ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 61

ทันทีที่เห็นไซม่อนออกไป ชารอนก็ตรงไปโรงพยาบาล

เธอขอหมายเลขห้องของแซลลี่จากนางพยาบาลและวิ่งตามหา

ชารอนผลักประตูห้องออกทันที ทว่า ไม่มีใครอยู่ในห้องเลยยกเว้นแซลลี่ที่กำลังนอนอยู่บนเตียง

สีหน้าของแซลลี่พลันเปลี่ยนไปทันทีที่เห็นชารอน ดวงตาของเธอเป็นประกายด้วยความระแวง เธอดูโทรมและอ่อนแอไม่น้อย แต่ถึงกระนั้น เธอก็ยังคงเผยท่าทีร้ายกาจออกมาอยู่ “แกมาทำอะไรที่นี่กัน? มาดูสภาพปางตายของฉันหรือยังไง? หรืออยากจะผลักฉันอีกครั้งล่ะ?”

ชารอนยืนอยู่ที่ปลายเตียง เธอมองไปยังแซลลี่อย่างสงบ “ผมแค่มาเยี่ยมน่ะ”

“มาเยี่ยมฉันเหรอ? หือ? เลิกเล่นละครน้ำเน่าได้แล้วล่ะมั้ง! ออกไปให้พ้น! ฉันไม่อยากเห็นหน้าคนอย่างแก” แซลลี่รู้สึกกระวนกระวายใจ หลังจากพูดเพียงประโยคเดียว แซลลี่ก็หายใจอย่างหนักหน่วง เธอเริ่มรู้สึกถึงความเจ็บปวดจากบาดแผลที่ได้รับ แต่ทว่า แซลลี่เองก็ยังคงจ้องมองไปยังชารอนด้วยสายตาอันดุร้าย

ทั้งนี้ ชารอนสังเกตเห็นว่าหน้าผากของแซลลี่เปียกโชกไปด้วยเหงื่อ ชารอนรับรู้ได้ทันทีว่าเธอกำลังเจ็บปวด ถึงแม้ว่าเธอจะยังดุดันอยู่ก็เถอะ ทันทีที่เห็นเช่นนั้น ชารอนก็ตระหนักได้ถึงคำพูดที่โฮเวิร์ดกล่าวเอาไว้ก่อนหน้า

โฮเวิร์ดบอกว่าชารอนเป็นคนฆ่าลูกของพวกเขา แถมชารอนยังทำให้แซลลี่ไม่สามารถตั้งครรภ์อีกได้ตลอดชีวิต

ถึงกระนั้น ชารอนก็คิดว่าแซลลี่สมควรโดนอะไรแบบนี้แล้ว

ชารอนยังไม่จากไปไหน เธอเพียงแค่ยืนมองแซลลี่อย่างสงบ ไม่นานนัก ชารอนก็ถามขึ้น “เธอเสียใจบ้างไหม?”

อันที่จริง ชารอนอยากรู้ว่าแซลลี่รู้สึกเสียใจกับการแกล้งตกบันไดของตัวเองหรือเปล่า เธอฆ่าเด็กในครรภ์อย่างไร้ความปรานี นอกจากนี้ แซลลี่ยังสูญเสียโอกาสที่จะกลายเป็นแม่คนไปตลอดกาลอีกด้วย

แซลลี่กำผ้าห่มแน่นและจ้องไปที่ชารอน เธอกัดฟัน “เสียใจสิ อันที่จริง ฉันเสียใจจริง ๆ ที่ตอนนั้นไม่ได้ลากคอแกลงมาด้วย! ไม่งั้นแกคงมีสภาพไม่ต่างกับฉันแล้ว!"

แซลลี่ได้ข่าวมาจากโฮเวิร์ดว่าชารอนถูกไล่ออกจากคฤหาสน์ของตระกูลแซคคารี่ไปแล้ว แต่ถึงอย่างไร เนื่องจากไซม่อนยังอยู่ในคฤหาสน์หลังนั้น ชารอนจึงยังไม่ถูกไล่ออกไป!

นอกจากนี้ ไซม่อนยังบอกอีกด้วยว่าเขาจะเป็นคนสอบสวนเรื่องที่เกิดขึ้นเอง อันที่จริง ถ้าแซลลี่ลากชารอนลงมาด้วยจริง ๆ หลายสิ่งหลายอย่างคงไม่ซับซ้อนขนาดนี้

ชารอนถอนหายใจ 'ดูเหมือนว่าแซลลี่จะยังไม่รู้สึกตัวสินะ เธอยังไม่สำนึกผิดเลยด้วยซ้ำ'

ทั้งนี้ ชารอนตั้งใจมาที่นี่ นอกจากการไปเยี่ยมแซลลี่แล้ว ยังมีบางอย่างที่ทำให้ชารอนสับสนและต้องการรู้ความจริง 'เห็นได้ชัดว่าเด็กในท้องแซลลี่ไม่ใช่ลูกของโฮเวิร์ด แต่ทำไมผลตรวจดีเอ็นเอที่ไซม่อนเอามาให้เราดูถึงบอกว่าเด็กในท้องเป็นลูกของโฮเวิร์ดล่ะ?'

“แซลลี่ การที่เธอสามารถฆ่าลูกของตัวเองได้อย่างเลือดเย็น เป็นเพราะเด็กคนนั้นไม่ใช่ลูกของโฮเวิร์ดใช่ไหม?”

ทันใดนั้น แววตาอันดุร้ายของแซลลี่พลันจางหายไป สีหน้าโกรธเกรี้ยวจากตอนแรกเปลี่ยนไป แซลลี่กระแอมออกมา

"ฉันรู้มาตลอดนั้นแหละว่าเธอเคยโกรธมากที่ฉันพังงานวิวาห์เมื่อห้าปีก่อน ฉันรู้ว่าเธอยังมีใจให้โฮเวิร์ดอยู่ การกลับมาครั้งนี้ของเธอก็เพื่อแย่งโฮเวิร์ดไปจากฉันใช่ไหมล่ะ? ถ้าเป็นแบบนั้น เธอก็ไม่ควรจะมาทำร้ายลูกของฉันนะ... แถมตอนนี้ เธอยังมีหน้ามาบอกอีกว่าเด็กในท้องไม่ใช่ลูกของโฮเวิร์ด เธอ... เธอแต่งเรื่องขึ้นมาเพียงเพื่อทำให้โฮเวิร์ดไม่เชื่อใจฉัน เธอกำลังพยายามทำให้ฉันจนมุมอยู่ใช่ไหมล่ะ?"

ชารอนขมวดคิ้วพร้อมกับรู้สึกผิดปกติ 'เธอเปลี่ยนทัศนคติเร็วไปไหมล่ะเนี่ย?' ทันใดนั้น เสียงคำรามของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้นมาจากด้านหลัง “นางชารอน นางสารเลว! ทำไมแกยังมีหน้าโผล่มาที่นี่อีก?”

ชารอนตกใจทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น เธอรีบหันกลับไป มันคือฟิโอน่า อันที่จริง ชารอนไม่รู้เลยว่าเธอมาอยู่ที่นั่นตั้งแต่เมื่อไหร่

ในที่สุด ชารอนก็รู้ว่าเหตุแล้วว่าทำไมแซลลี่จึงทำตัวน่าสงสารมาโดยตลอด นั่นเป็นเพราะเธอเห็นฟิโอน่ายืนอยู่ข้างหลังนั้นเอง

“แซลลี่ ลูกเป็นยังไงบ้าง?” ฟิโอน่าเผยสีหน้ากังวลราวกับว่ากำลังกลัวว่าชารอนอาจทำเรื่องเลวร้ายกับแซลลี่อีก ฟิโอน่ารีบเดินไปยืนข้างเตียงโรงพยาบาลทันที

แซลลี่จับมือฟิโอน่าเอาไว้และเผยสีหน้าน่าสงสารที่เต็มไปด้วยน้ำตาออกมา “แม่คะ หนูไม่อยากเห็นหน้าชารอนเลยค่ะ เธอเป็นฆาตกร เธอคือคนที่ฆ่าลูกในท้องของหนู แถมตอนนี้ชารอนยังกล่าวหาว่าลูกในท้องหนูไม่ใช่ของโฮเวิร์ดอีก... แม่คะ ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป หนู... หนูเองก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วเหมือนกัน ฮือ...” ทันทีที่พูดจบ แซลลี่ก็น้ำตาไหล

ทันทีที่เห็นการแสดงของแซลลี่ ชารอนถึงกับพูดไม่ออก 'ตีบทแตกกระจายเลยนะ'

อันที่จริง ฟิโอน่าต้องการให้ชารอนจ่ายค่าชดเชยให้หลานที่เสียไปของตัวเอง ทว่า เธอไม่คิดว่าชารอนจะยังกล้าโผล่หัวมาแบบนี้อีก นอกจากนั้น ทุกคำพูดคำจาของแซลลี่เองก็ไม่สามารถทำให้ฟิโอน่าสงบสติอารมณ์ของตัวเองลงได้เลยแม้แต่น้อย

ฟิโอน่าก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวและยกมือขึ้น เธอกำลังจะพุ่งไปตบชารอนอีกครั้ง "นางสารเลว! ถึงกับฆ่าหลานของฉันไปแล้ว แกยังไม่พอใจอีกงั้นเหรอ? นี่แกยังคิดจะทำร้ายแซลลี่อีกหรือยังไงกัน?!"