ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 212

ทันใดนั้น ชารอนพลันขมวดคิ้ว เธอกับไซม่อนเห็นพ้องกันว่าการแต่งงานของทั้งสองจะเป็นความลับ เพราะฉะนั้น เธอจึงต้องบอกในประวัติพนักงานว่าตัวเองโสด นั่นเป็นเพราะทั้งสองตัดสินใจว่าจะไม่เปิดเผยความสัมพันธ์ต่อสาธารณะ

ชารอนกัดริมฝีปาก ทันใดนั้น เธอจึงอยากรู้ว่าไซม่อนจะตอบกลับอย่างไร

ก่อนที่ไซม่อนจะตอบกลับ ยูจีนก็เลิกคิ้วและพูดอย่างประชดประชันอีกครั้ง “อ่า ฉันเข้าใจแล้ว นายคงจะแต่งงานแล้วสินะ แต่มันคงเป็นความลับ ถ้าอย่างนั้น มันก็หมายความว่านายไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าตัวเองแต่งงานแล้วใช่ไหมล่ะ? หรือนายคิดว่าเธอไม่เหมาะสมพอสินะ? เพราะแบบนั้น นายจึงไม่ต้องการบอกให้ทุกคนรู้ว่าชารอนเป็นภรรยาของนาย ฉันพูดถูกไหม?"

ยูจีนหยุดพูดไปชั่วครู่และเพิกเฉยต่อสายตาของไซม่อนซึ่งเย็นชาลงทุกวินาที “เธอคลอดลูกชายให้นายเลยนะ แต่นายยังไม่ชอบเธออีกเหรอ?”

“คุณยูจีนคะ พอได้แล้ว...” ชารอนทนฟังไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ดังนั้น เธอจึงตะโกนออกมาตามสัญชาตญาณเพื่อให้เขาหยุด

ยูจีนไม่เข้าใจสถานการณ์ระหว่างชารอนและไซม่อน ดูเหมือนว่าเขาจะพูดเกินไปหน่อยแล้ว

นอกจากนี้ ชารอนเองก็รู้ตัวดี คนอย่างเธอจะคู่ควรและเหมาะสมกับไซม่อนซึ่งเป็นถึงท่านประธานแซคคารี่ได้อย่างไรกัน?

นอกจากนี้ เธอยังเคยเป็นแฟนของหลานชายไซม่อนอีก ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเธอนอกใจโฮเวิร์ด การยอมรับว่ามีชารอนเป็นภรรยาคงมีแต่จะทำให้ไซม่อนกลายเป็นตัวตลกเท่านั้น

ถ้าไม่ใช่เพราะเซบาสเตียน ไซม่อนคงไม่ตกลงที่จะแต่งงานกับชารอนหรอก แต่ถึงกระนั้น เขาก็ได้รับผิดชอบในส่วนของเธอไปแล้ว

ถึงอย่างไร ไม่ช้าก็เร็ว การแต่งงานที่หลอกลวงของทั้งสองก็จะต้องจบลงอยู่ดี

“ปล่อยให้เขาพูดต่อไปเถอะ ผมอยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะพูดอะไรออกมาอีก" ไซม่อนกล่าวคำพูดอย่างเย็นชา

ทว่า ดูเหมือนยูจีนจะต้องการทำให้ไซม่อนโกรธ ด้วยเหตุนั้น เขาจึงกล่าวคำพูดต่อไป “ไซม่อน ถ้านายไม่เห็นคุณค่าของเธอ ก็ปล่อยชารอนไปเถอะ เดี๋ยวฉันจะดูแลเธอเอง"

ชารอนมองไปยังยูจีนอย่างตกตะลึง “คุณยูจีน เมื่อกี้... คุณพูดว่าอะไรนะ?”

เขากำลังบอกให้ไซม่อนหย่ากับเธองั้นหรือ? ทว่า นั่นไม่ใช่ส่วนที่น่ากลัวที่สุด ประโยคที่ทำให้ชารอนตกตะลึงจริง ๆ คือประโยคสุดท้ายต่างหาก

ยูจีนมีความรู้สึกอะไรบางอย่างกับเธองั้นหรือ?

