ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 209

หัวใจของชารอนรู้สึกเจ็บปวด ลำคอของเธอเริ่มแห้งและขมขื่น เธอแสร้งทำเป็นมองลงมาที่ลูกชาย

ทว่า ภาพที่เธอเห็นนั้นเป็นของจริง ถึงกระนั้น ถ้าไซม่อนเคยนอนกับรีเบคก้าจริง ๆ ทำไมเขาถึงพูดกับเธอแบบนั้นล่ะ?

ฟิโอน่ามองไปยังชารอนที่ดูมึนงงและหัวเราะออกมา เธอกล่าวเสริม “ยอมรับความจริงได้แล้วน่า ไซม่อน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ป้าจะปกป้องหนูรีเบคก้าเอง”

“ป้ากำลังพูดเรื่องอะไรน่ะ? ไซม่อนทำอะไรกับรีเบคก้า?” เพเนโลเป้มองไปยังฟิโอน่าอย่างเคร่งขรึม

ดักลาสมองพวกเขาและความขมวดคิ้ว ดักลาสเองก็ไม่เข้าใจเช่นกัน

ในตอนนี้ รีเบคก้ารู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย เธอรู้ว่าฟิโอน่าต้องการจะพูดอะไรออกมา เพราะฟิโอน่าเห็นรูปถ่ายของเธอกับไซม่อนในโทรศัพท์แล้ว ฟิโอน่าจึงคิดว่าพวกเขาทั้งสองหลับนอนด้วยกัน

ทว่า ไซม่อนยังคงไร้ความรู้สึก เขาเผยสายตาเย็นชาออกมา เขาเม้มริมฝีปากเข้าหากันโดยไม่พูดอะไร

“คุณป้าฟิโอน่าคะ อย่า...” รีเบคก้าต้องการหยุดฟิโอน่า เพราะความเงียบของไซม่อนทำให้ใจเธอสั่น

แต่ทว่า ฟิโอน่ากลับคว้าโทรศัพท์มาจากรีเบคก้าแทน “ทำไมหนูต้องทำตัวขี้อายแบบนี้ด้วยล่ะ? ถ้าเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นแล้ว หนูก็แค่ต้องเผชิญหน้ากับมัน แค่นั้นเอง เพราะหนูกับไซม่อนนอนร่วมเตียงเดียวกันแล้วไงล่ะ ตระกูลแซคคารี่จะต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ และเราจะไม่ทำให้หนูผิดหวังเลยจ้ะ”

"อะไรนะ? นอนด้วยกัน?” เพเนโลเป้เพ่งมองไปทางรีเบคก้าอย่างกะทันหัน

ฟิโอน่าเหลือบมองยังชารอนอย่างตั้งใจก่อนที่จะให้เพเนโลเป้ดูรูปภาพ “นี่ไง เพเนโลเป้ ดูซิว่าไซม่อนทำอะไรกับรีเบคก้า...”

ในตอนนี้ ชารอนต้องการอุดหูและไม่อยากรับรู้อะไรเลย เธอบอกตัวเองว่าไม่ต้องสนใจ แต่ทว่า ชารอนก็ไม่สามารถหักห้ามใจของตัวเองได้

ทันทีที่เห็นรูปภาพ สีหน้าของเพเนโลเป้ก็เปลี่ยนไป เธอหันไปหาไซม่อนอย่างกะทันหันและกล่าวคำพูดออกมาอย่างโกรธจัด “นาย... นายทำบ้าอะไรลงไปน่ะ?!”

อันที่จริง เพเนโลเป้เป็นผู้หญิงหัวโบราณมาก เธอไม่เคยเห็นด้วยกับการแต่งงานของไซม่อนกับชารอนเลย เพราะฉะนั้น ก่อนที่ทั้งสองจะหย่ากัน เธอก็ไม่อนุญาตให้ไซม่อนไปหลับนอนกับผู้หญิงคนอื่นด้วยเช่นกัน!

“เพเนโลเป้ เป็นยังไงล่ะ? ไซม่อนควรรับผิดชอบและแต่งงานกับรีเบคก้ารึยัง?"

