ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 165

ชารอนต้องการตามหาไซม่อน เขาน่าจะช่วยหาตัวผู้ใช้นิรนามที่โพสต์รูปภาพและบทความได้

เมื่อประตูลิฟต์กำลังจะปิด ทว่า แขนของชายคนหนึ่งเข้ามาขวางเอาไว้ ชารอนเห็นโฮเวิร์ดปรากฏตัว

เมื่อทั้งสองสบตากัน ใบหน้าของชารอนพลันเย็นชา

ในตอนนั้นเอง โฮเวิร์ดก็ทำตัวดูขี้เล่นไม่น้อย เขาเดินเข้าไปในลิฟต์และกดปุ่มปิด

ประตูปิดลง และมีเพียงสองคนเท่านั้นที่อยู่ในลิฟต์ โฮเวิร์ดเหลือบมองดูหมายเลขชั้นที่ชารอนกดและกล่าวคำพูดออกมา “เป็นอะไรไปล่ะ? คุณกำลังวิ่งไปหาลุงไซม่อนเพื่อให้เขาช่วยแก้ปัญหางั้นเหรอ?" โฮเวิร์ดหันมามองชารอนและพูดต่อ "ทำไมคุณไม่บอกคนพวกนั้นไปเลยล่ะว่าคุณเป็นภรรยาของท่านประธานบริษัท? เพราะถ้าเป็นแบบนั้น คุณก็จะสามารถแก้ตัวได้ว่ามันเป็นเพียงการจูบกันของคู่รักในที่สาธารณะ ไม่ใช่การหว่านเสน่ห์ใส่ผู้ชาย"

โฮเวิร์ดออกจากงานฉลองก่อนใคร หลังจากที่โฮเวิร์ดออกมาแล้ว เขาไม่คาดคิดเลยว่าจะมีเรื่องน่าตื่นเต้นเกิดขึ้น ถ้าเขารู้ก่อนหน้านี้ เขาคงไม่จากไปเร็วแบบนั้นแน่

หากไม่ใช่เพราะภาพถ่ายที่โพสต์บนกระทู้ของบริษัท เขาคงไม่เชื่อว่าชารอนไร้ยางอายได้ขนาดนี้!

ในระหว่างที่ชารอนต้องทนฟังคำพูดของโฮเวิร์ด เธอก็รู้สึกโกรธและเดือดพล่านอยู่ในใจ เธอจ้องมองโฮเวิร์ดอย่างเย็นชา “โฮเวิร์ด คุณเป็นคนโพสต์ภาพพวกนั้นใช่ไหม?”

ทันใดนั้น โฮเวิร์ดก็หัวเราะแปลก ๆ ราวกับว่าเขาได้ยินเรื่องตลก “คุณเป็นคนทำเรื่องไร้ยางอายขนาดนั้นเอง คุณจะมาโทษผมได้ยังไงกันล่ะ?”

โฮเวิร์ดหรี่ตาลงและเดินเข้าไปใกล้ชารอน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา “ชารอน เธอเป็นผู้หญิงเจ้าเล่ห์แบบนี้มาตลอดเลยงั้นเหรอ? ถ้าไม่ใช่แบบนั้น ภาพถ่ายเดิมเมื่อห้าปีที่แล้วมาจากไหนกันล่ะ?"

ชารอนโกรธมากจนตัวสั่น ท้ายที่สุด ชารอนก็ทนไม่ไหวจนต้องยกมือขึ้นมาเพื่อตบเขา แต่ทว่า โฮเวิร์ดกลับคว้าข้อมือของเธอเอาไว้

“อยากตบผมอีกงั้นเหรอ? คุณกำลังโกรธเพราะผมกำลังพูดความจริงเนี่ยนะ?”

