบทความจบแล้ว เธอเห็นว่ามีความคิดเห็นมากมายอยู่ใต้รูป นอกจากจะถูกคนอื่นวิพากษ์วิจารณ์แล้ว ยังมีความคิดเห็นที่พวกเขาขอให้เธอลาออกจากบริษัทอีกด้วย!

ดูเหมือนว่าชารอนจะถูกประณามต่อสาธารณะไปแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับพวกผู้หญิงในบริษัท พวกเขาต้องการให้เธอออกไปจากบริษัทไม่น้อยแน่

ไม่สิ เธอต้องไปที่ทำงาน เธอต้องรู้ให้ได้ว่าใครเป็นคนโพสต์รูปถ่ายเหล่านี้

ชารอนรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าและเรียกแท็กซี่ไปยังบริษัท ทันทีที่เธอก้าวผ่านประตูบริษัท ทุกคนก็เริ่มวิพากษ์วิจารณ์และตำหนิเธอ

“ดูสิ นั่นชารอน ยีนส์ เธอพยายามหว่านสเน่ห์ใส่ท่านประธานแซคคารี่!"

“อะไรกัน?! เธอยังหน้าด้านเข้ามาในบริษัทอีกเหรอเนี่ย? ย้อนกลับไปเมื่อก่อน เธอก็นอกใจนายน้อยโฮเวิร์ด แถมตอนนี้เธอยังพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อเข้าใกล้ท่านประธานบริษัทอีก! เธอกำลังปรารถนาในสิ่งที่ตัวเองไม่คู่ควรอยู่!”

"ใช่เลยแหละ ผู้หญิงอย่างเธอควรถูกไล่ออกจากบริษัท! เธอทำให้บริษัทต้องเสื่อมเสีย!”

ทุกคนสบถและด่าทอชารอนทีละคน ดูเหมือนสิ่งเดียวที่พวกเขาไม่ได้ทำคือถ่มน้ำลายใส่หน้าเธอ

ชารอนรู้สึกโกรธเคืองอยู่ในใจ เธออยากตอบโต้กลับไป แต่ทว่า จิตใต้สำนึกของเธอก็พร่ำบอกว่าการต่อสู้กับคนอย่างพวกเธอคงไม่มีความหมายอะไร

พวกเธอตกหลุมพรางและเชื่อในเรื่องลวง สำหรับตอนนี้ ทุกคนคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงแพศยาไปแล้ว สุดท้ายแล้ว มันก็จะไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่ชารอนพูดออกมาอยู่ดี

ชารอนกำหมัดแน่นและระงับความโกรธเอาไว้ เธอพยายามไม่สนใจต่อคำวิพากษ์วิจารณ์และรีบวิ่งเข้าไปในลิฟต์ทันที