ปึก! ปึก! ปึก!
เสียงโต๊ะเครื่องแป้งกระแทกเข้ากับกำแพงสลับกับเสียงเนื้อหยาบโลนดังกระทบกันเป็นระยะๆ เสียงร้องครวญครางของเพตราดังก้องอยู่ในลำคอเล็กเมื่อแก่นกายกระแทกจุดกระสันซ้ำๆ จนเธอทนไม่ไหว
มากไปกว่านั้นเมื่อเรียวขาเล็กถูกช้อนขึ้นพาดบนแขนแกร่ง ส่งผลให้ความใหญ่โตสอดแทรกเข้าไปลึกกว่าเดิม แม้จะไม่ได้ขยับร่างกายหนักหน่วงอย่างทุกครั้ง
“อ๊าาาาาาา…” เพตราเป็นฝ่ายผละริมฝีปากออกจากโชแปงก่อน เธอต้องการเปล่งเสียงร้องครางระบายความเสียวซ่านที่ได้รับจากคนตัวสูง
“ถอนจูบทำไม” มาเฟียหนุ่มถามในขณะที่สะโพกสอบค่อยๆ เบาแรงลบให้เด็กสาวได้พักหายใจหายคอบ้าง เธอถูกเขาช่วงชิงลมหายใจมากพอสมควร
“ไม่รังเกียจน้ำลายหนูเหรอ”
“เธอรังเกียจน้ำลายฉันไหม”
“…” เพตราส่ายหัวเป็นคำตอบ เธอไม่เคยรู้สึกรังเกียจร่างกายอีกฝ่ายตั้งแต่ร่างกายของเธอยอมรับสัมผัสของเขาง่ายๆ แล้ว
“ฉันก็ไม่จำเป็นต้องรังเกียจอะไรก็ตามที่มาจากเธอ” คำพูดของมาเฟียหนุ่มทำให้ใบหน้าสะสวยแดงเห่อร้อนจนแทบระเบิด น้ำเสียงกระเส่ากับความหมายที่แฝงมากับประโยคเมื่อสักครู่นี้ก็ทำให้เพตราเผลอไผลพาหัวใจลงไปเล่นกับความรู้สึกครั้งนี้ด้วย
โชแปงอุ้มกระเตงคนตัวเล็กกลับมาที่เตียงนอน วางเธอลงบนเตียงแล้วโน้มตัวทาบทับโดยที่แก่นกายยังสอดใส่อยู่ในร่องสวาทเปียกชุ่ม เอวสอบเริ่มขยับอย่างเนิบนาบก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นหนักหน่วงในเวลาต่อมา
ปึก! ปึก! ปึก!
“อ๊าาา…ยะ…อย่าทำแบบนั้น” เพตราบิดเร่าร่างกาย เมื่อนิ้วหนาบดขยี้ติ่งเกสรของเธออย่างหนักหน่วง ในขณะริมฝีปากหนาฉกฉวยปลายถันแล้วดูดดุนมันราวกับเป็นสัตว์ป่าหิวกระหาย
ร่างกายเล็กตอบสนองความการกระทำของเขาด้วยการปล่อยน้ำหวานออกมามากกว่าปกติ ยามที่แก่นกายใหญ่กระแทกกระทั้นอยู่ภายในน้ำหวานที่ชโลมอยู่ทั่วความใหญ่โตก็ไหลหยดลงบนเตียงนอนสีขาว
“อย่าซน” มาเฟียหนุ่มถอนริมฝีปากออกจากปลายถัน แล้วสั่งคนตัวเล็กที่กำลังเลื่อนมือขึ้นมาเขี่ยหัวนมสีชมพูเขาเล่นเหมือนที่เขาชอบทำกับเธอ
“คิดจะทำหนูฝ่ายเดียวเหรอ”
“มีสิทธิ์อวดกะ…” ยังไม่ทันที่มาเฟียหนุ่มจะพูดอะไร เพตราก็จัดการยัดนิ้วกลางและนิ้วนางเข้าไปในโพรงปากของเขาจนต้องชะงักไป
“อย่าดื้อ” เด็กสาวยิ้มกริ่มทั้งที่ใบหน้ายังแดงซ่านเพราะแก่นกายยังคงแช่อยู่ในร่องสวาทไม่ยอมขยับสักที โชแปงกระตุกยิ้มเล็กน้อยแล้วดูดนิ้วของเพตราพร้อมกับขยับสะโพกสอบหนักหน่วงจนเธอรีบชักนิ้วออกจากปากเพื่อหวังจะใช้มันดันหน้าท้องแกร่งไม่ให้กระทั้นมาจนลึกเกินไป แต่ยังช้ากว่าคนตัวสูงที่ล็อกทั้งสองนิ้วไว้ด้วยฟันคม เขาออกแรงกัดมันเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
ปึก! ปึก! ปึก!
“อ๊ะ! จะ…เจ็บ หนูเจ็บ” โชแปงแค่นหัวเราะให้ลำคอเบาๆ แล้วจัดการอัดกระแทกท่อนเอ็นใส่ร่องสวาทไม่ยั้งมือ นิ้วเรียวถูกดูดดุนจนรู้สึกเจ็บจี๊ด เธอแสดงสีหน้าเสียวซ่านออกมาก่อนที่ส่งสายตาอ้อนวอนให้อีกฝ่ายยอมปล่อยมือเธอให้เป็นอิสระ
“คิดจะแกล้งฉันอีกไหม”
“เอาแต่ใจ”
“ไม่คิดว่าเวลาเธอแสดงสีหน้าเสียวซ่านมันน่าชวนมองเหรอ…ยิ่งเวลาเธอตอดรัดฉันไปด้วย ส่งเสียงครางไปด้วยมันก็น่าฟังเหมือนกันนะ” คำพูดหยอกล้อของโชแปงถามจะทำให้เพตราแทรกตัวเข้าไปในแผงอกแกร่งด้วยความเขินอาย
“ขะ…ขยับได้ไหม หนูอยากเสร็จแล้ว”
“อยากเสร็จพร้อมฉันเหรอ”
“แปง…” เพตราหลับตาลงแล้วส่งเสียงเรียกชื่อคนตัวสูงอย่างสนิทสนมเป็นการบอกว่าเธอทนไม่ไหวแล้ว ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหยอกล้อหรือแก่นกายที่ขยายจนคับแน่น เธอทนมันไม่ได้แล้ว
ปึก! ปึก! ปึก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: BAD NIGHT คืนร้ายคืนรัก