บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1540

สรุปบท บทที่ 1540 ออกเดินทาง: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]

สรุปตอน บทที่ 1540 ออกเดินทาง – จากเรื่อง บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] โดย novelones

ตอน บทที่ 1540 ออกเดินทาง ของนิยายกำลังภายในเรื่องดัง บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] โดยนักเขียน novelones เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

บทที่ 1540 ออกเดินทาง

……….

บทที่ 1540 ออกเดินทาง

ด้วยท่ากระบี่เดียว โซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาก็ถูกสะบั้นขาดโดยง่าย

หากมองจากบนพื้น โซ่หนาสีดำก็เหมือนงูจำนวนมากที่ถูกฟันร่างขาด ร่วงลงมาบนพื้นตาม ๆ กัน เป็นเหตุการณ์อันน่าตื่นตายิ่ง

นี่คืออำนาจของบัญชาเต๋าสวรรค์ มันมีอำนาจเหนือสิ่งใดในสามภพ ทุกสิ่งอย่างในสามภพต้องให้ความเคารพยำเกรง แต่ตอนนี้มันกลับถูกฟันขาดสองท่อนในกระบี่เดียว!

ทั่วภพเซียนตะลึงยิ่ง

เมื่อครั้งที่ความวิบัติเพิ่งมาถึง ไม่ว่าจะหลบซ่อนที่ใด ตัวตนขอบเขตเทวาทั้งหลายในสามภพก็จะถูกโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชากักไว้แล้วบังคับเอาตัวไปอย่างไม่อาจขัดขืนได้เลย

ในตอนนั้นหลายคนได้เห็นเหตุการณ์อันน่าสะพรึงนี้ไปแล้ว

ทำให้พวกเขาหวาดกลัวความวิบัติจากก้นบึ้งของหัวใจ รู้สึกว่าคงได้แต่รอความตาย เพราะขนาดทวยเทพยังไม่อาจต้านทาน

แต่ไม่มีใครคิดเลยว่าในวันนี้จะได้เห็นเฉินซีเหินร่างขึ้นฟ้าแล้วฟันโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาจำนวนมากให้ขาดในกระบี่เดียวได้!

จะทำเช่นนี้ได้ต้องมีพลังบ่มเพาะมากมายเพียงใดกัน?

จังหวะที่ทุกคนกำลังตกตะลึง เฉินซีก็ไม่ได้หยุดยั้ง ยังคงก้าวขึ้นฟ้าสูงต่อไปทีละก้าว

ทั่วร่างเต็มไปด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ กระบี่ในมือยังคงฟาดฟันไม่หยุด โซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาที่หย่อนลงมาถูกฟันขาดสะบั้น ไม่อาจหยุดยั้งเฉินซีได้

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

เสียงระเบิดดังลั่นขึ้นหลายครั้ง ดังก้องไปในทั่วสี่พันเก้าร้อยทวีปแห่งภพเซียน เป็นเสียงดั่งยามลั่นกลองสวรรค์ก็มิปาน

“เจ้าสำนักจะไปจริง ๆ หรือ…” ภายในสำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋า นอกจากรู้สึกตกใจแล้ว ยอดฝีมือทั้งหลายก็ทั้งอึ้งทั้งดูลังเลยิ่ง แต่ก็ไม่มีใครหยุดเฉินซีไว้

ด้วยรู้ดีว่าไม่ช้าเร็วเฉินซีก็ต้องจากไปอยู่ดี!

หนทางข้างหน้าเขายังอีกยาวไกล ตอนนี้เขาอยู่ในจุดที่ทุกชีวิตในสามภพต้องเคารพแล้ว สามภพจึงเล็กเกินไป จะใฝ่หาทางเต๋าต่อไปได้ก็มีแต่ต้องจากสามภพไปแดนเทพโบราณ

ตอนนี้เฉินซีกลายเป็นจุดรวมความสนใจของทุกคนในภพเซียน ถึงขั้นที่หลายคนในภพมนุษย์และยมโลกเองก็คอยจับตามองอยู่เช่นกัน

ทั้งความตกตะลึง

ความชื่นชม

ความไม่อยากเชื่อ

ภายในใจพวกเขาล้วนปรากฏความรู้สึกซับซ้อนขึ้น ราวกับว่าทุกชีวิตในสามภพได้เห็นปาฏิหาริย์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา

ทุกคนต่างตระหนักดีว่ายุครุ่งโรจน์ที่เฉินซีสร้างขึ้นอาจสิ้นสุดลงในวันนี้ ความรุ่งโรจน์ ชื่อเสียง ความแข็งแกร่ง ประสบการณ์ ตำนาน… ทุกสิ่งจะถูกประทับลงในบันทึกของสามภพ ให้เป็นที่เคารพนับถือไปทุกยุคสมัย!

ไม่มีใครกล้าเดาว่าต่อไปจะมีใครในสามภพที่สามารถสร้างปาฏิหาริย์ได้อย่างเฉินซีได้อีกหรือไม่

แต่อย่างน้อยทุกคนก็รู้ดีว่าในช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมา หากเป็นเรื่องชื่อเสียง ในบรรดาบุคคลน่ายกย่องและน่าตกตะลึงที่เคยปรากฏในสามภพในอดีต มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะประสบความสำเร็จอย่างเฉินซีได้

เฉินซี!

ชื่อนี้จะถูกสลักลงภายในสามภพ ไม่อาจลบล้างได้อีก

“สหายเต๋า โปรดดูแลตัวเองด้วย ไว้เจอกันโอกาสหน้า!” ณ บนฟ้า น้ำเสียงสงบนิ่งของเฉินซีดังก้องทั่วฟ้าดิน มันสะท้อนไปไกลถึงทั่วทั้งสี่พันเก้าร้อย ทวีปแห่งภพเซียนเรากลับเป็นเสียงทวยเทพ สะท้อนก้องไปไกลอยู่นาน

“ดูแลตัวเองด้วย”

“ท่านพ่อ ท่านต้องกลับมานะ”

“เจ้าสำนักโปรดวางใจแล้วเดินเส้นทางเต๋าต่อเถอะ สามภพจะคอยเป็นแรงสนับสนุนที่ยิ่งใหญ่ให้ท่านต่อไป!”

ตอนนี้บุคคลอันเป็นที่รักของเฉินซี ศิษย์และอาจารย์สำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋า และผู้บ่มเพาะพลังทั้งหลายในสามภพต่างพากันมาอวยพรให้เฉินซี

แดนเทพโบราณเป็นสถานที่ที่ทวยเทพอาศัยอยู่ เป็นสถานที่อันเป็นนิรันดร์ นานมาแล้ว เหล่าเทพทั้งหลายที่ถือกำเนิดมาจากภายในความโกลาหลและยอดฝีมือที่ขึ้นสู่ขอบเขตเทวาเองก็ต้องจากสามภพไป

ตอนนี้เฉินซีก็ต้องจากสามภพไปเช่นกัน

มันเป็นเกียรติยศสูงส่งอย่างหนึ่ง

ในทางกลับกัน มันก็เป็นเส้นทางใหม่เอี่ยม ไม่รู้ว่ามีอันตรายใดอยู่บ้าง

เฉินซีจะสามารถเข้าสู่แดนเทพขึ้นจุดสูงสุดของมหาเต๋าได้หรือไม่?

ฟึบ!

กระบี่สะบั้นผ่านมิติชั้นแล้วชั้นเล่า รุดหน้าไปไม่หยุดยั้ง

เฉินซีนั่งขัดสมาธิอยู่บนกระบี่ สายตาสอดส่องไปรอบกาย

เพียงเท่านี้เทวารู้แจ้งโลกาคนอื่นก็เทียบไม่ติดแล้ว

นอกจากนี้แล้ว มหาเต๋าแห่งราชันเซียนของเฉินซียังเกิดความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เมื่อก้าวขึ้นสู่ขอบเขตเทวา มันเปลี่ยนเป็นพลังกฎแห่งเต๋าศักดิ์สิทธิ์

กฎแห่งเต๋าศักดิ์สิทธิ์คือความลึกล้ำแห่งมหาเต๋าของเหล่าทวยเทพ!

เส้นทางการบ่มเพาะพลังนั้นเริ่มจากกลิ่นอายเต๋า เต๋ารู้แจ้ง กฎแห่งเต๋า ตราศักดิ์สิทธิ์แห่งมวลสวรรค์ กฎแห่งปราชญ์เต๋า กฎแห่งราชันเซียน… ทั้งหมดล้วนเป็นการตีความมาจากความลึกล้ำแห่งมหาเต๋าทั้งสิ้น

กระบวนการนี้อาจเรียกได้ว่าเป็นการเข้าใจมหาเต๋าในระดับลึกล้ำขึ้นกว่าเดิม

แต่กฎแห่งเต๋าศักดิ์สิทธิ์เป็นความลึกล้ำแห่งมหาเต๋าอย่างหนึ่งที่เหนือกว่ากฎแห่งราชันเซียน เป็นศูนย์รวม ‘เต๋า’ ที่เหนือไปกว่าภายในสามภพ

ซึ่งเรียกว่า ‘เต๋าแห่งเทพ!’

