ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 34

"ไซม่อน นายมาที่นี่ทำไมกัน?” ฟิโอน่ากล่าวคำพูดออกมาด้วยรอยยิ้มสุดเมินเฉย

ไซม่อนไม่ตอบอะไร ทันใดั้น เซบาสเตียนก็พลันพูดต่อไป “คุณลุงครับ คุณป้าคนนี้แหละครับที่เดินเข้ามาตบแม่ผมเมื่อวันก่อน แถมตอนนี้ก็ลักพาตัวผมมาอีก คุณป้าต้องไม่ใช่คนนิสัยดีแน่เลยครับ ช่วยผมด้วยนะครับ โทรเรียกตำรวจให้ผมที”

ไซม่อนขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น ฟิโอน่าเคยตบหน้าชารอนมาก่อนงั้นรึ?

ทันใดนั้น ไซม่อนนึกขึ้นได้ว่าเขาเคยเห็นรอยฝ่ามือบนใบหน้าของชารอนจริง ๆ

ไซม่อนหรี่ตาลงและเผยออร่าแห่งความเยือกเย็นออกมา “คุณป้าฟีโอน่าครับ ทำไมคุณป้าต้องทำกับเด็กแบบนี้ด้วย?”

ฟิโอน่าเผยยิ้มอย่างเฉยเมย “ไซม่อน นี่ถือเป็นเรื่องส่วนตัวและเวรกรรมของโฮเวิร์ดนะ นายไม่จำเป็นต้องเข้ามายุ่ง"

ทั้งสามยังคงอยู่นอกห้องตรวจดีเอ็นเอ ทั้งนี้ เห็นได้ชัดว่าฟิโอน่ากำลังจะทำการตรวจดีเอ็นเอเพื่อดูว่าเซบาสเตียนเป็นลูกของโฮเวิร์ดหรือไม่

“ไซม่อน ส่งเด็กคนนั้นมาเดี๋ยวนี้” ฟิโอน่ายืนกรานที่จะจัดการเป้าหมายของตัวเองให้สำเร็จในวันนี้

เซบาสเตียนมองขึ้นไปยังชายร่างสูงแล้วกระพริบตา “คุณลุงครับ คุณลุงจะไม่เรียกตำรวจให้ผมเหรอ? งั้นเอาโทรศัพท์ของคุณลุงมาเลย ผมโทรเองก็ได้”

ไซม่อนหรี่ตาและสบตากับเด็กน้อย ดวงตาของเขาเผยสีเข้มกว่าเดิมในระหว่างที่กำลังกล่าวคำพูด “ออกไปจากตรงนี้ก่อนเถอะเจ้าหนู เดี๋ยวเรื่องนั้นลุงจัดการให้เอง”

เซบาสเตียนขมวดคิ้วและมองมายังไซม่อน เด็กน้อยสงสัยว่าคุณลุงคนนี้จะจัดการเรื่องนี้อย่างไร

ดูเหมือนว่าไซม่อนจะสามารถเดาความคิดของเซบาสเตียนออก เขากัดริมฝีปากและใช้นิ้วของตัวเองจิ้มไปที่จมูกออกเซบาสเตียน "ออกไปจากที่นี่ก่อนเถอะน่า แค่เชื่อใจลุงก็พอ เดี๋ยวลุงคนนี้จะจัดการเรื่องทุกอย่างให้ที่นี่เอง”

เด็กน้อยเอามือลูบจมูกและตัดสินใจเชื่อใจไซม่อนในครั้งนี้ “ก็ได้ครับ แต่ลุงห้ามปล่อยคุณป้าจอมวายร้ายคนนี้ไปนะ”

ไซม่อนไม่ต้องการพูดอะไร เขาขอให้ผู้ช่วยพาตัวเซบาสเตียนออกไป

ทว่า ฟิโอน่าจะปล่อยให้เซบาสเตียนจากไปง่าย ๆ แบบนั้นได้ยังไง? ด้วยเหตุนั้น เธอจึงตะโกนสั่งบอดี้การ์ดของตัวเองทันที “พวกนายจะไม่เข้าไปจับเด็กมาหรือยังไงกันล่ะ?”

ดูเหมือนว่าบอดี้การ์ดต้องการลงมือทันที แต่ทว่า ทันใดนั้น ไซม่อนพลันกล่าวพูดกับพวกเขาด้วยน้ำเสียงอันเคร่งขรึม “พวกนายกล้าไหมล่ะ?”