ยูจีนมองไปทางชารอนด้วยสีหน้าจริงจัง “ชาร์ ปล่อยเขาไปเถอะ เขาไม่เหมาะกับคุณหรอก จากนี้ไป ผมจะดูแลคุณเอง”

ในตอนนี้ ชารอนรู้สึกสับสนไปหมดแล้ว เขากำลังสารภาพรักกับเธองั้นหรือ?

ถึงอย่างไร ชารอนก็แทบจะไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยินเลย เธอไม่เคยคิดเลยว่ายูจีนชอบเธอแบบนั้น

ไซม่อนมองดูทั้งสอง สีหน้าของเขามืดมน ทันใดนั้น ดวงตาของไซม่อนพลันเผยความอันตรายออกมา ถ้าเขาสามารถขยับตัวได้ ไซม่อนก็คงซัดหมัดเข้าไปที่หน้าของยูจีนแล้ว

มันจะกำแหงมากเกินไปแล้วนะ ยูจีน นิวตัน! เขาพยายามขโมยผู้หญิงของไซม่อนไปต่อหน้าต่อตา!

ไซม่อนหันมาและจ้องไปที่ชารอนโดยไม่กะพริบตา เขาพลันหายใจอย่างหนักหน่วง บัดซบ! ชารอนจะตอบตกลงรับรักยูจีนงั้นรึอย่างไรกัน?

“ชารอน ยีนส์ อย่าแม้แต่คิดที่จะตอบตกลงกับหมอนั่นเชียว” ไซม่อนหรี่ตาลงอย่างอันตราย

“ท่านประธานแซคคารี่ นายถึงกับต้องข่มขู่ผู้หญิงแบบนี้เลยเหรอ?" ยูจีนกล่าว

ไซม่อนหันไปมองยูจีน ทว่า เขาพลันกล่าวคำพูดเยาะเย้ยออกมาเช่นกัน “อ่า ฉันได้ยินมาว่าบริษัทพรอสเพอร์กำลังประมูลเมืองตากอากาศทางฝั่งตะวันออกอยู่ อันที่จริง ฉันเองก็สนใจโครงการนั้นเหมือนกัน เพราะฉะนั้น บริษัทเซ็นทรัลคอร์ปอเรชั่นจะเข้าร่วมประมูลด้วย”

ทันใดนั้น รอยยิ้มของยูจีนพลันแข็งทื่อขึ้น แสงเย็นวาบในดวงตาของชายทั้งสองปะทะกัน บรรยากาศรอบตัวชารอนเริ่มตึงเครียด

อันที่จริง บริษัทสาขาย่อยของนิวตันก่อตั้งขึ้นมาเมื่อสองปีแล้ว แต่ทว่า สำนักงานใหญ่ของพวกเขาอยู่ที่เมืองอื่น อีกทั้ง หากบริษัทแซคคารี่ เซ็นทรัล คอร์ปอเรชั่นเข้ามามีส่วนร่วมในการทำธุรกิจบางอย่าง บริษัทอื่น ๆ โดยรอบก็แทบจะไม่สามารถสู้ได้เลย นั่นคือเหตุผลที่ทั้งสองบริษัทไม่ได้ปะทะกันมากนักในช่วงสองปีที่ผ่านมา

ถึงกระนั้น ครึ่งปีที่ผ่านมา นับตั้งแต่ยูจีนกลายเป็นผู้นำของตระกูลนิวตัน การแข่งขันทางธุรกิจของทั้งสองบริษัทก็ทวีความรุนแรงขึ้นในทันใด

ในตอนนี้ ยูจีนเองก็เริ่มให้ความสำคัญกับบริษัทสาขาย่อยซึ่งตั้งอยู่ที่นี่ด้วย ความทะเยอทะยานของยูจีนคือการกำจัดบริษัทคู่แข่งอย่างตระกูลแซคคารี่ทิ้งไปเสีย

เมืองตากอากาศทางตะวันออกถือเป็นโครงการใหญ่แห่งแรกของบริษัทพรอสเพอร์ พวกเขาจะต้องชนะการประมูลเท่านั้น

แน่นอน หากไซม่อนเข้าร่วมการประมูลและการแข่งขันในครั้งนี้ด้วย ยูจีนจะตกอยู่ในที่นั่งลำบาก เพราะไซม่อนก็เป็นเหมือนเจ้าถิ่นของที่นี่