ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 79

ชารอนขมวดคิ้วอย่างหนักและมองไปยังห้องฉุกเฉิน ประตูของมันปิดอยู่ ในตอนนั้น เซบาสเตียนกำลังอยู่ในการดูแลของแพทย์ภายในห้อง ชารอนทำได้เพียงแต่รออยู่ข้างนอก

ชารอนกังวลและกำลังระงับความโกรธไปพร้อมกัน 'แซลลี่ เธอตั้งใจทำแบบนี้ใช่ไหม?'

เสียงฝีเท้าเดินเข้ามาหาพวกเขา ชารอนหันกลับไป มันไม่ใช่ใครอื่นเลยนอกจากแซลลี่ ท่าทีของเธอดุดัน 'กล้าโผล่มาได้ยังไงกัน?'

แซลลี่ทำหน้าเป็นกังวลและกล่าวคำพูด "พ่อบ้านคะ อาการบาดเจ็บของเซบาสเตียนแย่มากไหมคะ?"

พ่อบ้านอธิบาย "หมอกำลังดูแลเขาอยู่ครับ สำหรับตอนนี้ เรายังไม่แน่ใจอะไรเลย"

แซลลี่เหลือบมองยังชารอนซึ่งเผยสีหน้าหมองหม่นออกมาอย่างน่าขนลุก แซลลี่แสร้งทำว่าตัวเองผิด "มันเป็นความผิดของฉันเองแหละ ฉันดูแลเด็กน้อยคนนั้นไม่ดีเอง เขาซนมากเสียจนทำน้ำหกบนโต๊ะ..."

แซลลี่เงียบไปครู่หนึ่งแล้วถอนหายใจออกมาราวกับกำลังอารมณ์เสีย "ฉันต้องโทษด้วยนะ ตอนนั้นฉันหิวน้ำมากเลยด้วย ฉันเลย เทน้ำร้อนหนึ่งถ้วยแล้ววางลงบนโต๊ะ ถ้าฉันรู้ว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น ฉันคงวางมันเอาไว้ให้ไกลกว่านี้ เซบาสเตียนคงไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้”

ชารอนไม่ได้พูดอะไร ทันทีที่ได้ยินคำพูดของแซลลี่ สีหน้าของเธอก็เย็นชายิ่งขึ้นไปอีก แค่แวบเดียว ชารอนก็รู้แล้วว่าแซลลี่โป้ปด 'เชื่อไม่ได้สักคำ'

ชารอนเดาว่าแซลลี่คงรอช่วงเวลาที่ไม่มีคนอื่นอยู่ในห้องโถง หลังจากนั้น เธอก็จงใจเทน้ำร้อนใส่เซบาสเตียนจนมันลวกแขนของเขา เนื่องด้วยไม่มีใครเห็นเหตุการณ์ แซลลี่จึงสามารถปฏิเสธทุกสิ่งตามที่ใจต้องการได้!

ในตอนนั้นเอง ประตูห้องฉุกเฉินพลันเปิดออก พยาบาลคนหนึ่งเดินออกมา

ความสนใจของชารอนแปรเปลี่ยนไปทันที เธอเดินไปหาพยาบาลและโพล่งออกไป "คุณพยาบาลคะ ลูกชายของฉันเป็นยังไงบ้าง?"

นางพยาบาลดูจริงจังและตอบกลับ “อาการบาดเจ็บของเด็กน้อยรุนแรงนิดหน่อยนะคะ คุณหมอยังคงรักษาเขาอยู่ เขาจะต้องเข้ารับการรักษาเพื่อคอยสังเกตอาการ ยังไงเสีย สมาชิกในครอบครัวของเด็กสามารถตามฉันมาเพื่อจัดการขั้นตอนการรับเข้ารักษาก่อนได้เลยคะ”

พ่อบ้านพูดทันที “ได้ครับ เดี๋ยวผมจัดการให้”