ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 94

ทว่า ก็ปราศอารมณ์ใด ๆ ที่ปรากฏบนใบหน้าของไซม่อน เขาเพียงแค่ถามกลับเท่านั้น "แล้วคุณคิดว่ายังไงล่ะ?"

ชารอนหลับตาลง “ฉัน... ฉันรู้สึกเสียใจสำหรับทุกอย่าง ฉันไม่คิดเลยว่าจะขับรถไปชนพี่สาวคุณ”

"เสียใจ? ทำไมคุณถึงไม่คิดถึงผลกระทบระหว่างที่กำลังขับรถกันล่ะ? ถ้ามีคนชนคุณหรือถ้าคุณไปชนเข้ากับใครสักคน มันจะเกิดอะไรขึ้นได้บ้างล่ะ? คุณคิดว่าตัวเองจะรับผิดชอบได้รึเปล่า?” ไซม่อนตำหนิด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

ชารอนประหลาดใจกับท่าทีที่จริงจังบนใบหน้าของไซม่อน “ฉัน... ฉันรู้ว่ามันเป็นความผิดของฉัน แต่... แต่ตอนนี้เราก็เป็นสามีภรรยากันแล้วนะ พี่สาวของคุณจะยกโทษให้ฉันไหม?”

ไซม่อนยังคงเผยสีหน้าเคร่งขรึม “ผมแค่กังวลว่าพี่เพเนโลเป้จะปฏิเสธและไม่นับว่าคุณเป็นน้องสะใภ้ของเธอน่ะสิ”

ชารอนตกตะลึง ไซม่อนพูดถูก ชารอนต้องเรียกเพเนโลเป้ว่าเป็นพี่สะใภ้ แต่ทว่า เพเนโลเป้เองก็เดินจากไปด้วยสีหน้าที่แข็งกร้าว

“แล้วฉันควรทำยังไงล่ะ? ฉันยังขอโทษเธอได้ใช่ไหม?”

“คุณทำรถของเธอพังเชียวนะ คิดว่าคำขอโทษจะทำให้ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติในทันทีเลยหรือยังไงกัน?”

ชารอนหลับตาลงอีกครั้ง สีหน้ากังวลใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ “ฉันรู้คะ ฉันจะชดเชยให้เธออย่างแน่นอน แต่...” อันที่จริง ชารอนไม่สามารถหาเงินจำนวนมากขนาดนั้นได้ในเวลาอันสั้นเช่นนี้เลย นอกจากนี้ ชารอนเองก็รู้ด้วยว่าเพเนโลเป้ไม่ได้ขับแค่รถกระจอกธรรมดาแน่

“ไม่ว่าผมเป็นคนจ่ายค่าเสียหายแทนคุณ หรือว่าคุณจะเป็นคนจ่ายเอง มันจะต่างกันยังไงล่ะ?” ไซม่อนเลิกคิ้วขึ้นทันทีที่ถามเช่นนั้น

“งั้น... ฉันควรทำยังไงดีล่ะ? บอกฉันหน่อยสิ" สิ่งที่ชารอนพูดออกมาไม่ได้ผลอะไรเลย นอกจากนี้ ชารอนเองก็ไม่รู้ด้วยว่าจะรับมือกับพี่สาวของไซม่อนได้อย่างไร

สีหน้าของไซม่อนไม่ได้เปลี่ยนไปเลย แต่ทว่า แววตาของเขากลับเปลี่ยนไป “ผมช่วยคุณจ่ายค่าซ่อมรถที่พังได้ แล้วคุณก็ติดหนี้ผมครั้งหนึ่ง”

ชารอนจ้องมองไซม่อนอย่างไร้คำพูด แต่อันที่จริงแล้ว ไซม่อนเองก็ไม่อยากให้ชารอนมาติดหนี้บุญคุณอะไรเขาหรอก

ดังนั้น เธอจึงเอ่ยถามอย่างลังเล “งั้นก็หมายความว่าคุณจะช่วยฉันจัดการเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างฉันกับพี่สาวของคุณด้วยใช่ไหม?”

ไซม่อนพยักหน้าเล็กน้อย “ถ้าผมพูดคนเดียวคงไม่ได้ผล คุณเองก็ต้องช่วยผมด้วยเหมือนกัน”

“แล้วฉันจะช่วยยังไงล่ะ?” เธอถามด้วยความสงสัย

สีหน้าของไซม่อนเปลี่ยนไปกลายเป็นคนขี้เล่น “ตัวอย่างเช่น... ถ้ากลับบ้านไป คุณก็ลองเรียกผมว่าที่รักดูสิ”

ที่... ที่รักเหรอ?

ดวงตาของชารอนพลันกระตุก ไซม่อนต้องการให้ชารอนปรับเปลี่ยนความสัมพันธ์ต่อหน้าพี่สาวของเขางั้นหรือ?

...

เพเนโลเป้เผยสีหน้าเยือกเย็นทันทีที่มาถึงคฤหาสน์ของตระกูลแซคคารี่ ฟิโอน่าบังเอิญอยู่ที่นั่นในวันนั้นด้วยเช่นกัน ทว่า ฟิโอน่าเผยท่าทีสนุกสนานทันทีที่เห็นเพเนโลเป้เดินเข้ามา “เพเนโลเป้! ในที่สุดเธอก็กลับมาสักทีนะ! ครอบครัวของเราจะได้สมบูรณ์สักที!”

เพเนโลเป้นั่งบนเก้าอี้นวมและเหลือบมองฟิโอน่าอย่างไร้อารมณ์ ไม่นานนัก เพเนโลเป้ก็ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาตามปกติ “เธอหมายความว่ายังไงกัน?

ฟิโอน่ารีบเข้าไปนั่งข้างเพเนโลเป้ “เธอไม่รู้เรื่องหรอกเหรอ? ไซม่อนเมินเฉยต่อการคัดค้านของพวกเราเรื่องการแต่งงานกับนางผู้หญิงแพศยายังไงล่ะ!”

เพเนโลเป้เป็นลูกสาวคนโตของดักลาส พี่สาวคนโตในหมู่พี่น้องตระกูลแซคคารี่ ฟิโอน่าเป็นน้องสะใภ้ของเพเนโลเป้และมียศด้อยกว่าในลำดับชั้นของตระกูล

ดักลาสมีลูกทั้งหมดสามคน นอกจากลูกคนที่สองของเขาซึ่งเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์แล้ว เขาก็มีลูกสาวคนโตและลูกชายคนสุดท้อง ไซม่อนเป็นลูกชายสุดท้อง นั่นสามารถบอกได้เลยว่าช่วงอายุระหว่างเพเนโลเป้และไซม่อนนั้นห่างกันมาก

เพเนโลเป้หรี่ตาในระหว่างที่กำลังนึกถึงผู้หญิงที่ชื่อชารอน สายตาของเธอแปรเปลี่ยนเป็นเยือกเย็นทันที

"เธอหมายถึงความว่ายังไง?" เพเนโลเป้ได้ยินเรื่องของชารอนมาก่อนที่จะกลับมาถึงบ้าน แต่ทว่า เพเนโลเป้เองก็ไม่ได้รู้รายละเอียดอะไรมากนัก

“เพเนโลเป้ นี่เธอไม่รู้หรอกเหรอ? แค่นี้ก็พิสูจน์ได้แล้วแหละว่านางชารอนไม่ควรค่าแก่การนึกถึง! ดูสิ่งที่นางชารอนทำกับไซม่อนสิ! เธอทำให้เขาเชื่อฟังจนแอบไปจดทะเบียนสมรสกันโดยไม่บอกอะไรเธอเลยด้วยซ้ำ!" จนถึงทุกวันนี้ ฟิโอน่าเองก็ไม่สามารถยอมรับความจริงที่ว่าชารอนได้แต่งงานกับไซม่อนและกลายเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลแซคคารี่ได้