Bad Love มาเฟีย นิยาย บท 58

พลั่ก!!

"เมียกับลูกกูอยู่ที่ไหน!?" เวคินกระชากคอเสื้อลูกน้องของพ่อตัวเองอย่างแรง และเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เกรี้ยวกราด แววตาทั้งสองข้างดุดันราวกับต้องการสังหารคน

"เอ่อ...เรื่องนี้ผมไม่ทราบจริงๆ ครับ" ลูกน้องรีบก้มหน้าลงด้วยความกลัว เพราะไม่รู้จริงๆ ว่าพ่อของเวคินไปอยู่ที่ไหน

ไม่ว่าเวคินจะเอาลูกน้องของพ่อตัวเองมาเค้นหาความจริงครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ก็ไม่ได้คำตอบอะไรเลย ดูเหมือนว่าลูกน้องทุกคนที่นี่จะไม่รู้เรื่องที่พ่อของเขาจับตัวมายและลูกไป

"ตาคินลูก แม่ว่าคนพวกนี้คงไม่รู้เรื่องด้วยหรอก" เสียงของผู้เป็นแม่ดังขึ้นก็เหมือนเสียงสวรรค์มาโปรดลูกน้องทุกคนที่ถูกจับมาให้เวคินเค้นหาความจริงจากเรื่องที่เกิดขึ้น

"พวกมึงออกไปให้หมด"

"ครับคุณเวคิน"

"ใจเย็นๆ ก่อนสิลูก"

"แม่จะให้ผมใจเย็นยังไงครับ เมียกับลูกผมหายไปนะครับ แล้วถ้าสามคนนั้นเป็นอะไรขึ้นมาผมคงไม่ต้องโทษตัวเองไปตลอดชีวิตเหรอครับ"

"ลองมองในแง่ดี พ่อของเราอาจจะแค่พาทั้งสามคนไปเที่ยวก็ได้ อย่าลืมสิว่าพ่อของเราก็ทั้งรักทั้งหลงหลานแฝดจะตาย"

"ผมรู้จักพ่อดีครับ"

"แต่ไม่รู้จักเท่าที่แม่รู้"

"ครับ??"

"พ่อเราน่ะความจริงเป็นคนจิตใจดีอ่อนโยนกับเด็ก แต่แค่บุคลิกภายนอกที่พ่อของเราแสดงออกมันดูหยาบกระด้างเราก็เลยมองว่าพ่อของเราเป็นแบบนั้น"

"..."

"นายครับๆ ได้เบาะแสเซฟเฮ้าส์ของคุณท่านแล้วครับ"

"รีบไป!"

เวคินรีบวิ่งตามลูกน้องไปขึ้นรถ ก่อนจะพากันออกไปอย่างรวดเร็ว

ไม่นานก็มาถึงยังบ้านหลังนึงที่รอบตัวบ้านเต็มไปด้วยต้นไม้และรั้วสูง หน้าบ้านมีการ์ดเต็มไปหมด เวคินมั่นใจเลยว่าที่นี่คือเซฟเฮ้าส์ของพ่อเขา

มือหนาคว้าปืนพกเหน็บไปที่ขอบกางเกงด้านหลังแล้วลงจากรถไป

แววตาสาดประกายความอำมหิตไปที่การ์ดที่ยืนอยู่รอบๆ ทำเอาแต่ละคนต้องรีบก้มหน้าลงด้วยความกลัวตามๆ กัน

"เมียกับลูกผมอยู่ไหน!?" ร่างกำยำเอ่ยถามผู้เป็นพ่อที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ด้วยน้ำเสียงห้วนห้วนๆ

"พูดอะไรของแก"

"ผมรู้ว่าเป็นพ่อ บอกผมมาว่าเอาเมียกับลูกผมไปอยู่ที่ไหน!"

"เมียกับลูกแก ฉันจะไปรู้ได้ยังไง นี่แกให้ลูกน้องสืบหาเซฟเฮ้าส์ของฉันแล้วถ่อมาที่นี่เพื่อที่จะถามเรื่องไร้สาระพวกนี้น่ะเหรอ?"

"มันไม่ใช่เรื่องไร้สาระ!"

"เมียแกทำไมไม่รู้จักดูแลดีๆ ล่ะ"

"..."

"แล้วทำไมถึงคิดว่าฉันเป็นคนเอาไป?"

"ลูกน้องของผมเห็นคนของพ่อมาพาตัวมายไป แล้วก็เห็นพ่อไปรับสองแฝดที่โรงเรียนด้วย"

"..." ผู้เป็นพ่อไม่ได้ตอบกลับอะไร แต่กลับนั่งอ่านหนังสืออย่างใจเย็น

"พ่อ!"

"..." ชายสูงวัยเหลือบตาขึ้นมองลูกชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเล็กน้อย

"ผมขอร้องล่ะ บอกผมมาเถอะ"

"ฉันเคยพยายามหาคนที่คู่ควรเพื่อมาแต่งงานกับแก แต่แกก็ไม่สนใจใครเลย หนำซ้ำยังคั่วผู้หญิงไม่เลิก แต่กับผู้หญิงคนนี้แกกลับยอมได้ทุกอย่าง"

"ใช่ ผมยอมได้ทุกอย่างเพราะเป็นเธอ"

"แต่แกก็รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นไม่มีคุณค่าคู่ควรกับแกเลย"

"เมื่อไหร่พ่อจะเลิกห่วงหน้าตาเลิกห่วงฐานะตระกูลของตัวเองสักที แล้วคนที่พ่อหามาให้มันเป็นยังไงล่ะครับ ดีสมใจพ่อเลยไหมล่ะ"

"..."

"เมียกับลูกผมอยู่ที่ไหน!?"

"..."

"พ่อก็รู้ว่าผมไม่ชอบพูดซ้ำเรื่องเดิมๆ พ่อคงไม่อยากให้ผมอาละวาดทำให้ที่นี่ลุกเป็นไฟหรอกนะครับ"

"แกจะทำอะไร!?"

"เซฟเฮ้าส์ของพ่อมันจะกลายเป็นนรก"