ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 32

สายตาของไซม่อนถึงกับร้อนระอุ นั่นทำให้ชารอนต้องมองไปทางอื่น “งั้นเดี๋ยวฉันขึ้นไปข้างบนก่อนนะคะ” ชารอนลงจากรถแล้วเดินไปข้างหน้าโดยไม่หันกลับมามองอีกเลย

สำหรับตอนนี้ ชารอนกำลังสัยว่าตัวเองอ่อนไหวมากเกินไป หรือความคิดของไซม่อนที่มีต่อเธอแตกต่างไปจากเมื่อก่อน?

...

ในวันนี้ ชารอนได้มาเข้าร่วมงานศพของผู้จัดการคุก

ถ้าไม่ใช่เพราะผู้จัดการคุก เธอคงเป็นคนที่นอนอยู่ในโลงศพแทนไปแล้ว

ตำรวจได้ทำการปิดคดีและสรุปว่าคนขับดื่มสุราก่อนขับรถ ด้วยเหตุนั้น คนขับจึงต้องเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับอุบัติเหตุทั้งหมดนี้

หลังจากที่ชารอนออกมาจากสุสาน ฝนก็เริ่มตกลงมา เธอหยิบร่มออกมาจากกระเป๋าและกางออก ทันใดนั้น ชารอนก็ได้รับข้อความทางโทรศัพท์

สีหน้าของชารอนเปลี่ยนไปทันทีหลังจากคลิกที่ข้อความอ่าน

ข้อความเขียนว่า [โชคดีจังนะที่ยังมีตัวตายตัวแทน ครั้งต่อไปเธอไม่โชคดีแบบนี้แน่!]

มันเป็นข้อความจากหมายเลขที่ไม่ปรากฎนาม

ชารอนพลันมือสั่นระหว่างที่กำลังถือโทรศัพท์ สิ่งนี้ทำให้ชารอนรู้ได้ทันทีว่าสาเหตุของอุบัติเหตุนั้นไม่ได้มาจกการเมาและขับแน่นอน!

ใครกันล่ะที่อยากจะให้เธอตายมากขนาดนั้น?

ฟีโอน่า? หรือแซลลี่?

ชารอนค่อนข้างมั่นใจว่ามันต้องเป็นฝีมือของแซลลี่แน่ เพราะชารอนรู้ความลับของเธอ แรงจูงใจของแซลลี่ก็คือการปิดปากชารอนเอาไว้!

ร่างกายของชารอนเริ่มสั่นเทาด้วยความโกรธ แซลลี่เป็นบ้าไปแล้วจริง ๆ ด้วย!

ทว่า สิ่งที่น่าโมโหที่สุดคือการจัดฉากทั้งหมดของแซลลี่นั้นดูเป็นธรรมชาติมาก ไม่มีหลักฐานอะไรสามารถพิสูจน์ได้ว่าเธอคือผู้ที่อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุทางรถยนต์เลยด้วยซ้ำ!

ชารอนกัดฟันและกำหมัดแน่น เธอจะปล่อยให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว เธอต้องทวงคืนความยุติธรรมให้กับผู้จัดการคุก มิฉะนั้น เธอจะสามารถยอมรับเรื่องที่เกิดขึ้นได้ยังไงกัน?

ความโกรธในหัวใจของชารอนยังไม่ทันได้หายไป ไม่นานนัก โทรศัพท์ของชารอนก็ดังขึ้น เธอมองไปที่โทรศัพท์บนมือ มันเป็นเบอร์ของคุณครูสวิฟต์