ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 91

แซลลี่ขมวดคิ้วอย่างทนไม่ไหว “เมื่อกี้ฉันพูดออกไปแล้ว ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ! อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!”

ชารอนคว้าตัวแซลลี่ไว้เพราะต้องการความกระจ่าง แต่ทว่า ลูอิส เพื่อนร่วมงานของชารอนก็พลันปรากฏตัวขึ้น “ชารอน อยู่นี่เอง! ฉันตามหาเธอตั้งนาน”

ในระหว่างที่ที่ชารอนกำลังสติหลุด แซลลี่ยักไหล่และจ้องมาที่ชารอนพร้อมกับตะโกน “เงียบปากไว้หน่อยก็ดีนะ ไม่อย่างนั้น ฉันจะบอกให้โฮเวิร์ดสั่งงานเธอให้ตายเลย!” หลังจากนั้น แซลลี่ก็ก้าวเท้าออกไปอย่างเย่อหยิ่ง

ทว่า ชารอนไม่ได้หยุดแซลลี่ เธอรู้ว่าแซลลี่ตั้งใจกระตุ้นโทสะของตนโดยไม่ยอมบอกรายละเอียดเรื่องพ่อที่ล่วงลับไป!

ลูอิสแจ้งชารอนว่าผู้อำนวยการต้องการให้เธอนำแบบโครงร่างไปที่ไซต์ก่อสร้างและนำเสนอให้ผู้รับเหมาดู

ดังนั้น ชารอนจึงพยายามควบคุมสติและกลับไปทำงาน

ระหว่างที่ชารอนขับรถออกจากสำนักงานไปยังไซต์ก่อสร้าง เธอรู้สึกว่าตัวเองไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้เลยทันทีที่นึกถึงคำพูดของแซลลี่

ชารอนจำครั้งสุดท้ายที่ตนได้พบคุณพ่อได้ ในวันนั้น เธอสวมชุดแต่งงานและบอกพ่อว่าเธอกำลังจะได้แต่งงาน

ในตอนนั้น พ่อของชารอนยังคงสบายดี คุณพ่อยังให้พรกับเธอและโฮเวิร์ดเลยด้วยซ้ำ...

ทันทีที่คิดเช่นนั้น ทุกอย่างก็ดูเหมือนเป็นเรื่องตลกไปเสียหมด

แซลลี่หลุดปากออกมาว่าพ่ออาจได้รับยาผิดชนิดระหว่างการรักษา จะต้องมีเรื่องผิดปกติกับยาพวกนั้นแน่?

บางที คุณหมอประจำตัวของคุณพ่ออาจจะรู้เรื่อง แต่ทว่า คุณหมอคอลลินส์ก็มักจะเลี่ยงที่จะพูดถึงอาการบาดเจ็บของคุณพ่ออยู่ร่ำไป

ยิ่งชารอนคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกว่ามันมีบางอย่างไม่ชอบมาพากลเกิดขึ้น ความคิดของชารอนยุ่งเหยิงจนแทบลืมไปเลยว่าตัวเองกำลังขับรถอยู่และต้องมองถนน

สติของเธอกำลังหลงวนเวียนอยู่กับภาพเหล่านั้น แต่ทว่า รถคันหนึ่งก็พลันพุ่งตรงมาหาชารอนจากทางโค้ง!

เสียงเบรกฉุกเฉินดังมากเสียจนข้ามไปยังถนนอีกฝั่ง!