ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 51

ในตอนนี้ เซบาสเตียนตระหนักได้แล้วว่าคุณปู่ถือเป็นหนึ่งในคนที่ไม่มีใครกล้าต่อล้อต่อเถียงด้วยในตระกูลนี้ ดังนั้น เซบาสเตียนเพียงแค่ต้องการให้คุณปู่ของสนับสนุนเขาด้วยอะไรก็ได้

ดักลาสเหลือบมองไปยังฟิโอน่าและกล่าวคำพูดออกมาอย่างเคร่งขรึม “เอาล่ะ หยุดทำให้เรื่องมันยุ่งยากได้แล้ว เธอเองก็อายุมากแล้วนะ ทำไมต้องมาทะเลาะกับเด็กด้วยล่ะ?”

"คุณพ่อคะ!" ฟิโอน่ารู้สึกโกรธจนตัวสั่น ขนาดดักลาสยังบอกว่าฟิโอน่าแก่เลย เธออายุมากขนาดนั้นจริงหรือ?

ฟิโอน่านั่งลงบนโซฟาด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด ดวงตาของชารอนเผยแววเป็นประกายในระหว่างที่เธอกำลังเผยยิ้มและกล่าวคำพูด “คุณป้าฟิโอน่าคะ เซบาสเตียนก็ซนแบบนี้เป็นปกติแหละค่ะ อย่าไปถือสาเด็กเลยค่ะ”

“เธอเรียกใครว่าคุณป้าฟีโอน่ากัน? อย่ามาคิดว่าเพียงเพราะไซม่อนแต่งงานด้วยแล้วเธอจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลแซคคารี่นะ!" ฟิโอน่าตะโกนตอกกลับ

“ป้าฟิโอน่าครับ ชารอนเป็นภรรยาของผม เพราะฉะนั้น เธอต้องเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลแซคคารี่อยู่แล้ว ช่วยมีมารยาทให้มากกว่านี้หน่อยเถอะครับ แล้วก็หยุดรังแกชารอนเพียงเพราะเธอเพิ่งมาอยู่ใหม่ด้วย” ไซม่อนกล่าวคำพูดออกมาอย่างสบาย ๆ ในระหว่างที่กำลังโอบแขนเอาไว้รอบเอวของชารอน มันเป็นท่าทางที่ไซม่อนแสดงออกมาเพื่อปกป้องภรรยาของตนเอง

“ฉันรังแกเธองั้นเหรอ? ฉัน...” ฟิโอน่ายังไม่ทันพูดจบประโยค โฮเวิร์ดก็เดินเข้ามาอยู่ข้างกายเธอแล้ว โฮเวิร์ดยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น

โฮเวิร์ดมองดูทั้งสองด้วยสายตาสุดเย็นชา “คุณลุงครับ คุณลุงแต่งงานตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? ทำไมเราถึงไม่รู้เรื่องเลยล่ะ?

ไซม่อนสบตากับโฮเวิร์ด เขากัดริมฝีปากและเผยยิ้ม "ทำไมล่ะ? ทำไมฉันต้องบอกนายด้วยล่ะว่าจะแต่งงานตอนไหน?”

ทันใดนั้น บรรยากาศสุดตึงเครียดอันมิอาจพรรณนาได้เกิดขึ้นระหว่างชายสองคน

ชารอนยืนอยู่ข้างไซม่อน เธอสามารถสัมผัสได้ถึงบรรยากาศสุดตึงเครียดระหว่างไซม่อนกับโฮเวิร์ด นี่เป็นครั้งแรกที่ชารอนได้เห็นผู้เป็นลุงและหลานชายทะเลาะกันนับตั้งแต่เธอรู้จักไซม่อน

แซลลี่ยังคงนั่งอยู่บนโซฟาโดยไม่แม้แต่จะพูดอะไรออกมา เธอลุกขึ้นและเดินไปหาโฮเวิร์ด หลังจากนั้น แซลลี่ก็จับมือโฮเวิร์ดเอาไว้และกล่าวคำพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสุดแผ่วเบา “โฮเวิร์ด ไหน ๆ คุณลุงไซม่อนก็ตัดสินใจแต่งงานกับชารอนแล้ว เราสองคนควรให้อวยพรพวกเขานะ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่นเลย ยังไงก็เถอะ ชารอนเองก็ให้กำเนิดลูกชายของคุณลุงออกมาแล้ว ดังนั้น มันก็น่าจะเป็นเรื่องปกติที่ชารอนกับลูกชายจะกลายมาเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลไม่ใช่หรือยังไงกัน?”

แม้ว่าแซลลี่จะพูดออกมาเยอะ แต่โฮเวิร์ดก็จับใจความได้แค่ประโยคเดียวเท่านั้น 'ชารอนได้ให้กำเนิดลูกชายของคุณลุงออกมาแล้ว!'

โฮเวิร์ดเบิกตากว้างและมองไปยังเด็กน้อยอย่างกะทันหัน เขาไม่เชื่อว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของคุณลุงไซม่อนจริง ๆ!

หัวใจของโฮเวิร์ดเหมือนถูกทิ่มแทงในระหว่างที่กำลังกำหมัดแน่น เขาจะไม่ยอมรับเรื่องไร้สาระแบบนี้แน่

เมื่อห้าปีที่แล้ว ชายที่ชารอนนอกใจคือคุณลุงไซม่อนงั้นเหรอ? แต่คุณลุงกลับไม่รู้เรื่องอะไรเลยเนี่ยนะ?

ทันใดนั้น โฮเวิร์ดก็รู้สึกราวกับเป็นคนโง่ขึ้นมา เขาจ้องไปที่ชารอนด้วยสายตาสุดเย็นชาและกล่าวคำพูด “เธอร้ายกาจมากเลยนะ ชารอน! สุดยอดไปเลย... ถ้าอย่างนั้น ผมขออวยพรให้คุณมีแต่ความสุขก็แล้วกัน!”

ประโยคสุดท้ายของโฮเวิร์ดฟังดูกระแทกกระทั้นไม่น้อย เขาพลันกัดฟันและรู้สึกโมโหมาก ทำไมเขาต้องบังคับตัวเองเพื่ออวยพรให้ทั้งสองคนนี้ด้วยกันนะ?

โฮเวิร์ดรีบกลืนคำพูดของตัวเองลงไป เขาหันหลังกลับและเดินออกไป โฮเวิร์ดไม่อยากจะอยู่บ้านหลังนี้เป็นครั้งที่สอง นอกจากนี้ โฮเวิร์ดเองก็ยังกลัวอีกด้วยว่าตัวเองจะควบคุมอารมณ์ไม่ได้จนพุ่งเข้าไปทำร้ายพวกเขา

โฮเวิร์ดกระแทกไหล่ชารอนอย่างแรงในระหว่างที่กำลังเดินจากไป เธอเกือบล้ม แต่ทว่า เธอก็ยังคงยืนตัวตรงได้อยู่

ชารอนไม่ได้หันกลับไปมองโฮเวิร์ดเลย เธอเก็บซ่อนรอยยิ้มเอาไว้และมองไปข้างหน้า ดวงตาของชารอนยังคงดูเฉยเมย

ถึงกระนั้น คำอวยพรของโฮเวิร์ดก็ไม่ต่างอะไรกับหนทางในการทำลายความสัมพันธ์ของทั้งสอง ถึงแม้ว่ามันจะพังทลายไปนานแล้วก็เถอะ แต่ทว่า ทำไมเขาถึงดูฝืน ๆ ล่ะ?

แซลลี่ตะโกนเรียกโฮเวิร์ดที่กำลังเดินจากไปสุดเสียง แต่ทว่า เขาก็ไม่แม้แต่จะหันหัวกลับมา ด้วยเหตุนั้น แซลลี่จึงแสร้งทำเป็นเผยยิ้มให้ชารอนแทน “ฉันต้องขอโทษแทนเขาด้วยนะ ช่วงนี้เขาอารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ น่ะ”

ชารอนระงับอารมณ์ของตัวเองและเงยหน้าขึ้นมองแซลลี่อย่างสงบ แซลลี่ไม่ได้โกหก เธอโพล่งคำพูดเหล่านั้นออกมาก็เพื่อต้องการยั่วโมโหสามี

แม้มันจะฟังดูเหมือนแซลลี่กำลังช่วยชารอน แต่นั่นก็ทำให้โฮเวิร์ดเกลียดชารอนมากขึ้นไปอีก

แต่ทว่า พอเรื่องทั้งหมดมาถึงจุดนี้ ชารอนก็ไม่สนใจอีกต่อไปแล้วว่าโฮเวิร์ดจะโกรธหรือเกลียดเธอมากขนาดไหน

“ไม่ต้องไปกังวลเรื่องเขาหรอก ถ้าใครอยากอยู่ ก็มานั่งกินข้าวด้วยกัน แต่ถ้าใครไม่อยากอยู่ ก็เชิญเดินออกไปได้เลย” ไซม่อนโอบเอวของชารอน ไซม่อนเพียงแค่ต้องการประกาศให้ทุกคนทราบว่าเขาแต่งงานกับชารอน อีกทั้ง เขาเองก็ไม่ได้ต้องการรับคำอวยพรอะไรอีกด้วย

แซลลี่จ้องไปที่ชารอน แซลลี่ไม่คิดว่าไซม่อนจะปกป้องเธอสุดตัวขนาดนี้ แม้ว่าสีหน้าของแซลลี่จะเต็มไปด้วยความเกลียดชัง แต่เธอก็ยังคงเผยยิ้มออกมา “คุณลุงคะ ไหน ๆ คุณลุงก็มอบสถานะใหม่ให้กับชารอนแล้ว คุณลุงไม่คิดที่จะจัดงานแต่งงานให้กับเธอหน่อยเหรอคะ?”