ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 97

“แล้วคุณ... ได้ตอบตกลงไปรึเปล่า?” ชารอนถามอย่างลังเล

ทั้งสองสบตากัน ไซม่อนไม่ได้ตอบในทันที นั่นทำให้เธอยิ่งประหม่ามากขึ้น เธอกำลังกังวลเรื่องอะไรอยู่กัน?

เธอไม่อยากหย่ากับเขางั้นรึ? เพราะท้ายที่สุดแล้ว การแต่งงานของทั้งสองเป็นเพียงการแสดงเท่านั้น

แต่ทว่า... หากทั้งสองหย่าร้างกัน ใครจะได้รับเซบาสเตียนไปดูแลล่ะ?

“คุณอยากหย่ากับผมไหมล่ะ?” ไซม่อนโน้มตัวเข้าหาชารอนและถามด้วยเสียงทุ้มต่ำ

ไซม่อนขยับเข้าไปใกล้ชารอนมากเสียจนลมหายใจของทั้งสองเชื่อมถึงกัน ชารอนรู้สึกว่าตัวเองเข้าสู่ภวังค์ไปชั่วครู่ เธอส่ายหัวและตอบกลับ “ไม่ค่ะ ฉันไม่ต้องการหย่ากับคุณเลย”

ความคิดนั้นผุกขึ้นมาในหัวของชารอนทันที หากพวกเขาหย่าร้างกัน เธออาจจะสูญเสียการดูแลเซบาสเตียนไปด้วยก็ได้ ดังนั้น เธอจึงไม่เห็นด้วยกับการหย่าร้าง

ดวงตาของไซม่อนเป็นประกายพร้อมกับเผยรอยยิ้ม "ดี ดูเหมือนว่าคุณยังไม่ลืมข้อตกลงของเรานะ”

“แต่พี่สาวของคุณ...”

“ผมจัดการเรียบร้อยแล้วแหละ เธอให้โอกาสคุณและอยากรู้จักคุณมากขึ้น คุณต้องทำให้ดีที่สุดเลยนะ อย่าทำให้ผมอับอายล่ะ”

ดวงตาของชารอนเบิกกว้าง “คุณจัดการแล้วเหรอ? แล้วทำไมต้องทำหน้าเคร่งขรึมขนาดนั้นด้วยล่ะคะ? ตอนแรก ฉันก็คิดว่าคุณไร้น้ำยามากกว่านี้เสียอีก!”

ชารอนลืมตัวไปครู่หนึ่งและโพล่งออกมา

หลังจากนั้น ไซม่อนก็จ้องมองมา ชารอนรีบเผยรอยยิ้มและกล่าวคำพูด “ดีแล้วแหละค่ะที่ทุกอย่างเป็นแบบนั้น ฉันจะไปดูว่าเซบาสเตียนก่อนนะว่าอยู่ในบ้านรึเปล่า”

ระหว่างที่ชารอนกำลังจะลุกขึ้นหลังจากพูดจบ ไซม่อนก็คว้าแขนเธอเอาไว้ ทันทีที่ไซม่อนดึงเธอ ชารอนก็ล้มตัวลงบนโซฟา ร่างของทั้งสองใกล้กันมากถึงมากที่สุด “เมื่อกี้ คุณว่าใครไร้น้ำยานะ?”