บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 2200

บทที่ 2200.1 กลับมาแล้ว

………………..

บทที่ 2200.1 กลับมาแล้ว

ภายในห้องโถง เฉินซีที่สวมเสื้อฝ่าอีสีเหลืองอมส้มกำลังปวดเศียรเวียนเกล้าอย่างยิ่ง

แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงร่างอวตาร แต่เขาก็มีเลือดเนื้อ จิตใจ และสติปัญญาที่หาได้ต่างจากเฉินซีที่เป็นร่างหลักเลยแม้แต่น้อย

ถึงอย่างนั้น ชายหนุ่มก็หัวเราะไม่ได้ร่ำไห้ไม่ออก ร่างหลักของเขาบรรลุขอบเขตเทวาและมุ่งหน้าไปยังแดนเทพโบราณแล้ว ซึ่งนั่นก็ทำให้สหายและครอบครัวของเขาต่างก็ปฏิบัติต่อเขาอย่างร่างอวตารเท่านั้น และเขา… ก็ไม่อาจเข้าไปนั่งในใจของคนเหล่านั้นแทนที่ร่างหลักได้เลย

อย่างชิงซิ่วอี้และฟ่านอวิ๋นหลานที่ต่างก็เป็นคู่บำเพ็ญเพียรของเขา ทว่าพวกนางกลับปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นร่างอวตารตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา เขาล่ะสับสนเหลือเกินว่าควรจะขำหรือเศร้าดี

ถึงขนาดที่สองสหาย เฉินอวี่และเฉินอันเองก็ยังไม่อยากจะเข้าใกล้เขา สองคนนั้นพยายามหลีกเลี่ยงที่จะเรียกชื่อของเขาอยู่ตลอดเวลา

แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ร่างอวตารของเฉินซีเข้าใจความรู้สึกของคนเหล่านั้นดี อย่างไรแล้วมันก็เหมือนเป็นเรื่องของความรู้สึก และความรู้สึกมักจะเป็นสิ่งที่ไร้เหตุผลเสมอ

เขารู้ดีว่าเขาไม่มีทางจะเปลี่ยนอะไรได้ทั้งนั้น ดังนั้นเขาจึงใช้เวลาทั้งหมดตลอดหลายปีที่ผ่านมาในการทำเข้าฌาน เรียกได้ว่าเขาแทบจะยุติการเข้าไปมีส่วนร่วมกับสหายและครอบครัวของตัวเองไปโดยปริยาย

พูดก็พูดเถิด นี่มันน่าน้อยใจจริง ๆ

ให้ตาย ทุกครั้งที่เขาคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็อยากจะให้ร่างหลักของตนกลับมาโดยเร็วเพื่อจบเรื่องบ้า ๆ นี่เสียที

ราวกับในที่สุดทำอธิษฐานของเขาก็ถูกรับฟัง ลำแสงเรืองอร่ามส่องลงมาจากท้องฟ้าของภพเซียนเมื่อไม่กี่วันก่อน จากนั้นเสียงร่างหลักของเขาก็ดังก้องท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงของเต๋าแห่งสวรรค์ ทำให้สิ่งมีชีวิตจำนวนมากมายในภพเซียนตกอยู่ในความโกลาหล

สิ่งนี้ทำให้ทุกคนตระหนักว่าร่างหลักของเฉินซีอาจจะกลับมาสู่ภพเซียนในไม่ช้า!

ด้วยสถานการณ์เช่นนี้ มันเป็นไปไม่ได้ที่ร่างอวตารของเฉินซีจะสามารถบ่มเพาะต่อไปได้แม้ว่าเขาจะต้องการมากแค่ไหน เพราะสหายและครอบครัวเกือบทุกคนรู้ดีว่าเขาเป็นหนึ่งเดียวกับร่างหลัก ซึ่งนั่นก็แปลว่าเขาจะรู้ทันทีว่าเมื่อไรที่ร่างหลักนั้นจะกลับมา

ไม่นาน คนกลุ่มใหญ่ก็บุกเข้าไปในห้องโถงที่ร่างอวตารของเฉินซีอาศัยอยู่

ที่ห้องโถงตอนนี้ไม่ได้มีแค่ชิงซิ่วอวี้และฟ่านอวิ๋นหลานเท่านั้น แม้แต่เฉินฮ่าว เฟยเหลิ่งชุ่ย และบรรดาคนตระกูลเฉินแห่งเมืองหมอกสนก็ล้วนแต่ยืนดาหน้ากันสลอน

เฉินฮ่าวมีบุตรชายเพียงคนเดียวได้แก่เฉินอวี่ ฮูหยินของเฉินอวี่คือเยว่เหวินถิง ทั้งสองคนมีบุตรชายหนึ่งคนชื่อว่าเฉินเป่าเปา หรือก็คือเฉินเป่าจิ้ง

ด้านหนึ่ง ภรรยาสองคนของเฉินซีซึ่งได้แก่ชิงซิ่วอี้และฟ่านอวิ๋นหลานได้ให้กำเนิดเฉินอันและเฉินนั่วตามลำดับ

คนเหล่านี้คือคนสำคัญของตระกูลเฉินในปัจจุบัน

แน่นอนที่นี่ไม่ได้มีเพียงลูกหลานตระกูลเฉินแห่งเมืองหมอกสนเท่านั้น

หลายปีที่ผ่านมาเฉินซีได้ใช้หม้อกลั่นเก้าทวีปศักดิ์สิทธิ์ของจักรพรรดิอวี่เพื่อย้ายโลกรองทั้งหลาย และโถงโบราณซึ่งเป็นที่ตั้งของราชวงศ์ซ่งไปยังสำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋า

เนื่องในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ตระกูลเฉินได้รับการคุ้มครองจากร่างอวตารของเฉินซี และสำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋า ดังนั้นความแข็งแกร่งของตระกูลเฉินจึงมากขึ้นตามเวลาที่ผันผ่าน เรียกได้ว่าไม่อาจเทียบกับแต่ก่อนได้เลย

อย่างไรก็ตาม มีเพียงบรรดาคนสำคัญที่สุดของตระกูลเฉินแห่งเมืองหมอกสนเท่านั้นที่สามารถเข้าไปในที่พำนักของร่างอวตารได้

ไม่เพียงเท่านั้น ในห้องโถงนี้ยังมีสหายเต๋าไม่กี่คนที่พอจะสนิทชิดเชื้อถึงขนาดเข้ามาที่นี่ได้ ตัวอย่างเช่น ราชาเต่าเฒ่าเสวียนจิง ราชาจิ้งจอกเก้าหางชิงชิว จักรพรรดิซ่งหวงฝู่จงหลิง ผู้อาวุโสระดับสูงของนิกายกระบี่เมฆาพเนจร เป่ยเหิง ประมุขนิกายกระบี่เมฆาพเนจร หลิงคงจื่อ และคนอื่น ๆ อีกมากมาย

บัดนี้ทั้งคนสำคัญของตระกูลเฉินและสหายสนิทของเฉินซีได้มารวมตัวกันจนแน่นห้องโถง

พวกเขาพากันถามข่าวเกี่ยวกับร่างหลักของเฉินซีด้วยความร้อนใจอย่างยิ่ง

เรื่องนี้ทำให้ร่างอวตารของเฉินซีปวดหัวไม่น้อย นั่นก็เพราะเขาไม่อาจสัมผัสถึงร่องรอยของเฉินซีภายในภพเซียนได้เลย เหตุนี้ เขาจึงไม่รู้ว่าจะตอบคำถามคนเหล่านั้นอย่างไรดี

ชายหนุ่มพยายามอธิบายไปเกินสิบรอบได้ แต่บรรดาคนหน้าสลอนเต็มห้องโถงพวกนั้นก็ยังเอาแต่ถามไม่หยุด เขาไม่รู้เลย ไม่รู้เลยจริง ๆ ว่าควรจะทำอย่างไรต่อไป

“ร่างอวตาร หากเจ้าไม่ยอมบอกความจริงมาก็อย่าหาว่าข้าหยายคายนะ!” ทันใดนั้น ปี่เซียะ สัตว์เทวะที่แสนสง่างามก็หยัดกายอย่างเกียจคร้านจากพื้นดิน เขาเหมือนกับสิงโตขาวที่มีหนวดยาวอย่างมังกร นัยน์ตาสีทองฉายแสงอร่ามภายในดวงตาสีเขียวหยก

บนหัวของปี่เซียะคือร่างเล็ก ๆ ในชุดคลุมยาวสีขาวที่กำลังนั่งกอดอก ใบหน้าเลิศโฉมซึ่งเปี่ยมไปด้วยความทะนงกำลังจ้องมองร่างอวตารของเฉินซีอย่างเย็นชา

พวกเขาคือหลิงไป๋และไป๋คุย!

อย่างไรก็ตาม แม้ว่ารูปร่างหน้าตาของไป๋คุยจะไม่เปลี่ยนไปหลังจากผ่านไปหลายปี แต่ทารกปี่เซียะอย่างไป๋คุยในที่สุดก็เติบโตขึ้นมาเป็นสัตว์เทวะ ปี่เซียะได้สำเร็จ!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน