ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 215

ชารอนรู้สึกตกตะลึงที่หน้าประตู ความตื่นตระหนกแพร่กระจายออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ เพเนโลเป้หมายถึงอะไรกัน?

เธออยากจะฆ่าใครสักคนงั้นหรือ?

อันที่จริง ชารอนรู้ตั้งแต่เนิ่น ๆ แล้วว่าสมาชิกในตระกูลแซคคารี่ต่างเป็นคนที่มีอิทธิพล แต่ทว่า ชารอนไม่ได้คาดคิดเลยว่าพวกเขาสามารถทำได้แม้กระทั่งการฆ่าคน!

เธอเอามือปิดปากด้วยความตื่นตระหนกเพราะกลัวว่าตัวเองจะส่งเสียงออกมา ชารอนอยากจะจากไปอย่างเงียบ ๆ แต่ทว่า คำพูดต่อไปของเพเนโลเป้กลับทำให้เธอตกใจอีกครั้ง

ไม่นานนัก เพเนโลเป้พลันกล่าวคำพูดออกมา “สำหรับรีเบคก้าคนนั้น เธอก็ดูจะเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อยและเหมาะสมดีนะ แถมเธอยังจบจากต่างประเทศด้วย แต่ยังไงก็เถอะ เธอกล้าทำเรื่องไร้ยางอายแบบนั้นได้ยังไงกัน? นอกเหนือจากความจริงที่ว่าเธอทำให้อาการแพ้ของนายกำเริบ เธอกลับขึ้นไปนอนบนเตียงกับนายโดยไม่สวมใส่เสื้อผ้าอีก เธอต้องการเพียงแค่อยากจะมีเพศสัมพันธ์กับนายเพื่อที่จะได้แต่งงานและเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลแซคคารี่เท่านั้น”

ชารอนคิดว่าตัวเองหูฝาดไป รีเบคก้าโกหกงั้นเหรอ?

เธอเข้าใจไซม่อนผิดงั้นหรือ? พวกเขาไม่ได้หลับนอนด้วยกันแน่หรือ?

“เธอจงใจถ่ายรูปลามกเพื่อทำให้นายรับผิดชอบ ความคิดแบบนั้นยังเด็กน้อยมากนักที่กล้ามาลูบคมตระกูลแซคคารี่ของเรา” เพเนโลเป้กล่าวคำพูดออกมาอย่างดูถูก

เมื่อมาถึงจุดนี้ ท้ายที่สุด ชารอนก็เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด เธอเข้าใจไซม่อนผิดเพราะรูปถ่ายของรีเบคก้า

ทำไมเธอถึงโง่เง่าได้ขนาดนี้กัน? รูปภาพนั้นสามารถตบตาและทำให้ชารอนเชื่อได้อย่างสนิทใจ

เมื่อนึกถึงภาพนั้น ชารอนพลันรู้สึกไม่สบายใจอยู่ตลอดเวลา เธอถึงกับเศร้าจนนอนไม่หลับทั้งคืน เธอเอาแต่นึกถึงฉากวาบหวิวที่ระหว่างไซม่อนและรีเบคก้าในใจ นอกจากนี้ เธอยังโกรธที่ไซม่อนทำแบบนั้นกับรีเบคก้าอีกด้วย

เมื่อคิดถึงเรื่องราวทั้งหมดที่ผ่านมา ชารอนรู้สึกว่าตัวเองไร้สาระไม่น้อย

เธอกังวลเรื่องไซม่อนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

ในระหว่างที่ชารอนกำลังตกอยู่ในความงุนงง ทันใดนั้น เสียงของผู้ชายคนหนึ่งก็พลันดังขึ้นข้างหูของชารอน “คุณผู้หญิงครับ คุณมาที่นี่เพื่อพบเยี่ยมท่านประธานแซคคารี่ใช่ไหม? ทำไมคุณไม่เข้าไปข้างในล่ะ?”

ชารอนถึงกับตกใจจนแทบจะกรีดร้องออกมา ทันทีที่หันไปมองชายตรงหน้า ดวงตาของชารอนพลันเบิกกว้าง แฟรงกี้กำลังยืนยิ้มอยู่ข้างชารอน

ชารอนตบหน้าอกของตัวเอง เขามาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? ทำไมเราถึงไม่ได้ยินเสียงเขาเดินมาเลยล่ะ?