“พ่อคะ อยากเห็นสิ่งที่ไซม่อนทำไหม?” เพเนโลเป้กล่าวคำพูดและพยายามจะแสดงรูปถ่ายให้ดักลาสดู

ดักลาสหันหน้าหนีและโบกมือให้เธอ “พอแล้วพอ ในเมื่อมันมาถึงขนาดนี้แล้ว ไซม่อน รีบไปหย่ากับชารอนเสีย แล้วลูกก็ช่วยรับผิดชอบต่อรีเบคก้าด้วย”

ชารอนกำหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว ชารอนรู้สึกเหมือนกับพวกทุกคนเห็นเธอเป็นตัวตลก ทั้งครอบครัวต้องการให้ไซม่อนแต่งงานกับรีเบคก้า แถมพวกเขายังคุยกันอย่างเปิดเผยต่อหน้าชารอนด้วย พวกเขากำลังจะสื่อให้ชารอนรู้ว่าเธอควรออกไปได้แล้วใช่ไหม?

ชารอนเหลือบมองไซม่อนซึ่งนิ่งเงียบมาโดยตลอด ชารอนเผยความผิดหวังออกมาผ่านดวงตา เขามีรีเบคก้าอยู่แล้ว แล้วทำไมเขาถึงต้องแสร้งทำเป็นรักเธอด้วยล่ะ?

ชารอนหายใจเข้าเฮือกใหญ่ เธอไม่สามารถอยู่ที่นี่และเป็นสักขีพยานของตอนจบที่มีความสุขของพวกเขาได้อีกต่อไป

ทว่า ก่อนที่ชารอนจะพูดอะไร เซบาสเตียนพลันกระโดดขึ้นมาและปกป้องแม่ของตัวเอง เด็กชายกล่าวคำพูดกับไซม่อน “ถ้าพ่อหย่ากับแม่ของผม ผมจะไม่เรียกพ่อว่าพ่ออีกแล้ว!” หลังจากนั้น เด็กน้อยก็หันไปทางดักลาส “ถ้าปู่บังคับให้พ่อหย่ากับแม่ ผมก็จะไม่อยู่กับปู่อีกแล้วเหมือนกัน" ทันทีที่พูดจบ เด็กน้อยจึงกอดหน้าอกด้วยท่าทีโกรธเคือง

ใบหน้าของดักลาสแข็งกระด้างพร้อมกับจ้องเขม็งมาทางเด็กชาย ด้วยอายุปูนนี้ เขาสั่งสอนเด็กคนนี้ไม่ได้เลยรึยังไงกัน? ไม่มีวันเสียหรอก!

ชารอนจับมือเซบาสเตียนและกล่าวคำพูดกับไซม่อน “ไหน ๆ คุณก็ตื่นแล้ว ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะคะ”

ชารอนตำหนิตัวเองเพราะความโง่เขลาของเธอ เธอวิ่งมาที่นี่อย่างรีบร้อนเพียงเพื่อต้องมาดูการเปิดเผยความสัมพันธ์ของไซม่อนและรีเบคก้า

เธอกำลังจะหันหลังและจากไปพร้อมกับลูกชาย แต่ทว่า ท้ายที่สุดแล้ว ไซม่อนก็พูดขึ้น “อย่าเพิ่งออกไป ใครบอกให้คุณออกไป?”

ชารอนถึงกับหายใจติดขัด ถ้าชารอนไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไป เธอควรจะอยู่ที่นี่เพื่อฟังพวกเขาวางแผนจัดงานแต่งงานรึยังไงกัน?

ด้วยเหตุผลบางอย่าง ชารอนพลันหยุดเดิน ก็ได้ เธอจะยืนฟังทุกอย่าง ไซม่อนมีอะไรจะแก้ตัวอีกไหมล่ะ?

ไซม่อนจ้องมองไปยังรีเบคก้า น้ำเสียงเย็นชาของเขาดุดันราวกับลมหนาว “คุณคงรู้ดีสินะว่าผมเคยแม้แต่จะแตะต้องตัวคุณรึเปล่า?"

ไซม่อนไม่รู้เลยว่ารีเบคก้าแอบถ่ายรูปแบบนั้น เพราะฉะนั้น มันไม่น่าแปลกใจเลยที่ชารอนกล่าวหาว่าเขานอนกับเธอ เพราะชารอนคงเห็นภาพนั้นแล้ว

รีเบคก้ากัดริมฝีปากของตัวเอง เธอกำชายเสื้อเอาไว้แน่น เธอหงุดหงิดจนไม่รู้จะพูดอะไรออกมาแล้ว