“คุณได้โพสต์ภาพเมื่อห้าปีที่แล้วรึเปล่า?” ชารอนไม่สามารถดึงมือของตัวเองกลับมาได้ เพราะฉะนั้น เธอจึงจ้องมองโฮเวิร์ดและถาม

โฮเวิร์ดพ่นลมหายใจ “คุณจูบลุงไซม่อนต่อหน้าทุกคน ทุกคนด้านล่างเวทีต่างก็เห็นกันหมดแหละ คุณน่าจะถูกพวกเขาประณามกันหมดแล้วทั้ง หากพวกเขาจะขุดคุ้ยอดีตของคุณออกมา มันก็ไม่น่าแปลกหรอก"

ชารอนจ้องมองโฮเวิร์ดอย่างเย็นชา อย่างที่เขาบอก โฮเวิร์ดไม่ใช่คนโพสต์ภาพเหล่านั้นและโยนความผิดไปที่พนักงานผู้หญิงด้านล่างเวทีที่ชื่นชมไซม่อนแทน ผู้หญิงพวกนั้นอิจฉาเธอรึเปล่า? เพราะแบบนั้น พวกเธอจึงขุดคุ้ยอดีตของชารอนและโพสต์ภาพเหล่านั้นรวมถึงแต่งบทความขึ้นมา?

แต่ทว่า ชารอนก็ไม่เชื่อโฮเวิร์ด เธอยังต้องการถามเขาอีก ถึงกระนั้น ลิฟต์ก็ขึ้นมาถึงชั้นของห้องทำงานไซม่อนแล้ว โฮเวิร์ดปัดมือชารอนออกแล้วหันหลังเดินออกไป

ทว่า หลังจากที่โฮเวิร์ดเดินออกไป เขาก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ เขาหยุดเดินและหันศีรษะกลับมาที่ชารอนพร้อมกล่าวคำพูดอย่างเย็นชา "ถ้าคุณยอมเป็นเด็กดีฟังผมตั้งแต่แรกและออกไปจากที่นี่ พร้อมกับหย่ากับลุงไซม่อน มันก็คงจะไม่มีปัญหาอะไรมากมายขนาดนี้หรอกใช่ไหม?"

หลังจากที่เขาพูดอย่างนั้น ประตูลิฟต์ก็ปิดลงอย่างช้า ๆ ในระหว่างนั้น ชารอนก็พลันสังเกตเห็นความเกลียดชังและความขุ่นเคืองออกมาจากในดวงตาของโฮเวิร์ด

ชารอนยังคงกำหมัดแน่น เขาเป็นคนที่โพสต์ภาพพวกนั้นรึเปล่านะ?

เฉพาะพนักงานในบริษัทเท่านั้นที่จะสามารถโพสต์ข้อความและรูปภาพลงบนกระทู้ของบริษัทได้ นอกจากโฮเวิร์ดแล้ว ชารอนก็นึกไม่ออกแล้วว่าใครจะมีรูปเดิมเมื่อห้าปีก่อน

แน่นอน ในตอนนี้ ชารอนยังไม่อยากเข้าใจในสิ่งที่โฮเวิร์ดพูดออกมาก่อนหน้านี้ บางที อาจมีใครสักคนไม่พอใจจนต้องขุดอดีตของชารอนมาเปิดเผยต่อสาธารนะก็ได้

ชารอนมาที่ห้องทำงานของท่านประธาน แต่แล้ว เธอก็ได้รับแจ้งว่าไซม่อนไม่อยู่ เขาออกไปทำธุระเรื่องโครงการสำคัญและไม่แน่ใจว่าจะกลับมาเมื่อไหร่

นอกจากนี้ ชารอนเองก็ไม่สามารถนั่งรอเขาอยู่ที่นี่นานขนาดนั้นได้ ถ้าไซม่อนออกไปทำธุระเรื่องโครงการของบริษัท การโทรหรือส่งข้อความไปหาไซม่อนคงไม่เหมาะสมเท่าไหร่นัก มันอาจจะเป็นการรบกวนเขาได้

ชารอนคิดว่าไซม่อนน่าจะเห็นบทความในกระทู้แล้ว เพราะมันเป็นกระทู้ของบริษัท ดังนั้น เขาน่าจะต้องได้อ่านแล้วแน่

บางที ชารอนอาจไปถามไซม่อนหลังจากนั้นก็ได้

ทันใดนั้น เลขานุการคนหนึ่งก็เดินมาบอกกับชารอนว่าผู้จัดการแผนกออกแบบต้องการพบเธอ ชารอนจำเป็นต้องไปที่ห้องทำงานเดี๋ยวนี้