ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 193

ชารอนและยูจีนถึงกับกอดกันอยู่ข้างถนน!

น้ำเสียงของไซม่อนนั้นเย็นชาและดังขึ้นเรื่อย ๆ "คุณขาดผู้ชายขนาดนั้นเลยเหรอ? หรือคุณชอบเที่ยวเตร่หว่านเสน่ห์ใส่ผู้ชายไปทั่วเหมือนที่โฮเวิร์ดพูด?"

ท้ายที่สุด ไซม่อนก็จัดการธุระที่เมืองซีเสร็จและรีบกลับมา หลังจากที่ไซม่อนลงจากเครื่อง เขาก็รีบตรงมายังคอนโดทันที

เขาต้องการเซอร์ไพรส์ชารอน แต่ทว่า ไซม่อนไม่คิดเลยว่าชารอนจะเป็นฝ่ายเซอร์ไพรส์เขาแทน

ไซม่อนเคยเตือนชารอนไปมากกว่าหนึ่งครั้งแล้วว่าเขาไม่อนุญาตให้เธอติดต่อกับยูจีนอีก ทว่า ไม่เพียงแค่ชารอนไม่ฟังเท่านั้น แต่เธอยังกอดกับยูจีนอยู่ข้างถนนอีกต่างหาก!

ทันใดนั้น ใบหน้าของชารอนพลันเปลี่ยนเป็นสีแดง เธอโกรธมากเสียจนต้องยกมือขึ้นมาเพื่อตบหน้าผู้ชายตรงหน้า "ไซม่อน คุณมันคนสารเลว!"

ชารอนตัวสั่นด้วยความโกรธ ไซม่อนกล้าพูดอะไรแบบนั้นออกมาได้อย่างไรกัน? เขากำลังเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเธออยู่!

ทันใดนั้น รอยฝ่ามือของชารอนพลันปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าอันหล่อเหลาของไซม่อนทันที ดูเหมือนว่าชารอนจะตบหน้าไซม่อนเข้าไปอย่างเต็มแรง

ไซม่อนจ้องมองชารอนอย่างเยือกเย็น ออร่าสุดอันตรายแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขาราวกับไซม่อนต้องการที่จะฉีกชารอนออกมาเป็นชิ้น ๆ

ชารอนรู้สึกโกรธและหัวร้อนไม่น้อย เธอจะรู้มาไก้อย่างไรว่าไซม่อนสามารถทำตัวน่ากลัวได้ขนาดนี้? ชารอนถึงกับทุบหน้าอกของชายตรงหน้าด้วยมือทั้งสองข้าง "ไปให้พ้นเลยนะ..."

ทว่า ไซม่อนพลันขมวดคิ้วและคว้ามือของชารอนเอาไว้ได้ทัน เขาพลันกดชารอนลงบนโซฟา นอกจากนี้ ไซม่อนยังกล่าวคำพูดที่ค่อนข้างดูถูกออกมาด้วย "ดูเหมือนคุณจะขาดผู้ชายจริง ๆ ด้วยสินะ"

หลังจากที่ไซม่อนพูดออกไปเช่นนั้น เขาก็ก้มลงจูบริมฝีปากของชารอนอย่างหนักหน่วง

หลังจากตื่นตระหนกอยู่ครู่หนึ่ง ชารอนก็กลับมารู้สึกตัว เธอดิ้นรนพร้อมกับสะบัดทั้งแขนและขาของตัวเอง "ไอ้คนโรคจิต ออกไป..."

ทว่า หลังจากนั้น ชารอนก็ไม่สามารถเอ่ยคำพูดออกมาได้อีกต่อไป