ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 35

ในตอนนี้ฟีโอน่ารู้สึกสับสนไปหมดแล้ว เด็กคนนั้นจะเป็นลูกของไซม่อนได้ยังไงกัน? เขาทำมีอะไรกับชารอนจริง ๆ งั้นเหรอ?

ให้ตายเถอะ! งั้นไซม่อนจะยอมรับผิดชอบทั้งสองและแต่งงานกับชารอนจริง ๆ ไหมเนี่ย?

ฟิโอน่ากำหมัดแน่นด้วยความโกรธ

ไซม่อนพาเซบาสเตียนออกจากโรงพยาบาลพร้อมกับโทรหาชารอนเพื่อบอกเธอว่าพบลูกชายแล้ว ไซม่อนบอกว่าจะพาเซบาสเตียนกลับคอนโด และชารอนเองก็ควรกลับคอนโดด้วยเช่นกัน

ระหว่างทางกลับคอนโด ทั้งสองนั่งอยู่ในรถ เซบาสเตียนนั่งเตะขาไปมาและจ้องมองไปยังชายร่างสูงผู้ดูเย็นชาข้างกาย เขาถามขึ้น “คุณลุงครับ เกิดอะไรขึ้นกับคุณป้าคนนั้นเหรอครับ?”

ไซม่อนเลิกคิ้วและหรี่ตามองเซบาสเตียน “ลุงบอกคุณป้าคนนั้นไปว่าลุงเป็นพ่อของนายน่ะ แล้วก็บอกเธอว่าอย่ามายุ่งกับนายอีก”

เซบาสเตียนนั่งตัวตรงแล้วถามต่อ “มันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอครับ?”

ไซม่อนพยักหน้า "ใช่"

เซบาสเตียนรู้สึกว่ามันยากที่จะเชื่อ “คุณลุงเจ๋งขนาดนั้นเลยเหรอครับ? คุณป้าคนนั้นกลัวคุณลุงบ้างหรือเปล่า?”

ไซม่อนยังคงเผยสีหน้าเย็นชาและเย่อหยิ่ง เขากล่าวคำพูดออกมาโดยไม่มีความอ่อนน้อมถ่อมตนอะไรทั้งนั้น “แน่นอน ถ้าครั้งหน้ามีพวกคนเลวมาจับตัวนายไปอีก บอกพวกเขาไปเลยนะว่าลุงเป็นพ่อของนาย แล้วจะไม่มีใครกล้ามารังแกนายอีก”

เซบาสเตียนเอียงศีรษะและมองมาที่ไซม่อน “คุณลุงครับ คือว่า... คุณลุงเป็นพวกมาเฟียหรือเปล่า?” ทำไมคนอื่นต้องกลัวถ้าพวกเขาได้ยินชื่อของคุณลุงด้วยล่ะ?

ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น ไซม่อนก็กล่าวคำพูดติดตลก "งั้นถ้าลุงเป็นมาเฟียจริง ๆ นายจะกลัวไหมล่ะ?”

เซบาสเตียนส่ายหัวอย่างตื่นเต้น “ผมไม่กลัวหรอก เพราะผมเป็นลูกชายของคุณลุงไง! เพราะแบบนั้น ถ้าคนอื่นกลัวคุณลุง พวกเขาก็ควรจะกลัวผมด้วยเหมือนกันใช่ไหม?”

ไซม่อนมองมาที่เซบาสเตียนและแอบหัวเราะ ทว่า ช่วงเวลานั้น ไซม่อนพลันนึกถึงบางสิ่งและดวงตาของเขาก็เริ่มมืดลง “งั้นเซบาสเตียนอยากให้ลุงเป็นพ่อหรือเปล่าล่ะ?’

ทันใดนั้น รอยยิ้มบนใบหน้าของเซบาสเตียนก็จางหายไป เซบาสเตียนเอามือวางไว้บนคางและเงยหน้าขึ้นพร้อมกับมองไปยังไซม่อน “ถึงแม้ว่าคุณลุงจะเป็นคนที่ผมต้องการให้เป็นพ่อ แต่คุณลุงก็ยัง.... ยังไม่ใช่พ่อที่แท้จริงของผมอยู่ดี”

ไซม่อนพลันสังเกตเห็นว่าเซบาสเตียนรู้สึกผิดหวังขนาดไหน เขาอยากจะโพล่งออกไปเหลือเกินว่าตนเองเป็นพ่อที่แท้จริงของเซบาสเตียน