“ใครอยู่ข้างนอกน่ะ?” เพเนโลเป้ตะโกนออกมาอย่างเย็นชาจากข้างใน

ชารอนพลันสบถถึงความโชคร้ายของตัวเอง เธอถูกจับได้แล้วว่าแอบฟัง อีกทั้ง เธอเองก็ไม่สามารถหนีไปไหนได้แล้วด้วย

แฟรงกี้ก็ผลักประตูให้เปิดออก เขาเผยยิ้มและกล่าวคำพูดกับชารอนอย่างสุภาพ “คุณผู้หญิง เชิญเข้าไปก่อนเลยครับ”

ชารอนสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่ เธอกัดฟันและเดินเข้าไปในห้องของไซม่อน

ภายในห้อง ไซม่อนกำลังนั่งพิงอยู่กับหัวเตียง ดวงตาสีเข้มคู่หนึ่งพลันกวาดมองมาที่ชารอน นั่นทำให้หัวใจของชารอนบีบรัดกันโดยไม่รู้ตัว

“ชารอน เธอแอบฟังพวกเราอยู่ข้างนอกรึเปล่า?” เพเนโลเป้จ้องมองมาที่ชารอนอย่างเย็นชา

“ฉันแค่อยากมาเยี่ยมไซม่อนเท่านั้น ไม่ได้ตั้งใจจะมาแอบฟังอะไรคุณเลย” ชารอนกล่าว

แต่ทว่า เพเนโลเป้จะเชื่อชารอนได้อย่างไรกัน?

ทันใดนั้น เพเนโลเป้พลันกล่าวคำพูดและตำหนิชารอน “คนที่ไม่คู่ควรก็พร่ำสอนไม่ได้จริง ๆ ด้วยสินะ ขนาดแอบฟังคนอื่นพูดคุยกันยังกล้าทำเลย”

ชารอนพลันเผยสีหน้ามืดลงเล็กน้อย ดูเหมือนว่าคำพูดของเพเนโลเป้จะทำร้ายจิตใจชารอนเกินไป

“พี่เพเนโลเป้คะ ฉัน…”

“ฉันบอกเธอไปหลายครั้งแล้วไม่ใช่รึยังไงกัน? อย่ามาเรียกฉันว่าพี่” เพเนโลเป้พูดแทรกขึ้นมาทันที

ชารอนเม้มริมฝีปาก หากมองจากหางตา ชารอนพลันเห็นไซม่อนนั่งอยู่อย่างเฉยเมย ถึงแม้ว่าชารอนจะกำลังถูกเพเนโลเป้ดุด่าว่ากล่าว แต่เขาก็ไม่คิดจะเข้ามาช่วยเลยด้วยซ้ำ

ใช่แล้ว เขาคงเข้าใจผิดไปแล้วว่าชารอนนอกใจโดยเล่นชู้กับยูจีน นิวตัน ทว่า ถ้าไซม่อนโกรธชารอนจริง ทำไมเขาถึงไม่ยอมยืนหยัดเพื่อเธอเสียล่ะ?

ถ้าเป็นอย่างนั้น ชารอนก็คงทำได้แค่ช่วยตัวเองเท่านั้น เพราะฉะนั้น หากชารอนเกิดพูดจาหยาบคายกับเพเนโลเป้ขึ้นมา ไซม่อนก็ไม่สามารถว่าอะไรเธอได้

“ท่านรองประธานแซคคารี่คะ ฉันบอกไปแล้วว่าฉันไม่ได้ตั้งใจแอบฟัง อีกอย่าง ไม่ว่าคุณจะยอมรับฉันหรือไม่ก็ตาม แต่ตอนนี้ฉันก็ยังเป็นภรรยาของไซม่อนอยู่นะคะ ถ้าคุณบอกว่าฉันไร้ศีลธรรม ไร้มารยาท ไม่คู่ควร งั้นคุณจะเรียกน้องชายตัวเองว่าเจ้าคนตาบอดเพียงเพราะเขามาแต่งงานกับฉันรึเปล่าล่ะคะ?”

“เธอ… เธอกล้าดียังไงถึงได้มายอกย้อนฉันแบบนี้?!” เพเนโลเป้ชี้หน้าชารอนด้วยความโกรธ