เต๋าแห่งเทพแบ่งออกเป็นหลายประเภท อย่างที่เขากล่าวกันว่ามีสามพันมหาเต๋า แต่ละอย่างก็ต่างกัน บนเส้นทางแห่งเต๋าศักดิ์สิทธิ์นั้น บ้างก็เลือกเดินทางเต๋าศักดิ์สิทธิ์เบญจธาตุ บ้างก็เลือกเต๋าศักดิ์สิทธิ์หยินหยาง บ้างก็เลือกเต๋าศักดิ์สิทธิ์พายุอัสนี และอีกมากมาย

ทว่าเฉินซีนั้นเลือกเดินเส้นทางเต๋าศักดิ์สิทธิ์ยันต์อักขระ!

ความลึกล้ำแห่งมหาเต๋าเบญจธาตุ ไท่จี๋ ซากดารา นิจกาล เกิดดับ ชีวิตและความตาย กาลเวลา มิติ และความลึกล้ำแห่งมหาเต๋าอีกหลากหลายอย่างผสานเข้ากับเต๋าศักดิ์สิทธิ์ กล่าวได้ว่ามันมีทุกสิ่งอย่าง เต็มไปด้วยความลึกล้ำอันเกินหยั่ง

จัดการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ของเต๋ารู้แจ้ง พลังต่อสู้ จิตวิญญาณ และพลังอื่น ๆ จึงทำให้เฉินซีสัมผัสได้ลึกซึ้งว่าขอบเขตเทวามีอำนาจเพียงใด พวกเขากุมอำนาจสูงส่งที่สามารถเปลี่ยนธรรมดาจากหน้าเป็นหลังมือ เปลี่ยนใต้หล้าได้

เมื่อเฉินซีขึ้นขึ้นสู่ขอบเขตเทวาและเข้าประตูบนฟ้าไป แสงศักดิ์สิทธิ์สีทองก็พลันสว่างวาบนอกสามภพ สว่างไกลไปจนปกคลุมความโกลาหลไว้

จากนั้นกระแสแสงศักดิ์สิทธิ์สีทองก็แปรเปลี่ยนเป็นคัมภีร์งดงามดูลึกลับ มันกางออก เคลื่อนไปตัวเป็นทางยาวในความโกลาหล เห็นเป็นรายชื่อเรียงรายส่องสว่างลอยตัวขึ้นอย่างชัดเจน!

ชื่อเหล่านี้ก่อตัวเป็นแถวเรียงกันมากมาย ดั่งไข่มุกสีสดใสที่ประดับท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย พวกมันเปล่งกลิ่นอายแตกต่างกันไป แต่ก็ยิ่งใหญ่อลังการ น่าประทับใจยิ่ง

“มีใครในสามภพท้าทายสวรรค์ ขึ้นเป็นเทพได้อีกแล้ว!” ทันใดนั้น นัยน์ตาลึกลับก็ปรากฏขึ้น มันจ้องมองไปยังคัมภีร์สีทองนิ่ง

“หือ? ไม่เจอชื่อบนเทียบอันดับเทวาเสียด้วย…” ดวงตาลึกลับพลันเจอจุดรวมสายตา ก่อนจะแผ่แสงศักดิ์สิทธิ์อันน่าเกรงขามออกมายามเคลื่อนกลับไปมองคัมภีร์ทองอีกครั้ง

แต่สุดท้ายมันก็กลับมามือเปล่า ได้แต่หลับตาลงอย่างไม่ยินยอมแล้วหายไปภายในโลกต่าง ๆ ที่เต็มไปด้วยความโกลาหลอันกว้างใหญ่

ทว่าบนเทียบทองกลับมีชื่อมัว ๆ ชื่อหนึ่งปรากฏ มันไม่เหมือนกับชื่อใครอื่นรอบข้าง ทำให้ไม่อาจมองได้ชัดว่าเป็นชื่อเสียงเรียงนามผู้ใดกันแน่

ภายหลัง นามนั้นกลับค่อย ๆ หายไปจากเทียบทอง ราวกับไม่เคยปรากฏมาก่อน…

……….

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]