นั่นคงไม่ใช่การตัดสินใจที่ดีหรอกใช่ไหม? ถ้าพนักงานคนอื่นรู้เรื่องนี้ มันจะเกิดอะไรขึ้นกันล่ะ?
ถึงกระนั้น ไซม่อนดูเหมือนจะไม่ได้สนใจเรื่องพวกนั้นเลย เมื่อสังเกตเห็นว่าชารอนกำลังขมวดคิ้ว เขาจึงพูดต่อ “คุณได้ยินที่ผมพูดไหม?” มันเป็นคำสั่งไม่ใช่เหรอ?
ชารอนชำเลืองมองไซม่อน เขาคงไม่ได้ทำตัวมีอิทธิพลเกินไปหรอกมั้ง?
แม้จะคิดอย่างนั้น ชารอนก็พยักหน้าตามสัญชาตญาณ “ก็ได้ค่ะ” เธอตอบรับ
“อ่า...” ชารอนพูดขึ้น เธอนึกถึงเรื่องของโฮเวิร์ด เขามาทำงานที่บริษัทเซ็นทรัลคอร์ปอเรชั่น มันใช่ฝีมือของไซม่อนหรือเปล่านะ?
ไซม่อนรู้สึกได้ว่ากำลังถูกชารอนจ้องมอง “ถ้ามีอะไรจะพูด ก็พูดออกมาเถอะ อย่าเอาแต่แอบมองเลย” เขากล่าว
ชารอนรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เธอไม่ได้แอบมองเขาสักหน่อย!
“ฉันอยากจะถามคุณหน่อย คุณได้มอบหมายให้โฮเวิร์ดเข้ารับตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายออกแบบหรือเปล่า?” เธอถาม
ทันใดนั้น คิ้วเข้มของไซม่อนขมวดเข้าหากัน “โฮเวิร์ด? เขามาทำงานที่นี่งั้นเหรอ?” เขาถาม
ดูจากท่าทีของไซม่อนแล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้เรื่องนี้เลย
ชารอนพยักหน้า “ตอนแรกฉันคิดว่าคุณรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว” เธอกล่าว
สายตาของไซม่อนมืดลง “ฝ่ายทรัพยากรบุคคลมีหน้าที่จัดหาพนักงาน ผมไม่ได้เข้าไปยุ่งอะไรกับส่วนนั้นเท่าไหร่” เขากล่าว
ถึงกระนั้น ฝ่ายทรัพยากรบุคคลก็ต้องส่งข้อมูลสรุปและรายละเอียดไปให้ไซม่อนตรวจสอบภายหลังอยู่ดี แต่ทว่า ทำไมฝ่ายทรัพยากรบุคคลไม่มารายงานกับไซม่อนว่าโฮเวิร์ดมาทำงานที่บริษัทเซ็นทรัล คอร์ปอเรชั่นล่ะ?
“ถ้าคุณไม่อยากเจอหน้าเขา ผมขอให้แผนกทรัพยากรบุคคลไล่เขาออกได้นะ” ไซม่อนกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบสงบและเป็นกลางราวกับกำลังคุยเรื่องไร้สาระ
ชารอนตกตะลึง อันที่จริง เธอไม่ต้องการพบหน้าโฮเวิร์ดเลย อันที่จริง ชารอนไม่สามารถยอมรับความจริงได้ว่าเขากลายเป็นเจ้านายของเธอไปแล้ว
ชารอนกัดริมฝีปาก เธอสามารถใช้อำนาจของไซม่อนเพื่อเติมเต็มความปรารถนาส่วนตัวของตัวเองได้ไหมนะ?
ทันทีที่สังเกตเห็นท่าทีที่ไม่ค่อยแน่ใจของชารอน ดูเหมือนว่าไซม่อนจะเข้าใจความคิดของเธอดี ดวงตาของไซม่อนพลันส่องประกายภายใต้แสงไฟระหว่างที่กำลังเดินเข้าไปใกล้เธออย่างจงใจ "คุณนายแซคคารี่ คุณช่วยกระซิบคำอธิษฐานของตัวเองกับผมหน่อยได้ไหมล่ะ? ผมจะทำทุกอย่างให้คุณพอใจเอง” ไซม่อนกล่าวพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO