“เพเนโลเป้ เธอไม่รู้หรอกว่าชารอนทำได้ยังไง ก็ใช้ลูกชายเข้าหาไซม่อนไง...”
“คุณป้าฟิโอน่า คุณไม่คิดบ้างเหรอว่าการนินทาภรรยาของผมลับหลังแบบนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ควร?” ไซม่อนเผยสีหน้าเยือกเย็นทันทีที่เดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น ชารอนเองก็ยืนอยู่ข้างเขา
ฟิโอน่ากำลังจะบอกเพเนโลเป้เกี่ยวกับข้อเสียของชารอน แต่ทว่า ฟิโอน่าเองก็ไม่คิดว่าไซม่อนจะกลับมาในเวลานี้และได้ยินคำนินทาเหล่านั้น แถมชารอนยังเดินมาเคียงข้างกับเขาอีกด้วย!
ฟิโอน่าสะอื้นอยู่ครู่หนึ่ง แต่ถึงกระนั้น เธอก็ระงับความรู้สึกของตัวเองเอาไว้และลุกขึ้นยืน “ไซม่อน ฉันไม่ได้นินทาอะไรสักหน่อย ฉันก็แค่พูดความจริง" ทันทีที่พูดจบ ฟิโอน่าถึงกับจ้องไปที่ชารอน
สายตาของไซม่อนเคร่งขรึม “ฟิโอน่า ภรรยาของผมเป็นคนจิตใจดี แต่คุณกลับกล่าวหาเธอแบบนั้น คุณคิดว่ามันเป็นความจริงไหมล่ะ?”
ฟิโอน่าแทบจะสำลักออกมา ชารอนเป็นผู้หญิงจิตใจดีงั้นรึ? ไซม่อนพูดจาไร้สาระแบบนี้ออกมาได้ยังไงกัน?
ชารอนยืนเงียบอยู่ข้างไซม่อน เธอไม่ได้พูดอะไรออกมา อันที่จริง ฟิโอน่าก็ไม่เคยพูดอะไรดี ๆ เกี่ยวกับชารอนอยู่แล้ว ดูเหมือนว่าชารอนจะเคยชินไปแล้วด้วย
ถึงอย่างไร ชารอนพลันนึกถึงสิ่งที่แซลลี่บอกกับเธอ เมื่อมองไปยังฟิโอน่า ชารอนก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเธอส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของคุณพ่อหรือไม่
เพเนโลเป้ขมวดคิ้วพร้อมกับจ้องไปที่ไซม่อน ก่อนจะเริ่มโต้เถียงกับฟิโอน่า เขาไม่ได้สนใจเพเนโลเป้เลยด้วยซ้ำ ดูเหมือนว่าไซม่อนเองก็ไม่สามารถทนฟังคนอื่นนินทาชารอนลับหลังได้เช่นกัน
เขาสนใจในตัวชารอนมากขนาดนั้นเลยรึ?
สายตาที่เย็นชาของเพเนโลเป้กวาดมองไปยังมือที่ประสานกันของทั้งสอง เธอยืนขึ้นและกล่าวคำพูดอย่างเย็นชากับไซม่อน “มากับฉันทีสิ!” หลังจากนั้น เพเนโลเป้ก็เดินไปที่ห้องหนังสือ
ไซม่อนหันกลับมาพูดกับชารอนอย่างแผ่วเบา “ทำไมคุณไม่ไปพักผ่อนในห้องก่อนล่ะ?”
ชารอนพยักหน้าและตอบกลับ “ก็ได้ค่ะ” หลังจากนั้น ชารอนก็ละสายตาจากฟิโอน่าไป
ทันทีที่ไซม่อนเข้ามาในห้องหนังสือ เขาพลันเห็นพี่สาวจ้องมองมาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำวิพากษ์วิจารณ์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO