ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 72

ความเงียบในตอนนั้นทำให้ชารอนรู้สึกวิตกกังวลไม่น้อย ชารอนรู้สึกอยากส่งเสียงออกมาเพื่อทำลายความเงียบ ทันใดนั้น แขนของไซม่อนก็มาโอบรอบเอวของชารอนเอาไว้ เขาดึงเธอเข้าไปใกล้อย่างแรง แรงดึงนั้นทำให้ชารอนถึงกับตัวติดหน้าอกของไซม่อนเลย

ฝ่ามือขนาดใหญ่ของไซม่อนกดเอวของชารอนเอาไว้ นั่นทำให้เธอรู้สึกเครียดไม่น้อย

ไม่นานนัก ไซม่อนก็กล่าวคำพูดอันเยือกเย็นออกมา "คุณนายแซคคารี่ คุณคิดว่าการที่เราแต่งงานกันเรื่องบังเอิญไหมล่ะ?” ชารอนวางมือทั้งสองไว้บนหน้าอกของไซม่อน เธอสามารถสัมผัสได้ถึงกล้ามเนื้อที่สั่นระริกรวมถึงการเต้นของหัวใจ เธอไม่รู้เลยว่าควรจะวางมือเอาไว้ตรงไหนดี

ไซม่อนมองดูท่าทีของชารอนด้วยสายตาเป็นประกาย “หรือว่า... คุณหึงผมเหรอ?”

ดวงตาของชารอนเป็นประกายทันที “ฉัน... ทำไมฉันต้องหึงคุณด้วยล่ะ? ฉันก็แค่พูดในสิ่งที่คิด มันก็จริงนะที่ว่ารีเบคก้า...”

ทันใดนั้นเอง ชารอนก็ต้องหยุดความคิดของตัวเองทันทีที่ไซม่อนกดริมฝีปากของเขาเข้ามา ฝ่ามือขนาดใหญ่ของไซม่อนจับหลังศีรษะของชารอนเอาไว้ ริมฝีปากของทั้งสองพลันประกบกัน

ชารอนเบิกตากว้าง เธอรู้สึกราวกับลมหายใจถูกหยุดไป เธอจ้องไปยังใบหน้าของไซม่อนซึ่งอยู่ใกล้มาก ชารอนไม่อยากจะเชื่อเลย

'เขา... เขาจูบฉัน!'

วินาทีถัดมา ชารอนก็ผละออกไปทันที เธอถึงกับทำตัวไม่ถูก ด้วยเหตุนั้น เธอจึงใช้แรงผลักไซม่อนออกไป แต่ทว่า ไซม่อนก็ยังกอดชารอนเอาไว้แน่นในอ้อมแขน ริมฝีปากของทั้งคู่เริ่มเคลื่อนไหว...

จังหวะการหายใจของชารอนถึงกับผิดเพี้ยนไป หัวใจของเธอกำลังเต้นเร็ว เธอพยายามดิ้นรนสุดกำลัง แต่สุดท้ายแล้ว ชารอนก็ไม่สามารถเอาชนะกำลังของไซม่อนได้เลย เธอแทบจะหายใจไม่ออกในอ้อมแขนของไซม่อนอยู่แล้ว

อันที่จริง ไซม่อนไม่รู้ตัวเลยว่าเขาต้องการทำอะไรกันแน่ ในตอนแรก เขาแค่ต้องการทำให้ชารอนเงียบเพราะไม่ต้องการได้ยินคำพูดพวกนั้นเท่านั้น

ชารอนหอบหายใจไปพร้อมกับสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าร่างกาย เธอผงะตัวออกจากอ้อมแขนของไซม่อน เธอคงต้องใช้เวลาในการพักหายใจสักพัก