บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1295

บทที่ 1295 แก่นแท้ของมหาเต๋า

บทที่ 1295 แก่นแท้ของมหาเต๋า

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าใด

เฉินซีผู้นั่งสมาธิอยู่ภายในโลกแห่งดารา จู่ ๆ ก็สัมผัสได้ถึงบางสิ่งในใจ และคว้าร่องรอยของปัจจัยสำคัญเพื่อการบรรลุได้อย่างฉับพลัน!

ร่องรอยของปัจจัยสำคัญนี้ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน แต่มันก็ใช้ระยะเวลาที่ยาวนานมาก มันทำให้เฉินซีที่เข้าสู่การปิดด่านบ่มเพาะภายในโลกแห่งดารา ต้องรอคอยและสั่งสมพลังมาตลอดสองปี

แต่บัดนี้ พลังในร่างของเฉินซีก็พลุ่งพล่านราวกับภูเขาไฟที่สะสมพลังมานานหลายล้านปี และดูเหมือนเปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์สีทองกำลังลุกไหม้ไปทั่วร่างกาย ซึ่งสาดส่องแสงศักดิ์สิทธิ์ออกมานับไม่ถ้วน ทำให้โลกแห่งดาราเต็มไปด้วยความสว่างไสว ประหนึ่งดวงอาทิตย์ที่สุกใสท่ามกลางดวงดาวมากมาย

ครืนนน! ครืนนน!

ในร่างกาย ปราณเซียนพิสุทธิ์ที่ไร้ขอบเขตราวกับหุบเหวก็พวยพุ่งและดังก้องไปทั่วจักรวาลราวกับเสียงฟ้าคำราม มันแผ่กลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวที่ทำให้หัวใจสั่นไหว และกว้างใหญ่อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เหตุการณ์นี้น่าตกตะลึงอย่างยิ่ง และเหนือกว่าคนในรุ่นเดียวกันอย่างมาก จนยากที่จะเชื่อ

“ทลาย!” ทันทีที่สามารถจับร่องรอยของปัจจัยสำคัญในการบรรลุได้ ทันใดนั้น เฉินซีก็ตะโกนก้องในใจ เหมือนเสียงคำรามอันเกรี้ยวกราดของเทพอสูร คล้ายเสียงกู่ร้องของเหล่าทวยเทพ

โครม!

ปราณเซียนพิสุทธิ์ภายในร่างกายของเฉินซีพลุ่งพล่านราวกับกระแสหินหลอมเหลว มันส่งเสียงคำรามขณะที่มันพุ่งไปทั่วร่างกาย ทุกที่ที่มันผ่านไป ไม่ว่าจะผิวหนัง เส้นเอ็น กระดูก ทุกจุดชีพจร… ทั้งร่างถูกย้อมด้วยทองคำบริสุทธิ์ ราวกับถูกสร้างขึ้นจากทองคำที่แวววาวที่สุด

พลังนี้ไร้ขอบเขตและน่าสะพรึงกลัวมาก มันมาบรรจบกัน ก่อนที่จะพลุ่งพล่านอยู่ในร่างของเฉินซี ราวกับมังกรที่โกรธเกรี้ยว

ในขณะนี้ สีหน้าของเฉินซีเริ่มเคร่งเครียดและหนักหน่วงอย่างยิ่ง ท่าทางที่หนักแน่นเต็มไปด้วยความห้าวหาญ ความเด็ดเดี่ยว ความไม่เกรงกลัว และจิตวิญญาณที่จะก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญ

เขากำลังจะทะลวงผ่านขอบเขต!

โครม!

ในร่างกายเหมือนถูกม่านพลังไร้รูปร่างได้แยกตนกับฟ้าดินออกจากกัน กระแสพลังงานอันน่าสะพรึงกลัวที่พลุ่งพล่านภายในร่างกายของเฉินซี ก็พุ่งเข้าใส่ม่านพลังนี้อย่างดุเดือด ตั้งใจที่จะทำลายและบดขยี้ ก่อนจะทะลวงผ่านมันไป!

หากเป็นผู้เยี่ยมยุทธ์ขอบเขตเซียนทองคำทั่วไป ม่านพลังของผู้เยี่ยมยุทธ์คนนั้นก็คงจะถูกทำลายอย่างง่ายดายภายใต้อานุภาพของพลังงานนี้ แต่เฉินซีไม่ใช่ เขามีรากฐานแข็งแกร่งเกินไป และม่านพลังภายในร่างก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน มันแข็งแกร่งราวกับกำแพงที่ปกป้องสวรรค์ และถึงแม้จะมีปราณเซียนพิสุทธิ์ที่หนาแน่น ก็ไม่อาจทะลวงผ่านมันในช่วงเวลาสั้น ๆ

ยิ่งไปกว่านั้น ทุก ๆ การพุ่งทะลวงทำให้เกิดเสียงดังก้องอยู่ภายในกาย มันทำให้จิตวิญญาณสั่นสะท้านอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ภายใต้ผลกระทบของการปะทะที่น่าสะพรึงกลัวนี้ ที่หว่างคิ้วของเขาได้แสดงความเจ็บปวดออกมาเล็กน้อย

โครม! โครม! โครม!

การปะทะดังกล่าวดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง มันเหมือนกับคลื่นพายุที่ซัดลงมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า และเมื่อเวลาผ่านไป ความเจ็บปวดบนใบหน้าก็ทวีความรุนแรงมากขึ้น ร่างกายเริ่มสั่นสะท้าน

ราวกับพลังที่น่าสะพรึงกลัวนี้กำลังโหมกระหน่ำอยู่ภายใน และมันกำลังพยายามพุ่งออกจากร่างของตน

เจ็บปวด!

ความเจ็บปวดที่แสนสาหัส!

เฉินซีไม่เคยคิดเลยว่า เขาจะประเมินความยากลำบากในการบรรลุสู่ขอบเขตเซียนทองคำขั้นสูงต่ำเกินไป ความเจ็บปวดที่ได้รับนั้น เหมือนกับดาบจำนวนนับไม่ถ้วนทิ่มแทงหัวใจ ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นซ้ำไปซ้ำมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ทำให้เส้นประสาทในร่างกายรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวอย่างแสนสาหัส

แต่ชายหนุ่มไม่กล้าผ่อนคลายแม้แต่น้อย และพยายามอย่างเต็มที่รักษาสติของตนเอาไว้ เพราะหากประมาทเพียงเล็กน้อย อาจสูญเสียการควบคุมพลังงานที่อยู่ภายในร่างกายไปอย่างสมบูรณ์

ในท้ายที่สุด เมื่อรู้สึกว่าจิตใจใกล้จะพังทลายจากความเจ็บปวดอันไร้ขอบเขต เฉินซีก็ได้ยินเสียงดังก้องกังวานจากภายในร่าง จากนั้นร่องรอยของรอยร้าวก็ปรากฏบนม่านพลังที่แข็งแกร่งนั่น

แม้ว่ามันจะเป็นเพียงรอยร้าว แต่มันก็ทำให้เฉินซีรู้สึกสบายใจอย่างอธิบายไม่ได้ในทันที เหมือนกระแสน้ำที่พุ่งเข้ามาทางประตูระบายน้ำ ปราณเซียนพิสุทธิ์ที่ใกล้จะระเบิด ในที่สุดก็พบช่องทางระบายออกไปในที่สุด!

รูที่เล็กที่สุดก็สามารถทำลายกระแสน้ำได้ เมื่อมีรอยร้าวปรากฏบนม่านพลัง มันก็จะถูกทำลายจนหมดสิ้น ความเป็นจริงได้พิสูจน์แล้วว่า นี่เป็นเรื่องจริง เมื่อเวลาล่วงเลยผ่านไป รอยร้าวบนม่านพลังก็ขยายใหญ่ขึ้น ปราณเซียนพิสุทธิ์ถาโถมผ่านมันมากขึ้นเรื่อย ๆ

ในทางกลับกัน ความเจ็บปวดบนสีหน้าของเฉินซีก็ค่อย ๆ คลายลง ทั่วร่างเต็มไปด้วยกลิ่นอายที่ชัดเจน เรียบเนียน ไหลเวียน และไร้ที่ติ

สภาพเช่นนี้ดำเนินไปเป็นเวลานาน

ภายในร่างกาย เสียงที่กำลังกังวานและพลุ่งพล่านค่อย ๆ สงบลง ขณะที่พลังงานที่ลุกโชนราวกับเปลวเพลิง ก็แปรเปลี่ยนเป็นพลังชีวิตที่อุดมสมบูรณ์กระจายไปทั่วกาย ยิ่งกว่านั้น จิตวิญญาณที่สั่นไหวอย่างไม่มีที่สิ้นสุดก็ค่อย ๆ สงบลง…

ภายนอกร่างกายของเฉินซี กำลังเปล่งแสงสีทองอ่อนโยนอันไร้ที่ติ และกว้างใหญ่ไพศาลราวกับมหาสมุทร มันส่องสว่างไปทั้งฟ้าดิน และย้อมทั้งเก้าชั้นฟ้าด้วยแสงสีทอง

เมื่อมองจากระยะไกล เฉินซีผู้นั่งสมาธิอย่างสงบนั้น แท้จริงแล้วสว่างไสวราวกับทวยเทพ บริสุทธิ์ผุดผ่อง ไร้มลทินใด ๆ

ทั้งภายในและภายนอกหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน!

นี่คือระดับพรหมสวรรค์ โลกภายในร่างกายจะบรรลุถึงความสมบูรณ์ และสะท้อนกับทุกสิ่งในโลกที่ไกลออกไปราวกับเป็นหนึ่งเดียวกัน มันเป็นสภาวะที่ ‘สวรรค์และโลกคือข้า และข้าคือสวรรค์และโลก!’

ในขณะนี้ เฉินซีผู้ซึ่งปิดประตูบ่มเพาะภายในโลกแห่งดารามาเป็นเวลาสองปี โดยอาศัยความช่วยเหลือจากต้นอ่อนเงาทมิฬและความมุ่งมั่นสูงสุด ก็สามารถบรรลุขอบเขตเซียนทองคำขั้นสูงได้ในที่สุด!

แต่นี่ไม่ใช่จุดจบ…

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]