ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 214

ไซม่อนได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่เขาก็ยังตั้งใจมาที่นี่ เขาเพียงแค่อยากเข้ามาหาเรื่องยูจีนงั้นเหรอ?

ชารอนพลันรู้สึกหายใจไม่ออก เธอสงสัยว่าตัวเองควรเดินออกไปดูข้างนอกหรือไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น ทว่า ทันใดนั้นเอง ประตูห้องก็ถูกผลักออก

เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นไซม่อน เขายังคงนั่งอยู่บนรถเข็น

“คุณไม่ได้ออกไปหรอกเหรอ? ทำไมคุณถึงกลับเข้ามาอีกล่ะ?” ชารอนจ้องมองไซม่อนด้วยความโกรธ

ใบหน้าของไซม่อนนิ่งเฉย น้ำเสียงของเขาช่างเย็นชา “ผมกลับมาเพื่อเตือนว่าคุณยังคงเป็นภรรยาที่ถูกกฎหมายตามทะเบียนสมรสอยู่ ผมยังไม่ตายสักหน่อย เพราะฉะนั้น เลิกคิดเรื่องพัฒนาความสัมพันธ์กับยูจีนไปได้เลย" ทันทีที่พูดจบ ไซม่อนก็ขอให้พยาบาลพาเขาออกไป

ไซม่อนยังคงทำหน้าบูดบึ้ง ในตอนแรก ไซม่อนต้องการเข้ามาหาชารอนเพื่อคุยกับเขาเรื่องรีเบคก้า แต่ท้ายที่สุดแล้ว ไซม่อนก็กลับต้องมาเห็นชารอนอยู่ในอ้อมกอดของยูจีนโดยไม่คาดคิด

ดูเหมือนว่าไซม่อนจะรีบร้อนมากไป เขาไม่ควรเข้ามาเลย

ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเขากับรีเบคก้า ทำไมเธอถึงต้องสนใจด้วยล่ะ?

ภายในห้อง ชารอนยังคงจ้องมองไปที่ประตู ไซม่อนวนกลับมาเพียงเพื่อจะพูดแค่นี้เหรอ?

อันที่จริง ชารอนไม่ต้องการให้ไซม่อนเตือนอะไรเลย มันชัดเจนอยู่แล้ว อีกทั้ง เธอเองก็รู้ขอบเขตของตัวเองดี

แต่ทว่า ชารอนเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมยูจีนถึงพุ่งตัวเข้ามากอดเธอและกล่าวคำพูดแปลกประหลาดแบบนั้นออกมา

เขาพูดเหมือนรู้จักเธอมานานแล้ว แต่ทว่า ชารอนจำอะไรไม่ได้เลย

ยูจีนจำคนผิดรึเปล่านะ?

ชารอนนอนพักอยู่ในห้องผู้ป่วยเป็นเวลาสองวันด้วยจิตใจที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวล เธอต้องการไปเยี่ยมไซม่อน แต่ทว่า ทันทีที่คิดถึงเรื่องไม่น่าอึดอัดใจระหว่างทั้งสอง ชารอนก็พลันกลัวว่าไซม่อนจะไม่มีความสุขที่ได้พบเธอ

เธอรู้สึกเบื่อหน่ายกับการต้องนอนอยู่แต่ในโรงพยาบาลไม่น้อย นอกจากนี้ อาการบาดเจ็บของเธอก็ไม่ได้รุนแรงขนาดนั้นด้วย ไม่นานนัก เธอจึงตัดสินใจขอตัวออกจากโรงพยาบาล

ก่อนออกจากโรงพยาบาล ท้ายที่สุด ชารอนก็รวบรวมความกล้าเพื่อที่จะไปเยี่ยมไซม่อน

เธอมาถึงประตูห้องของไซม่อน ซึ่งมันไม่ได้ถูกปิดสนิท ทันใดนั้น ระหว่างที่ชารอนกำลังจะเคาะประตู เธอก็พลันได้ยินเสียงดังออกมาจากข้างใน

"การมีผู้หญิงคนนี้อยู่ข้างกายนั้นอันตรายกับนายเกินไป นายต้องหย่ากับเธอเท่านั้น!" เพเนโลเป้ แซคคารี่ตะโกนด้วยน้ำเสียงที่แม้แต่ไซม่อนก็ไม่อาจเถียงได้

ชารอนไม่คาดคิดเลยว่าตัวเองจะได้ยินเช่นนั้นทันทีที่มาถึง เพเนโลเป้กำลังบังคับให้ไซม่อนหย่ากับเธออีกครั้ง

ไซม่อนมักจะถูกคนในครอบครัวบังคับให้หย่ากับชารอนตลอดเวลาเลยรึยังไงกัน?

ทว่า ในเมื่อไซม่อนไม่ได้อยากแต่งงานตั้งแต่แรก งั้นทำไมเขาถึงต้องมาจดทะเบียนสมรสกับเธอด้วยล่ะ?

ไซม่อนก็อาจทำตามข้อตกลงของครอบครัวและแต่งงานกับรีเบคก้า เพราะหากเป็นเช่นนั้น ทั้งสองก็คงจะเหมาะสมกัน อีกทั้ง ไซม่อนก็คงจะไม่ถูกคนในครอบครัวบังคับให้หย่าร้างอีกด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น เขาเคยหลับนอนกับรีเบคก้ามาแล้ว

ชารอนยืนอยู่หน้าห้องด้วยความงุนงงอยู่ครู่หนึ่ง เธอพลันสงสัยว่าตัวเองควรเคาะประตูหรือไม่

หลังจากนั้น ชารอนก็ได้ยินเสียงของเพเนโลเป้ดังขึ้นอีกครั้ง “พี่จะหาภรรยาที่เหมาะกับนายให้เอง ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์ชีวิต หน้าตา ความรู้ ทุกอย่าง เธอคนนั้นต้องคู่ควรกับนาย ไม่ใช่ผู้หญิงอย่างชารอน เธอไม่มีอะไรดีเลยสักนิด ส่วนรีเบคก้าเองก็ยังดีไม่ถึงมาตรฐานที่พี่ตั้งเอาไว้ให้นาย"

อุบัติเหตุทางรถยนต์ของไซม่อนในครั้งนี้ส่งผลกระทบต่อเพเนโลเป้เป็นอย่างมาก สำหรับเธอแล้ว ไซม่อนมีความสำคัญมากกว่าสิ่งอื่นใด

เมื่อต้องเห็นไซม่อนเจ็บปวด โดยเฉพาะต้นตอมาจากผู้หญิงอย่างชารอน เพเนโลเป้พลันรู้สึกโกรธไม่น้อย เธอไม่มีวันยอมให้ชารอนอยู่เคียงข้างและทำให้ไซม่อนได้รับบาดเจ็บอีกแน่

อันที่จริง ชารอนเองก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจเลยว่าทำไมเพเนโลเป้ถึงไม่ชอบขี้หน้าเธอนักหนา แต่ทว่า สิ่งที่ทำให้ชารอนประหลาดใจก็คือเพเนโลเป้เองก็ไม่ชอบรีเบคก้าเช่นกัน

ตามความเข้าใจของชารอน ตระกูลลอว์เรนซ์ไม่ได้ดีเลิศเท่าตระกูลแซคคารี่ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันเสมอมา รีเบคก้ากลับมาจากการเล่าเรียนในต่างประเทศ อีกทั้ง รูปร่างหน้าตาของเธอก็ไม่ได้แย่อะไรเลย แต่ทว่า มาตรฐานของรีเบคก้าเองก็ยังไม่ถึงความคาดหวังที่เพเนโลเป้ตั้งเอาไว้

ชารอนอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าผู้หญิงแบบไหนกันที่คู่ควรกับไซม่อน แซคคารี่ มันคงไม่ใช่นางฟ้าจากบนสวรรค์หรอกใช่ไหม?

“พี่เพเนโลเป้ การแต่งงานแบบที่พี่จะเลือกคู่ครองให้ ผมไม่เอาด้วยหรอกนะ” ไซม่อนกล่าวคำพูดอย่างใจเย็นออกมา

“ไม่ว่านายจะยอมรับหรือไม่ ฉันก็ตัดสินใจให้นายแล้ว ถ้านายยืนยันที่จะเลือกเดินในเส้นทางของตัวเอง พี่เองก็จะทำให้ชารอนหายไปเหมือนกัน" คำพูดของเพเนโลเป้นั้นเย็นชาไม่น้อย