ทว่า ก็ปราศอารมณ์ใด ๆ ที่ปรากฏบนใบหน้าของไซม่อน เขาเพียงแค่ถามกลับเท่านั้น "แล้วคุณคิดว่ายังไงล่ะ?"
ชารอนหลับตาลง “ฉัน... ฉันรู้สึกเสียใจสำหรับทุกอย่าง ฉันไม่คิดเลยว่าจะขับรถไปชนพี่สาวคุณ”
"เสียใจ? ทำไมคุณถึงไม่คิดถึงผลกระทบระหว่างที่กำลังขับรถกันล่ะ? ถ้ามีคนชนคุณหรือถ้าคุณไปชนเข้ากับใครสักคน มันจะเกิดอะไรขึ้นได้บ้างล่ะ? คุณคิดว่าตัวเองจะรับผิดชอบได้รึเปล่า?” ไซม่อนตำหนิด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
ชารอนประหลาดใจกับท่าทีที่จริงจังบนใบหน้าของไซม่อน “ฉัน... ฉันรู้ว่ามันเป็นความผิดของฉัน แต่... แต่ตอนนี้เราก็เป็นสามีภรรยากันแล้วนะ พี่สาวของคุณจะยกโทษให้ฉันไหม?”
ไซม่อนยังคงเผยสีหน้าเคร่งขรึม “ผมแค่กังวลว่าพี่เพเนโลเป้จะปฏิเสธและไม่นับว่าคุณเป็นน้องสะใภ้ของเธอน่ะสิ”
ชารอนตกตะลึง ไซม่อนพูดถูก ชารอนต้องเรียกเพเนโลเป้ว่าเป็นพี่สะใภ้ แต่ทว่า เพเนโลเป้เองก็เดินจากไปด้วยสีหน้าที่แข็งกร้าว
“แล้วฉันควรทำยังไงล่ะ? ฉันยังขอโทษเธอได้ใช่ไหม?”
“คุณทำรถของเธอพังเชียวนะ คิดว่าคำขอโทษจะทำให้ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติในทันทีเลยหรือยังไงกัน?”
ชารอนหลับตาลงอีกครั้ง สีหน้ากังวลใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ “ฉันรู้คะ ฉันจะชดเชยให้เธออย่างแน่นอน แต่...” อันที่จริง ชารอนไม่สามารถหาเงินจำนวนมากขนาดนั้นได้ในเวลาอันสั้นเช่นนี้เลย นอกจากนี้ ชารอนเองก็รู้ด้วยว่าเพเนโลเป้ไม่ได้ขับแค่รถกระจอกธรรมดาแน่
“ไม่ว่าผมเป็นคนจ่ายค่าเสียหายแทนคุณ หรือว่าคุณจะเป็นคนจ่ายเอง มันจะต่างกันยังไงล่ะ?” ไซม่อนเลิกคิ้วขึ้นทันทีที่ถามเช่นนั้น
“งั้น... ฉันควรทำยังไงดีล่ะ? บอกฉันหน่อยสิ" สิ่งที่ชารอนพูดออกมาไม่ได้ผลอะไรเลย นอกจากนี้ ชารอนเองก็ไม่รู้ด้วยว่าจะรับมือกับพี่สาวของไซม่อนได้อย่างไร
สีหน้าของไซม่อนไม่ได้เปลี่ยนไปเลย แต่ทว่า แววตาของเขากลับเปลี่ยนไป “ผมช่วยคุณจ่ายค่าซ่อมรถที่พังได้ แล้วคุณก็ติดหนี้ผมครั้งหนึ่ง”
ชารอนจ้องมองไซม่อนอย่างไร้คำพูด แต่อันที่จริงแล้ว ไซม่อนเองก็ไม่อยากให้ชารอนมาติดหนี้บุญคุณอะไรเขาหรอก
ดังนั้น เธอจึงเอ่ยถามอย่างลังเล “งั้นก็หมายความว่าคุณจะช่วยฉันจัดการเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างฉันกับพี่สาวของคุณด้วยใช่ไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO