ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 428

แม่ทัพเฒ่าเจียงตกตะลึง

เขาหันกลับไปมองคนที่อยู่บนหลังม้าอีกครั้ง และมองดูสีหน้าของเยี่ยนสวิน

เขากดความตะลึงในใจลง “ใช่ บิดาของเจ้าตายแล้ว”

ถึงเเม้จะพูดเช่นนั้น เเต่เเม่ทัพเฒ่าเจียงก็ยังรู้สึกว่าคนผู้นี้คล้ายมากเกินไป

หากไม่มีรอยเเผลเป็นบนใบหน้า เขาคงคิดว่าคนผู้นั้นคืนชีพกลับมา!

“ท่านแม่ทัพ บิดาของข้าตายไปแล้ว แม้ว่าคนผู้นี้จะคล้ายเพียงใด ถึงเเม้ว่าจะเป็น…เขาคนนั้นก็ได้เสียชีวิตไปเเล้วที่เเคว้นอวิ๋น”

เยี่ยนสวินลดเสียงกระซิบข้างหูของเเม่ทัพเฒ่าเจียง

ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา

แม่ทัพเฒ่าเจียงก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างผิดปกติทันที

เขามองเยี่ยนสวินอย่างสงสัย เเละมองสบตากับชายผู้นั้นอีกครั้ง มีบางสิ่งวาบผ่านไปในสมองของเขา

เขารีบคว้ามันไว้ หัวใจก็สั่นสะท้าน!

เมื่อเห็นว่าเเม่ทัพเฒ่าเจียงเข้าใจความหมายของเขาแล้ว เยี่ยนสวินจึงมองไปยังคนสองสามคนที่เข้าใกล้เเล้ว

ซวีเหย่ตลบตัวลงจากหลังม้า คนอื่นๆก็ตามลงมาด้วย

เยี่ยนอวิ๋นเฉินจ้องมองไปยังเยี่ยนสวินด้วยดวงตาทั้งสองข้างอย่างไม่กระพริบ สงสัยว่าชายหนุ่มที่ดูโดดเด่นเป็นพิเศษตรงหน้าคนนี้จะเป็นลูกชายของเขาหรือไม่

เเต่จำได้ว่า ตอนที่เขาไป

ตระกูลฉู่ดูเหมือนกำลังจะเสื่อมถอย

ไม่น่าจะ…เป็นไปได้

“ยินดีต้อนรับเซ่อเจิ้นหวังเเค้วนอันที่นำคณะทูตมายังเเคว้นอวิ๋นของข้า ผู้น้อยคือเยี่ยนสวิน…จวนฉู่อ๋อง”

ทันทีที่คำว่าเยี่ยนสวินหลุดออกมา

ร่างของเยี่ยนอวิ๋นเฉินก็สั่นสะท้าน

เยี่ยนสวิน…เยี่ยนสวิน…ชื่อของลูกชายเขาคนนั้นชื่อว่าเยี่ยนสวิน!

หรือว่า…คนที่อยู่ตรงหน้าเขาคือลูกชายของเขาจริงๆ!

“ที่เเท้ก็คืออ๋องฉู่ ข้าได้ยินกิตติศัพท์มานานแล้ว” ซวีเหย่ลอบมองปฏิกิริยาของเยี่ยนอวิ๋นเฉิน จากนั้นก็ยิ้มเเละประสานมือคำนับไปยังผู้คนของเเคว้นอวิ๋น

เเม่ทัพเฒ่าเจียงเดินไปข้างหน้า สายตาที่ซับซ้อนจับจ้องไปที่ข้างกายของซวีเหย่

“เซ่อเจิ้นหวัง ผู้น้อยคือเจียงเฉินจากจวนเเม่ทัพเจิ้นกั๋ว ไม่ทราบว่าผู้ที่อยู่ข้างกายท่านคือใคร”

ซวีเหย่เลิกคิ้วขึ้นเเละมองไปด้านข้าง “เยี่ยนอวิ๋น”

เยี่ยนอวิ๋นเฉินได้สติกลับคืนมาเมื่อได้ยินเสียงเรียกนั้น เขาสบเข้ากับสายตาของแม่ทัพเฒ่าเจียงอย่างไม่ทันตั้งตัว จนต้องก้มหน้าลงด้วยความรู้สึกผิด

“ผู้น้อยเยี่ยนอวิ๋น หนึ่งในผู้คัดลอกเอกสารของกรมพิธีการแคว้นอัน”